เดินสบายดั่งนั่งรถ / โดย กิ่งเหมย

• Tweet
• 

คอลัมน์ : วิถีบูรพา
ผู้เขียน : กิ่งเหมย

ฉบับนี้ขอเสนอสุภาษิตที่ว่า “อัน ปู้ ตาง เชอ” หรือ “เดินสบายดั่งนั่งรถ”

ในสมัยจ้านกว๋อ แคว้นฉีมีนักปราชญ์คนหนึ่งนามว่า เหยียนสู่ ต่อมากษัตริย์แคว้นฉีได้ยินกิตติศัพท์ในเรื่องความสามารถของเขาจึงเรียกเขาเข้าพบ พอเขาเดินทางมาถึงท้องพระโรงและเห็นกษัตริย์แคว้นฉีนั่งรอเขาเข้าไปพบ เขากลับยืนรออยู่ที่บันได ไม่ได้เดินเข้าไป

กษัตริย์แคว้นฉีเห็นดังนั้นจึงตะโกนเรียนให้เขาเดินเข้าไป แต่เหยียนสู่กลับตอบกษัตริย์ไปว่าให้พระองค์เดินมาหาเขาแทน ข้าราชบริพารคนอื่นๆได้ยินดังนั้น จึงพูดไปว่า “กษัตริย์คือเจ้านาย ท่านเป็นเพียงขุนนาง จะเรียกกษัตริย์ออกมาได้อย่างไร”

แต่เหยียนสู่กลับตอบไปว่า “ถ้าข้าเดินเข้าไปพบกษัตริย์แสดงว่าข้าเคารพกษัตริย์ แต่ถ้ากษัตริย์เดินมาหาข้า แสดงว่าพระองค์เคารพนักปราชญ์” กษัตริย์ได้ยินดังนั้นก็ไม่พอใจ ถามว่า “กษัตริย์น่าเคารพ หรือนักปราชญ์น่าเคารพ” เหยียนสู่ตอบว่า “แน่นอนว่านักปราชญ์ย่อมน่าเคารพ กษัตริย์ไม่น่าเคารพ”

บรรดาข้าราชบริพารคนอื่นๆ ล้วนตะโกนว่าเหยียนสู่ว่า “เหยียนสู่ท่านนั่นแหละเข้ามา กษัตริย์ของพวกเรานั้นยิ่งใหญ่ ทั่วหล้าไม่มีใครไม่ยอมแพ้ แม้แต่เหล่าประชาชนก็ล้วนแต่ต้องฟังคำสั่ง ท่านแค่นักปราชญ์กล้าดีอย่างไร”

เหยียนสู่เลยยกตัวอย่างในสมัยของต้ายี่ว์ ที่มีแคว้นต่างๆมาสวามิภักดิ์เป็นหมื่นแคว้น สาเหตุก็เพราะต้ายี่ว์มีความอ่อนน้อมถ่อมตน เคารพนักปราชญ์แต่ต่อมาแคว้นต่างๆลดน้อยลง เพราะผู้ปกครองไม่สนใจและให้ความเคารพนักปราชญ์

กษัตริย์ได้ยินดังนั้นก็คิดได้ และขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของเหยียนสู่ เหยียนสู่อธิบายถึงสาเหตุที่ให้กษัตริย์มาหาเขาว่า เขาต้องการให้พระองค์ค่อยๆเดิน ดีกว่านั่งรถ ให้แต่ละวันมั่นคงขึ้นเรื่อยๆ ดีกว่าเร่งรีบไปจนเสียชื่อเสียง

เดินสบายดั่งนั่งรถ หมายถึง การเดินที่ค่อยเดินไปไม่เร่งรีบแต่ก็มีความสุขราวกับนั่งรถ

You must be logged in to post a comment Login