วันอังคารที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

เลือกไม่เลือกก็ได้เรา / โดย นายหัวดี

On July 6, 2017

คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด

ผู้เขียน : นายหัวดี

อาการหงุดหงิดเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายของ “ทั่นผู้นำ” กลายเป็นเรื่องปรกติของการเมืองในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา ไม่ว่าจะมีเหตุผลหรือไม่มีเหตุผลก็ไม่สำคัญเท่ากับความเป็นนักการเมืองของ “ทั่นผู้นำ” ที่แตกต่างจากที่เคยอยู่ในชุด “ผู้นำกองทัพ” ชัดเจน

คำถามเรื่องการเลือกตั้ง การตั้งพรรคการเมือง และการนั่งเป็น “นายกฯคนนอก” จึงยังเป็นประเด็นที่สื่อต้องถาม ยิ่ง “ทั่นผู้นำ” ไม่ตอบ ก็ยิ่งถูกถาม ยิ่งแทงกั๊กว่าขึ้นอยู่กับสถานการณ์ในอนาคต ก็ยิ่งเกิดคำถามอีกหลายประเด็นตามมา โดยเฉพาะเรื่องผลงาน เพราะขนาดมีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ยังถูกวิจารณ์ว่าไม่มีผลงานอะไรเป็นรูปธรรม

การตีกรอบให้รัฐบาลในอนาคตต้องทำตาม “ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี” จึงยิ่งไม่มีใครเชื่อ ไม่ว่าฝ่ายการเมือง นักวิชาการ หรือภาคประชาชน ถ้าทำให้ประเทศมั่นคงและมั่งคั่งได้จริง “ทั่นผู้นำ” จะอยู่นานแค่ไหนก็ไม่มีใครคัดค้าน

แต่วันนี้สังคมสงสัยและไม่เชื่อแม้แต่การใช้อำนาจพิเศษต่างๆ ว่าถูกต้องชอบธรรมและมีธรรมาภิบาล โดยเฉพาะ “มาตรา 44” ที่ถูกมองว่ายิ่งใช้ก็ยิ่งมีปัญหามากกว่าจะแก้ปัญหา โดยเฉพาะปัญหาล่าสุดเรื่องแรงงานต่างด้าวหรือรถไฟความเร็วสูง (ปานกลาง) ไทย-จีน

“โลกวันนี้วันสุข” จึงฟันธง “ทั่นผู้นำ” จะต้องหงุดหงิดต่อไปกับคำถามและข้อครหาต่างๆเรื่องของการใช้และการอยู่ในอำนาจ บ้านเมืองยุค “พรรคคนดี 4.0” เลือกไม่เลือก..ก็ได้เรา!

 

 


You must be logged in to post a comment Login