อย่าสิ้นหวังในการสำนึกผิด / โดย บรรจง บินกาซัน

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สันติธรรม
ผู้เขียน : บรรจง บินกาซัน

เมื่อลูกเก้งลูกกวางคลอดออกมาจากท้องแม่ได้ไม่นาน มันก็สามารถวิ่งได้อย่างคล่องแคล่ว และด้วยความคึกคะนองบางครั้งมันจึงวิ่งห่างออกไปจากแม่ของมัน แต่เมื่อพบอันตรายจะรีบวิ่งกลับมาหาแม่ของมันทันทีเพื่อความปลอดภัย

สัญชาตญาณกลัวภัยซึ่งทำให้ลูกสัตว์รีบหันหลังกลับมาหาแม่ของมันเพื่อความปลอดภัยนี้ถูกนำมาใช้สื่อให้เห็นถึงการที่ใครคนหนึ่งคนใดสำนึกผิดแล้วรีบกลับตัวกลับใจหันมาขออภัยโทษต่อพระเจ้า โดยหวังการให้อภัยโทษจากพระองค์ ศัพท์วิชาการอิสลามในภาษาอาหรับเรียกอากัปกิริยานี้ว่า “เตาบ๊ะฮฺ”

ในโลกนี้ไม่มีมนุษย์คนใดที่มีความสมบูรณ์ ดังนั้น จึงไม่มีมนุษย์คนใดไม่ทำความผิด แม้แต่ผู้ศรัทธาในพระเจ้า สาเหตุสำคัญที่ทำให้มนุษย์ทำความผิดก็เนื่องจากเขาหันหลังให้พระเจ้าและใช้ชีวิตด้วยความคึกคะนองโดยไม่รู้ว่ามีอันตรายอยู่ข้างหน้า แต่เมื่อเขาได้รับเคราะห์กรรมจากความคึกคะนองของเขาแล้ว เขาจึงรู้สึกผิดและอยากได้รับการให้อภัย

ฆาตกรถูกจับตัวได้ยังต้องถูกนำตัวไปขอขมาลาโทษต่อญาติของเหยื่อและหวังการอภัยโทษจากศาล มีความผิดหลายอย่างที่ไม่ได้ทำให้ใครเสียชีวิต แต่เป็นความผิดที่เกิดจากการละเมิดคำสั่งห้ามของพระเจ้าซึ่งผู้กระทำสำนึกว่าเป็นบาป เช่น การผิดประเวณี การกินเหล้าเมายา และเขารู้ดีว่าเขาต้องได้รับโทษในโลกหน้า เขาจึงรู้สึกทุกข์ใจและอยากจะได้รับการอภัยโทษเพื่อความสบายใจ แต่ปัญหาอยู่ที่ว่าเขาจะขออภัยจากใคร

ด้วยเหตุนี้ศาสนาจึงบอกมนุษย์ให้รู้ว่า พระเจ้าเป็นผู้ทรงเมตตาและผู้ทรงให้อภัย ถ้าการทำผิดเกิดขึ้นจากวิญญาณที่บงการร่างกายให้มนุษย์ทำชั่ว วิญญาณต้องหันไปสำนึกผิดและขออภัยโทษต่อพระเจ้าผู้ทรงมีอำนาจแต่ผู้เดียวในวันพิพากษา

ศาสนาคริสต์และอิสลามจึงมีคำสอนเรื่องการสำนึกผิด การขออภัยโทษของมนุษย์ และการให้อภัยบาปของพระเจ้า

ในศาสนาอิสลามมุสลิมถูกกำหนดให้อ่านคำขออภัยโทษต่อพระเจ้าในการละหมาดวันละ 5 เวลา แม้เสร็จละหมาดมุสลิมยังถูกกำหนดให้ขอการอภัยโทษจากพระเจ้าอีก เพราะการได้รับอภัยโทษจากพระเจ้าคือเงื่อนไขแรกที่พระเจ้าจะรับมนุษย์เข้าสวรรค์ คำขอสำคัญที่มุสลิมขอให้แก่ศพผู้ตายก็คือ “โอ้อัลลอฮฺ โปรดอภัยโทษแก่เขาและโปรดเมตตาต่อเขาด้วยเถิด”

ในคำสอนของอิสลามพระเจ้าไม่เพียงแต่เป็นผู้ทรงให้อภัยเท่านั้น แต่พระองค์ยังทรงรักการให้อภัยโทษ และเพื่อให้มนุษย์ได้แน่ใจว่าพระเจ้าทรงรักการให้อภัยและพร้อมที่จะให้อภัยแก่มนุษย์ผู้สำนึกผิด นบีมุฮัมมัดจึงเล่าเรื่องราวของฆาตกรโหดผู้หนึ่งเพื่อยืนยันว่าพระเจ้ายินดีที่จะรับการสำนึกผิดของมนุษย์และให้อภัยความผิดของเขา

นบีมุฮัมมัดเล่าว่า ชายผู้หนึ่งเคยฆ่าคนมาแล้วถึง 99 คน เขาจึงไปถามนักบวชคนหนึ่งว่าเขามีโอกาสที่จะได้รับการให้อภัยบาปไหม? นักบวชคนนั้นกล่าวว่าไม่มีโอกาส เพราะเขาฆ่าคนมาเกินพอแล้ว ด้วยเหตุนี้เขาจึงฆ่านักบวชนั้นอีกคนหนึ่ง แต่หัวใจของเขายังไม่เป็นสุข ดังนั้น เขาจึงไปหานักบวชอีกคนหนึ่งและถามคำถามเดิม เขาได้รับคำตอบว่าเขายังมีโอกาส แต่เขาต้องออกจากเมืองคนชั่วไปอยู่ในอีกเมืองหนึ่งที่มีแต่คนดีๆ

ชายคนนั้นจึงออกเดินทางไปยังเมืองที่เขาได้รับการแนะนำ แต่ระหว่างทางเขาเกิดตายเสียก่อน มีคนหนึ่งผ่านมาเห็นเทวทูต 2 องค์กำลังถกเถียงกันตรงศพของเขา องค์ที่มาจากนรกต้องการเอาเขาไปนรกโดยกล่าวว่าเขาไม่เคยทำความดีเลย แต่องค์ที่มาจากสวรรค์ต้องการเอาเขาไปสวรรค์โดยอ้างว่าเขาสำนึกผิดแล้วและเขาออกเดินทางมาเพื่อที่จะอยู่กับคนดี คนที่ผ่านมาจึงแนะนำเทวทูตทั้งสองว่าให้วัดระยะทางจากศพของชายผู้นั้นจากเมืองที่เขาจะไปและเมืองที่เขาจากมาว่าระยะทางใดใกล้กว่ากัน

เมื่อวัดระยะทางเสร็จปรากฏว่าศพของชายผู้นั้นอยู่ใกล้กับเมืองที่เขากำลังจะไป เทวทูตจึงรับวิญญาณของเขาไปสู่สวรรค์ เพราะเขาสำนึกผิดและมีเจตนาว่าจะหาทางขออภัยบาป

You must be logged in to post a comment Login