- ตั้งสติให้ดี “โลกนี้ มีเกิด มีตาย”Posted 1 month ago
- อย่าหาเรื่องอยู่ร้อน นอนทุกข์Posted 1 month ago
- โลกธรรมPosted 1 month ago
- อนุโมทนา คนพิการสู้ชีวิตPosted 1 month ago
- สลายความเกลียดชังPosted 1 month ago
- สู้ดีกว่าลาโลกPosted 2 months ago
- ใช้คาถาพระพยอมบ้างPosted 2 months ago
- เสียงชื่นชมดีกว่าเขาด่าPosted 2 months ago
- ต้องใช้ยาแรงกับคนขายชาติPosted 2 months ago
- บทเรียนผู้เห็นกงจักรเป็นดอกบัวPosted 2 months ago
ความเหลื่อมล้ำ! / โดย นายหัวดี

คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด
ผู้เขียน : นายหัวดี
ข่าวในทางลบถือเป็นเรื่องปรกติของประเทศไทยไปแล้ว ไม่ใช่แค่เรื่องการเมืองการปกครองที่ถอยหลังจนตกเหว แต่ยังมีปัญหาเศรษฐกิจที่วันนี้ก็ยังมองไม่เห็น “แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์”
กลุ่มที่ได้รับผลกระทบกับปัญหาเศรษฐกิจขณะนี้คือ คนยากจน เกษตรกร ผู้ใช้แรงงาน และผู้ประกอบธุรกิจขนาดเล็กและกลาง ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ
จึงไม่แปลกที่ประเทศไทยจะถูกจัดอันดับว่ามีความเหลื่อมล้ำระหว่างคนรวยกับคนจนอันดับ 3 ของโลก คือคนรวยรวยขึ้น คนจนจนลง ช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวยห่างกันเพิ่มขึ้นถึง 22 เท่า
ด้านการศึกษาที่ระบุว่า ผลการประเมินผลนักเรียนร่วมกับนานาชาติ (PISA) กว่า 70 ประเทศทั่วโลกนั้น ไทยมีคะแนนทุกด้านต่ำกว่าค่าเฉลี่ย และต่ำกว่าเวียดนาม ส่วนสิงคโปร์ทิ้งไทยไม่เห็นฝุ่น ติดอันดับ 1 เกือบทุกด้าน
ไม่ต้องพูดถึงประเทศอื่นว่าเอาจริงเอาจังอย่างไร ปัญหาการศึกษาไทยไม่ใช่แค่รัฐบาลและผู้บริหารการศึกษาที่เกี่ยวข้องจะถูกเปรียบเทียบเป็น “ไดโนเสาร์เต่าล้านปี” แล้วยังอยู่ภายใต้ระบบอุปถัมภ์สารพัด
แค่หลักสูตรการศึกษาของไทยก็ต้องใช้คำว่า “ยุ่งตายห่า” เปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก และยังเปลี่ยนแบบกะทันหันอีก ความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาระหว่างเมืองและชนบทจึงไกลกันสุดกู่ ไม่ต่างกับความเหลื่อมล้ำทางรายได้ระหว่างคนรวยกับคนจนเลย!
You must be logged in to post a comment Login