วิกฤตสร้างโอกาส / โดย พระพยอม กัลยาโณ

• Tweet
• 

คอลัมน์ : พระพยอมวันนี้
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

มักกล่าวกันเสมอว่า “ในวิกฤตย่อมมีโอกาส” อย่างวิทยาลัยสารพัดช่างพิษณุโลกสร้างโอกาสโดยทำเครื่องสีข้าวในครัวเรือนราคาแค่ 6,000 บาท ช่วยให้ประชาชนสีข้าวกินเองได้โดยไม่เสียคุณค่าทางวิตามิน ทั้งยังได้จมูกข้าวและแกลบไปใช้ประโยชน์ เป็นการดำเนินตามหลักเศรษฐกิจพอเพียง นี่ถ้าไม่ถูกพ่อค้าคนกลางกดราคาข้าวเชื่อว่าคงไม่มีใครคิดประดิษฐ์อย่างนี้

พล.อ.ดาว์พงษ์ รัตนสุวรรณ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ยังให้กระทรวงศึกษาธิการช่วยซื้อข้าวจากชาวนา แต่ยิ่งกว่าซื้อข้าวคือการผลิตเครื่องสีข้าว ถือเป็นการต่อแขนต่อขาให้ชาวนาที่จะก้าวเดินด้วยน้ำพักน้ำแรงและลำแข้งของตัวเอง

ดังนั้น รัฐบาลต้องสนับสนุนอย่างจริงจังทุกทาง ไม่ใช่กล่าวหาในทำนองว่าซื้อข้าวสร้างภาพ อย่างไรก็ควรอนุโมทนาว่า ช่วยซื้อเถอะ ชาวนาจะได้ลืมตาอ้าปาก นี่ไปพูดดักทาง ตีปลาหน้าไซ แต่คงจริงอย่างที่นายกรัฐมนตรีบอกว่า พวกที่สร้างภาพเพื่อได้เสียงได้คะแนน ได้ภาพเข้าตัว แต่ภาพลบได้กับรัฐบาลแน่นอน

ถ้านักการเมืองออกมาซื้อข้าวชาวนากันทุกพรรค รัฐบาลคงเสียแต้มไม่น้อย ถ้าช่วยซื้อได้หลายร้อยหลายพันตันก็น่าเป็นห่วงรัฐบาลเหมือนกัน ถ้ามีคนช่วยซื้อข้าวรัฐบาลก็อย่าไปต่อว่าต่อขานเชิงประชดประชันกระแหนะกระแหน เดี๋ยวก็ย้อนกลับมาเล่นงานรัฐบาลอีก หากคนไม่กล้าซื้อข้าวเพราะกลัวถูกกล่าวหาว่าสร้างภาพก็จะทำให้ชาวนาเสียโอกาสอีก

ยังไงก็หาคำพูดดีๆ ทำด้วยเจตนาบริสุทธิ์ ช่วยก็ช่วยกันไปเถอะ คือนิสัยชาวพุทธที่ดี ใครทำดีก็ต้องอนุโมทนายินดีกับคนที่ทำดี เพราะความยินดีแสดงว่ามีมุทิตา มันจะเหยียบความริษยาอิจฉาออกจากหัวใจได้ จะไม่ตกค้างในสัญชาตญาณในสันดานลึกๆ ไม่ติดเป็นนิสัย ไม่ใช่ใครทำอะไรก็ต่อว่าต่อขานว่าสร้างภาพ เช่นอดีตนายกฯยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ซื้อข้าวช่วยชาวนา แม้ช่วยไม่ได้มากมาย เหมือนอาตมาเองก็ช่วยไม่ได้มาก

อาตมามาเทศน์ที่ภาคอีสาน เห็นข้าวปีนี้ดีเหลือเกิน ถ้าราคาดีเหมือนรัฐบาลก่อนหน้านี้ก็เชื่อเหลือเกินว่าชาวนาจะลืมตาอ้าปาก สร้างบ้านสร้างเรือนให้ลูกหลานได้สบายแน่ แต่นึกเอะใจสงสัยเมื่อตอนข้าวแพง บ้านหลังมหึมา 5 ล้าน 10 ล้าน มีอยู่ในกลางไร่กลางนา ดูแล้วน่าทึ่งน่าอัศจรรย์ มีถนนเล็กๆเข้าไป มีสายไฟเข้าไป มีทั้งโรงจอดรถ บ่อน้ำ บ่อปลา เมื่อก่อนใครว่าอีสานแห้งแล้ง ไม่จริงแล้ว ไปเที่ยวนี้น้ำเต็มบึง ถ้าเสริมคันก็จะเก็บน้ำได้มากและทำนาได้ 2 ครั้ง 3 ครั้งด้วยซ้ำ หาอย่างอื่นทำ เอาปลา พืชผักอย่างอื่นมาชดเชยบ้างก็ได้ โดยเฉพาะวัดสวนแก้วสาขาบุรีรัมย์ก็ไม่ใช่ย่อย

