วันศุกร์ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

เงาปิศาจ / โดย ศิลป์ อิศเรศ

On November 29, 2016

คอลัมน์ : ร้ายสาระ
ผู้เขียน : ศิลป์ อิศเรศ

หลายคนอาจเคยได้ยินเรื่องแปลกประหลาด หรือบางคนอาจเคยประสบกับตนเองด้วยซ้ำไปกับการเห็นคนที่รู้จักในสถานที่แห่งหนึ่ง ขณะที่จริงๆแล้วคนคนนั้นอยู่ห่างออกไปไกลจนเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะอยู่ในสถานที่นั้น

ประสบการณ์ประหลาดชนิดนี้รู้จักกันในชื่อ Doppelganger (ดอพเพลแกงเกอร์) ซึ่งมีรากศัพท์มาจากภาษาเยอรมัน หากแปลคร่าวๆก็น่าจะหมายถึงวิญญาณคู่แฝดอะไรทำนองนี้ โดยทั่วไปเชื่อกันว่าประสบการณ์ดอพเพลแกงเกอร์เป็นลางร้ายเตือนภัยที่จะเกิดขึ้นกับบุคคลนั้นๆ

ผู้ที่สูงวัยสักนิดอาจคุ้นชื่อร็อด เซอร์ลิง นักเขียนนิยายลึกลับ The Twilight Zone หรือที่บ้านเราตั้งชื่อเป็นภาษาไทยว่า “แดนสนธยา” ครั้งหนึ่งร็อดเดินทางไปยังสนามบินแล้วต้องประหลาดใจที่พบชายคนหนึ่งรูปร่างหน้าตาและการแต่งกายเหมือนกับเขาไม่มีผิดเพี้ยน อีกทั้งยังมีกระเป๋าเดินทางแบบเดียวกันด้วย

ร็อดนำประสบการณ์ที่พบมาเขียนเป็นบทโทรทัศน์ตอน Mirror Image แพร่ภาพออกอากาศเมื่อปี 1960 ซึ่งหากใครสนใจอยากชมก็สามารถค้นหาดูได้ในเว็บไซต์ยูทูบ

แม้ว่าดอพเพลแกงเกอร์จะดูเป็นเพียงแค่เรื่องเล่าเอามัน แต่คำบอกเล่าของบุคคลที่มีชื่อเสียง มีการจดบันทึกเป็นหลักฐานสามารถสืบค้นได้ ทำให้น่าจะเป็นอะไรที่มากกว่าเพียงแค่เรื่องที่กุขึ้นมา

สวัสดีตัวเอง

ปลายศตวรรษที่ 18 โยฮันน์ วอล์ฟกัง ฟอน เกอเทอ กวีที่มีชื่อเสียงชาวเยอรมัน เดินทางไปเยี่ยมเยียนเพื่อนที่อาศัยอยู่ไม่ไกลมากนัก ขากลับโยฮันน์เดินเท้ามาตามถนนที่ค่อนข้างมืด

ทันใดนั้นเขาก็เห็นชายคนหนึ่งเดินสวนทางมา เมื่อเข้ามาใกล้จนมองเห็นหน้า โยฮันน์พบว่าชายคนนั้นสวมเสื้อนอกสีเทาเข้มขลิบทอง ที่สำคัญคือมีหน้าตาเหมือนเขาอย่างกับฝาแฝด

ชายลึกลับเดินตรงไปตามทาง ไม่แม้แต่เงยหน้ามองโยฮันน์ เหมือนกับว่าเขาเดินอยู่ตามลำพังบนถนนสายเปลี่ยวแห่งนี้ มันเป็นประสบการณ์ที่แปลกประหลาดน่าขนลุก แต่โยฮันน์ก็ยังคงใช้เส้นทางนี้เดินทางมาเยี่ยมเพื่อนเก่าสม่ำเสมอตลอดระยะเวลา 8 ปี

จนกระทั่งวันหนึ่งขณะที่โยฮันน์เดินทางไปเยี่ยมเพื่อน ระหว่างทางเขาระลึกถึงเหตุการณ์ประหลาดครั้งนั้นแล้วก็ต้องตกใจที่วันนี้เขาสวมเสื้อนอกสีเทาเข้มขลิบทอง แบบเดียวกับที่เขาเห็นชายลึกลับสวมใส่เมื่อหลายปีก่อน

โยฮันน์ไม่เพียงแค่เห็นคู่แฝดของตัวเองเท่านั้น เขายังเคยเห็นคู่แฝดของเพื่อนสนิทคนหนึ่งชื่อฟรีดดิชกำลังเดินตากฝนบนถนน ภายหลังพบว่าวันนั้นฟรีดดิชอยู่บ้านทั้งวันไม่ได้ออกไปไหน แม้ว่าฟรีดดิชจะสวมเสื้อผ้าชุดเดียวกับที่โยฮันน์เห็น แต่มันแห้งสนิท ไม่มีร่องรอยว่าถูกน้ำฝนแม้แต่น้อย

วิญญาณหลอน

นักประพันธ์ชาวฝรั่งเศส กีย์ ดี มุพาซองต์ พบเหตุการณ์ดอพเพลแกงเกอร์ของตัวเองหลายครั้ง ที่แตกต่างจากกรณีอื่นๆคือเขาได้สนทนากับคู่แฝด แต่แล้ววันหนึ่งเหตุการณ์เกิดพลิกผันจนเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล

