- เลือกงานให้โดน บริหารคนให้เป็น ตาม“ลัคนาราศี”Posted 4 hours ago
- ต่างศาสนา ต่างชาติพันธุ์ อยู่ร่วมกันภายใต้ความแตกต่างPosted 4 hours ago
- โลภ•ลวง•หลง เกมพลิกชีวิต รีแบรนด์หรือรีบอร์นPosted 4 hours ago
- กูไม่ใช่ไก่ต้มเว้ย! อย่ามาต้มกูเลย..Posted 4 hours ago
- หยุดความรุนแรง-ลวงโลกPosted 1 day ago
- อ.เบียร์ช่วยวัดสวนแก้วPosted 4 days ago
- เลิกเสียเงินกับเรื่องโง่ๆPosted 5 days ago
- ปัญหายาเสพติดวาระแห่งชาติPosted 6 days ago
- แก่อย่างไม่มีคุณค่าPosted 1 week ago
- “ทักษิณ” ยังมีมนต์ขลังPosted 1 week ago
เชือดไก่ให้ลิงดู / โดย พระพยอม กัลยาโณ
คอลัมน์ : พระพยอมวันนี้
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ
พ.ต.ท.พงศ์พร พราหมณ์เสน่ห์ ผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ (พศ.) ประกาศชัดเจนว่า มีความตั้งใจเด็ดเดี่ยวแน่วแน่เรื่อง “เงินทอน” งบประมาณที่ให้กับวัดต่างๆ โดยได้ปรึกษาหารือกับรองนายกรัฐมนตรีวิษณุ เครืองาม แล้วว่าจะจัดการอย่างไรกับข้าราชการที่ทุจริตเรื่องนี้ ตอนนี้ตรวจสอบแน่ชัดว่ามีข้าราชการ 4 คน ทั้งที่ออกไปแล้วและยังรับราชการอยู่ ขอให้ดำเนินการไปตามกฎหมายอย่างเด็ดขาด
ผู้อำนวยการ พศ. บอกว่า จะดำเนินการตรวจสอบเรื่องนี้ต่อไป อาตมาคิดว่าเอาแค่ที่มีหลักฐานนี้ให้ได้ก่อน เพราะเป็นความคิดที่ดีงามถูกต้อง อะไรที่เป็นปัญหาสร้างปัญหาก็จัดการเสียให้หมด เหมือนที่บอกว่าทุกวัดต้องทำบัญชี ทำทั้งประเทศทั้งหมดนี่ทำไม่ไหวหรอก
เอาเป็นว่าตอนนี้เห็นปลาตัวไหนชัดเจน เหลือบตัวไหนชัดเจนก็จัดการไปก่อน ถ้าตัวไหนยังไปไม่ถึงก็สืบให้ได้หลักฐานจนแน่ใจจึงค่อยจัดการ ค่อยๆทำไป ถ้ายังไม่แน่ชัดก็ไม่ควรทำ เขาจะย่ามใจ แล้วคนรุ่นต่อไป รุ่นหลังก็จะทำอีก โดยไม่เกรงใจกฎหมาย ไม่เกรงใจประชาชน ไม่เกรงใจชาวพุทธ หมดความยำเกรงพระพุทธเจ้า
คนพวกนี้ต้องเรียกว่าสันดานไม่เหลืออะไรที่เป็นคนแล้ว อย่างที่เขาเรียกว่ายากที่จะแก้ไขว่างั้นเถอะ ถ้าลองสันดานไม่เคารพในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์แล้ว ไม่มีโอกาสที่จะเหลือสันดานให้เป็นคน หรือเป็นที่ยอมรับแก่ชาวพุทธได้แน่นอน เพราะทำอะไรก็มีแต่ทางเสื่อมเสีย เพราะฉะนั้นต้อง “เชือดไก่ให้ลิงดู” ซะบ้าง เผื่อลิงตัวอื่นๆจะได้ระมัดระวังตัว ไม่เป็นทโมนแสนซน ไม่ทำตัวเป็นลิงหลอกเจ้า เพราะมันเห็นว่าสิ่งที่ทำนั้นเป็นโทษมันย่อมเกรงกลัวแน่นอน คนพวกนี้ถือว่าเลวร้ายมาก
อย่างไรก็ตาม เชื่อว่าพวกนี้มีสัญชาตญาณอย่างหนึ่งคือความกลัว กลัวจะถูกประหาร กลัวติดคุกติดตะรางอะไรพวกนี้ ต้องกลัวแน่นอน ถ้าใครบอกว่าไม่กลัวก็เป็นพวกประเภทปากกล้าแต่ขาสั่น ไม่มีหรอกที่จะกล้าหาญชาญชัยประกาศว่าไม่เกรงกลัว คนพวกนี้อยู่ได้ไม่นานหรอก เดี๋ยวก็ต้องเจอแจ๊กพอต เจอกับสิ่งที่สวนกระแสกับความเชื่อโง่ๆว่าบาปกรรมไม่มีจริง เลยทำสิ่งที่คนดีๆ คนทั่วไปเขาไม่ทำ คนที่ทำคือคนที่ไม่เกรงกลัว ไม่เชื่อ ไม่เคารพ ไม่นับถือเรื่องบาปบุญคุณโทษ ซึ่งเป็นความเชื่อที่ผิดๆ ชีวิตจึงต้องตกอับไปตามเวรตามกรรม คนพวกนี้มีความเชื่อที่ไม่อยู่ในร่องในรอย อยู่ในกรอบของความถูกต้อง
ถ้าเชื่อบาปบุญคุณโทษก็ไม่มาทำเรื่องอย่างนี้ หรือจะเป็นเพราะคนพวกนี้เห็นนักบวชที่ไม่อยู่ในร่องในรอยก็ยังอยู่ได้ เลยนึกว่าเรายังไม่ได้บวช ทำไมจะทำบ้างไม่ได้
ดังนั้น คนที่เป็นนักบวชก็ต้องคิดให้ดี อย่าเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี ต้องเป็นตัวอย่างที่สร้างสรรค์ อย่าทำตัวเป็นเหลือบ คิดว่าทำแค่นี้ไม่เป็นไร ทำอย่างนี้ไม่เป็นไร ไอ้ที่ว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวก็จะบรรลัยภายหลัง ขอให้คิดใหม่ให้ถูกต้อง คิดใหม่ชีวิตจะได้ปลอดภัย จะได้ไม่ตกระกำลำบากตกนรกหมกไหม้เหมือนตายทั้งเป็น ก็ขอให้อยู่ดีมีสุข อย่าอยู่ร้อนนอนทุกข์เลย
เจริญพร
You must be logged in to post a comment Login