วันอาทิตย์ที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

ปากหายฟันหนาว / โดย กิ่งเหมย

On December 26, 2016

คอลัมน์ : วิถีบูรพา
ผู้เขียน : กิ่งเหมย

ฉบับนี้ขอเสนอสุภาษิตที่ว่า “ฉุน หวัง ฉื่อ หาน” หรือ “ปากหายฟันหนาว”

ในสมัยชุนชิว แคว้นอวี๋และแคว้นกว๋อได้ร่วมมือกันเป็นพันธมิตรที่ดีต่อกัน และทั้งสองแคว้นอยู่ติดกับแคว้นจิ้นเหมือนกัน

ครั้งหนึ่ง แคว้นจิ้นต้องการยกทัพไปตีแคว้นกว๋อ แต่จำเป็นต้องเดินทัพผ่านแคว้นอวี๋ จึงได้ส่งคนนำม้าชั้นดีสี่ตัวและทรัพย์สินมีค่าไปมอบให้แก่อวี๋กง เจ้าผู้ครองแคว้นอวี๋

อวี๋กงตื่นตาตื่นใจกับทรัพย์สินที่ทางแคว้นจิ้นส่งมาให้อย่างมาก แต่กงจือฉือ แม่ทัพใหญ่กล่าวเตือนอวี๋กงว่า แคว้นอวี๋และแคว้นกว๋อก็เหมือนกับริมฝีปากและฟัน หากไม่มีปากแล้วไซร้ฟันก็จะต้องเหน็บหนาว วันนี้แคว้นจิ้นตีแคว้นกว๋อสำเร็จ วันพรุ่งย่อมมาตีแคว้นอวี๋เราอย่างแน่นอน

ด้วยความละโมบโลภมากของอวี๋กง จึงไม่สนใจคำเตือน ยอมให้แคว้นจิ้นเดินทัพผ่านเมือง หลังจากที่แคว้นจิ้นตีแคว้นกว๋อได้สำเร็จก็หันกลับมาตีแคว้นอวี๋ จนแคว้นอวี๋พ่ายแพ้และล่มสลายในที่สุด

ปากหายฟันหนาว หมายถึง ลักษณะของน้ำพึ่งเรือเสือพึงป่า ต่างฝ่ายต่างมีผลประโยชน์และข้อเสียที่เกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน


You must be logged in to post a comment Login