นักปราชญ์หน้าขาว / โดย กิ่งเหมย

• Tweet
• 

คอลัมน์ : วิถีบูรพา
ผู้เขียน : กิ่งเหมย

ฉบับนี้ขอเสนอสุภาษิตที่ว่า “ไป๋ เมี่ยน ซู เซิง” หรือ “นักปราชญ์หน้าขาว”

ในสมัยราชวงศ์ซ่งเหนือ มีชายคนหนึ่งนามว่า เสิ่นชิ่งจือ ตั้งแต่ยังเด็กเป็นคนที่มีความสามารถทางด้านการสู้รบอย่างมาก ดังนั้น เมื่อเติบใหญ่จึงสามารถเข้ารับราชการและได้ตำแหน่งถึงแม่ทัพ มีหน้าที่ดูแลบริเวณชายแดน

อยู่มาวันหนึ่งองค์จักรพรรดิต้องการจะขยายอิทธิพลไปทางตอนเหนือ แต่แม่ทัพเสิ่นไม่เห็นด้วย จึงรีบมาเข้าเฝ้าขัดขวาง โดยกล่าวว่า เคยส่งแม่ทัพไปหลายคน สุดท้ายก็พ่ายแพ้กลับมา

แต่จักรพรรดิไม่เชื่อและได้นำขุนนางคนสนิทมาช่วยเถียงแทนพระองค์ แม่ทัพเสิ่นจึงกล่าวว่า “ฝ่าบาท การปกครองบ้านเมืองก็เหมือนกับการปกครองบ้าน หากพระองค์อยากจะรู้เรื่องการปลูกข้าว ก็ต้องไปถามชาวนาที่ออกไปทำนาทุกวัน อยากจะรู้เรื่องทอผ้า ก็ต้องถามหญิงทอผ้าที่ทอทุกวัน ตอนนี้พระองค์ปรารถนาจะไปตีเมืองอื่น แต่กลับไปถาม นักปราชญ์หน้าขาวสองคนที่ไม่เคยสู้รบมาก่อน ไฉนจะได้รับชัยชนะ”

อย่างไรก็ตาม จักรพรรดิก็ยังทรงยืนกรานที่จะยกทัพไปทางเหนือ แต่สุดท้ายก็ต้องพบกับความพ่ายแพ้

นักปราชญ์หน้าขาว หมายถึง ผู้ที่มีความรู้แต่ไม่มีประสบการณ์ รู้แต่เพียงข้อมูลในหนังสือ แต่กลับไม่รู้วิธีที่จะทำจริง

You must be logged in to post a comment Login