ขณะกำลังเขียนนิยายเรื่อง The Horla จู่ๆคู่แฝดก็ปรากฏตัวขึ้นแล้วนั่งลงข้างๆกีย์ จากนั้นก็ออกความเห็นแนะนำให้เขาเขียนตามที่บอก กีย์ตกใจร้องเสียงหลง เมื่อคนรับใช้วิ่งมาดูคู่แฝดของเขาก็หายตัวไป

จะเป็นด้วยเหตุบังเอิญหรือไม่ก็ตาม นิยายที่กีย์กำลังเขียนอยู่นั้นมีเนื้อหาเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่ถูกปิศาจตามหลอกหลอน มีจุดประสงค์ทำให้เขาเสียสติเพื่อที่วิญญาณจะได้เข้ามาสิงร่าง

หลังจากวันนั้นกีย์ยังคงพบกับวิญญาณคู่แฝดอีกหลายครั้ง และเขาได้นำประสบการณ์นี้มาเขียนเป็นนิยายเรื่อง Lui แต่อีกไม่นานต่อมากีย์ควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาถูกส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลโรคจิต

หนีตัวเอง

ดอพเพลแกงเกอร์ที่น่าระทึกมากที่สุดเรื่องหนึ่งเห็นจะได้แก่กรณีของเอมิลี ซาจี สาวฝรั่งเศสที่ไปทำงานเป็นครูในลัตเวีย แม้ว่าจะมีทักษะในการสอนหนังสือค่อนข้างสูง แต่เธอย้ายโรงเรียนสอนมากถึง 19 ครั้งในรอบ 16 ปี

สาเหตุที่เอมิลีย้ายโรงเรียนบ่อยเพราะเธอพยายามหนีดอพเพลแกงเกอร์ที่ดูเหมือนจะติดตามเธอไปทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าเธอจะไปสอนที่ไหนก็มักจะมีข่าวลือว่าเธอเป็นคนประหลาด สามารถปรากฏตัวได้ 2 แห่งในเวลาเดียวกัน

แต่ที่น่าตกใจมากกว่านั้นคือ บางครั้งเอมิลี 2 คนปรากฏตัวภายในห้องเดียวกัน ในเวลาเดียวกัน และคนทั้งห้องก็เห็น จะมีก็แต่ตัวเธอเองที่มองไม่เห็นคู่แฝดของเธอ

วันหนึ่งขณะที่เอมิลีกำลังสอนภาษาฝรั่งเศส คู่แฝดก็ปรากฏตัวขึ้นยืนข้างๆเธอแล้วทำท่าทางล้อเลียนเธอ ไม่ว่าเอมิลีจะทำอะไร คู่แฝดก็ทำอย่างนั้นอย่างไม่ผิดเพี้ยน เด็กนักเรียน 50 คนในชั้นเรียนเห็นเหมือนกันหมด มีแต่เอมิลีคนเดียวเท่านั้นที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

คู่แฝดประธานาธิบดี

โนอาฮ์ บรูกส์ อ้างว่าได้สัมภาษณ์ประธานาธิบดีอับราฮัม ลินคอล์น ในหนังสือชื่อ Washington in Lincoln’s Time ตีพิมพ์เมื่อปี 1895 ข้อความตอนหนึ่งในหนังสือเล่าว่า หลังจากที่การเลือกตั้งประธานาธิบดีสิ้นสุดลงในปี 1860 ลินคอล์นล้มตัวลงนั่งพักผ่อนบนโซฟาภายในบ้าน พลันสายตามองไปเห็นภาพสะท้อนในกระจกเงา เห็นตัวเขานั่งบนโซฟากับตัวเขาอีกร่างยืนอยู่ข้างๆ

คู่แฝดที่ยืนอยู่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับเขาทุกอย่าง เพียงแต่มีใบหน้าซีดขาวไร้สีเลือด ลินคอล์นรีบลุกจากโซฟาเดินตรงเข้าไปหากระจกเงา แต่คราวนี้ทุกอย่างเป็นปรกติ ไม่มีคู่แฝดปรากฏในเงาสะท้อน

หลังจากวันนั้นลินคอล์นยังคงเห็นดอพเพลแกงเกอร์ในกระจกเงาอีก 2-3 ครั้ง เขาเล่าให้ภรรยาฟัง ทำให้เธอรู้สึกเป็นกังวลว่าจะเป็นลางไม่ดี และสิ่งที่เธอกังวลก็กลายเป็นความจริงเมื่อลินคอล์นถูกลอบสังหารในปี 1865

เรื่องราวของดอพเพลแกงเกอร์ยังมีอีกมากมาย แม้จะไม่มีหลักฐานพิสูจน์ได้ว่าเรื่องราวเหล่านี้เคยเกิดขึ้นจริงๆ แต่ก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่ยอมรับว่าเคยมีประสบการณ์ดอพเพลแกงเกอร์ เหมือนกับที่หลายคนเคยมีประสบการณ์เดจาวู หรือการเห็นเหตุการณ์บางอย่างล่วงหน้าก่อนที่มันจะเกิดขึ้น


You must be logged in to post a comment Login