อีสานแค่ขอให้มีน้ำอย่างเดียว มีที่เก็บกักน้ำมากเท่าไร อีสานที่ว่ายากจนก็จะมีรายได้งามพอสมควร อาตมาไปบิณฑบาตในตลาดเห็นคนใส่พืชผักเยอะแยะมากมาย แสดงว่าไม่ใช่ทำนาอย่างเดียว มีปลูกพืชเชิงเดี่ยว มีเรือนเพาะชำต้นไม้ เอากล้าไม้มาขาย มะม่วง ชมพู่ ทุเรียนก็มี

ที่เคยขาดแคลนแร้นแค้น เมื่อมีการดิ้นรนขวนขวายก็จะหลุดออกจากวงจรวิกฤตและสร้างโอกาส อย่างนักศึกษาสารพัดช่างพิษณุโลกทำเครื่องสีข้าว วิกฤตทำให้สร้างสรรค์พัฒนาคน ใครจะยอมจำนน ใครจะยอมตาย อาตมาก็หวังใจว่าจะพัฒนาให้ดีต่อไป ยังไงก็ขอสนับสนุน และถ้ามีทุนก็จะซื้อสัก 10 เครื่องเลย เอามาสีข้าวที่โครงการวัดสวนแก้ว ซื้อข้าวเปลือกมาสี

ต้องเรียกว่าสวรรค์โปรด ทำให้วิกฤตเกิดโอกาส กู้สถานการณ์ที่เคยลำบาก ถูกกดขี่ กดดัน ทำให้เด้งสมองเด้งสติปัญญาจนพัฒนาเครื่องสีข้าวครัวเรือนราคาไม่ถึงหมื่นบาท ถ้าใครช่วยซื้อไว้หมู่บ้านละเครื่องก็หมุนเวียนกันสีไว้กิน ถือว่าการศึกษาช่วยชาติจริงๆ ที่ไปเรียนรู้นอกโลกนอกบ้านแล้วไม่สามารถช่วยแก้ปัญหาในบ้านได้ กระทรวงศึกษาธิการก็ต้องปรับหลักสูตร ไม่ใช่ปัญหาเล็กๆก็ยังแก้ไม่ได้ แก้ปัญหาขยะก็ไม่ได้ แก้ปัญหาเศรษฐกิจก็ไม่ได้ ในที่สุดสังคมก็ตกต่ำ คอร์รัปชันในวงการศึกษาก็เยอะ

อาตมาไปเทศน์ให้เด็กนักเรียน ถามว่าใครเคยลอกเพื่อนบ้างให้ยกมือ ทุกที่ยกเกือบหมดห้อง แสดงว่าเริ่มคอร์รัปชันตั้งแต่การศึกษา ขโมยลิขสิทธิ์ทางปัญญาตั้งแต่ยังเรียน โตขึ้นจะไม่โกงบ้านโกงเมืองหรือ เป็นข้าราชการไม่ใช้ช่องทำมาหากินกับความทุกข์ยากของประชาชนหรือ

ต้องขออนุโมทนากับครูบาอาจารย์และนักศึกษาที่ผลิตเครื่องสีข้าวครัวเรือนช่วยชาวไร่ชาวนา ยังไงมูลนิธิสวนแก้วจะติดต่อซื้อสัก 10 เครื่อง เพื่อส่งเสริมให้สีข้าวกินเอง ทำให้โรงสีได้บทเรียนและเลิกขูดรีดกดขี่ ชาวนาชาวไร่จะได้ลืมตาอ้าปาก ต้องขอบคุณราคาข้าวที่ตกจนสร้างบรรทัดฐานใหม่ให้กับคนไทย เชื่อว่าโอกาสคงจะมีกับชาวไร่ชาวนา ตอนนี้ก็อย่าเพิ่งผูกคอตายอย่างที่พิจิตร แข็งใจยืนสู้ไปเผื่อจะเจอโอกาสดีๆบ้าง

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login