เขาสูงน้ำไหล / โดย กิ่งเหมย

• Tweet
• 

คอลัมน์ : วิถีบูรพา
ผู้เขียน : กิ่งเหมย

ฉบับนี้ขอเสนอสุภาษิตที่ว่า “เกา ซาน หลิว สุ่ย” หรือ “เขาสูงน้ำไหล”

ในสมัยชุนชิว มีชายผู้หนึ่งนามว่า หยูโป๋หย่า เป็นผู้มีความสามารถทางดนตรีและการดีดพิณอย่างมาก

ครั้งหนึ่ง หยูโป๋หย่ารู้สึกว่าตนเองยังไม่สามารถดื่มด่ำไปกับดนตรีที่ตนเองเล่นเล่นได้ อาจารย์ของเขาจึงพาเขาขึ้นเรือล่องไปตามทะเลสาบตงไห่ ระหว่างทาง เขาได้พบกับธรรมชาติที่สวยงาม ได้ยินเสียคลื่น เสียงสัตว์ เสียงต้นไม้ใบหญ้า ทำให้เขาดื่มด่ำกับความสวยงามของธรรมชาติและสามารถบรรเลงเพลงออกมาได้อย่างไพเราะ

ต่อมาในคืนหนึ่ง เขาได้นั่งเรือออกไปชมธรรมชาติ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงพิณที่ไพเราะแว่วมา เขาจึงตัดสินใจเดินขึ้นจากเรือและไปตามเสียงพิณที่ได้ยิน

เมื่อมาถึง เขาพบคนตัดไม้คนหนึ่งกำลังบรรเลงเพลงอยู่ จึงเชิญเขาไปบรรเลงบนเรือของเขา ซึ่งพอหยูโป๋หย่าได้ฟังเพลงชายตัดไม้เล่น เขากล่าวว่า “บทเพลงของท่าน ช่างหนักแน่นเหมือนดั่งเขาไท่ซานที่สูงเทียมเมฆ”

ต่อมาก็ถึงคิวของหยูโป๋หย่า เมื่อเขาบรรเลงเสร็จ ชายตัดไม้คนนั้นก็ชมว่า “บทเพลงของท่านช่างพริ้วไหว ราวกับสายน้ำที่ไหลอยู่ในทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุด” หยูโป๋หย่าได้ยินดังนั้นจึงกล่าวว่า “ท่านรู้ความหมายของบทเพลงของข้า”

ชายตัดไม้คนนั้นคือจงจื่อชี และนับแต่นั้นมา ทั้งสองก็กลายเป็นเพื่อนรักกัน

เขาสูงน้ำไหล หมายถึง การรู้จักตนเอง หรือการรู้ซึ้งถึงความปรารถนาของเพื่อน นอกจากนี้หมายถึง บทเพลงที่มีความไพเราะเป็นอย่างยิ่ง

You must be logged in to post a comment Login