Set up? / โดย สนานจิตต์ บางสพาน

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สากกะเบือยันเรือรบ

ผู้เขียน : สนานจิตต์ บางสพาน

3 ปีนับตั้งแต่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ทำรัฐประหารยึดอำนาจ ใช้อำนาจ “รัฏฐาธิปัตย์” บริหารราชการแผ่นดิน ฝ่าย กปปส. สลิ่ม และชนชั้นกลางในเมืองต่างพอใจ พันธมิตรที่แตะมืออาจจะกระดี๊กระด๊าในตอนต้น พวกเซเลบไฮโซ ชนชั้นสูงที่ยึดครองอำนาจธุรกิจก็หัวเราะร่า ขณะที่คนรากหญ้า พวกที่ไม่เอาเผด็จการรัฐประหารก็เป็นอัมพฤกษ์อัมพาต ชะงักงัน และตกอยู่ในสภาวะหวาดกลัว อึดอัด คับข้อง คับแค้น

ทุกอย่างในตอนเริ่มต้นดูเหมือนดี แต่พอ “รัฐราชการ” ดำเนินงานผ่านไป แผลเน่าเฟะก็เริ่มปรากฏให้เห็น ทั้งเรื่องความอยุติธรรม เล่นพวก คอร์รัปชัน การทำอะไรตามอำเภอใจ เพราะมีทั้งปืนและกฎหมายอยู่ในมือ

ระยะเริ่มต้นพวกเบื่อม็อบเหมือนจะรื่นรมย์สมอุรา แต่เวลาผ่านไปนานเข้าก็เริ่มเห็น “ลาย” สิ่งที่ตัวเองมโนว่าต้อง “ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง” นั้น เอาเข้าจริงกำลังจะถูกหักหลัง เพราะไม่มีการ “ปฏิรูป” อะไรทั้งนั้น แต่เป็นการกระชากผ้าปูโต๊ะที่ถูกจัดสำรับคับค้อนเอาไว้เรียบร้อย รอแค่คนมานั่ง “สั่งอาหาร” และ “ดื่มกิน” เป็นการเลือกผ้าปูโต๊ะใหม่ ผ้าเช็ดปาก หรือแนปกิ้นใหม่ แก้วน้ำ แก้วไวน์ ช้อน ส้อม ฯลฯ ถูกจัดใหม่หมด

ใหม่ๆอาจจะมองภาพเหล่านี้ไม่ชัด แต่ยิ่งนับวันหลายๆอย่างที่ปรากฏเป็นผลงานรัฐราชการ ชาวบ้านนั้นงงเป็นไก่ตาแตก นักข่าวก็ได้แต่วิเคราะห์และตีความว่า ทำไมไม่คุยไม่ปรึกษากันก่อนทำเลยระหว่างคนสั่งให้ทำกับคนทำ

หลังจากหลายกรณีโผล่ให้เห็น ตั้งแต่ “ไอ้ปื๊ด” ร่างรัฐธรรมนูญไม่ถูกใจและถูกหักหน้า แต่ยังเกี่ยวก้อย “เนติบริกร” จ้างลูกมาทำงานด้วย เอา “ผู้เฒ่าเนติบริกร” รุ่นพระเจ้าเหาใส่กางเกงหูรูดที่ถนัดนายครับกับครับนายมาร่างรัฐธรรมนูญแทน และอีกหลายกรณีที่ตามมา ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ล้างกระดาน กกต. กสม. และอีกหน่อยคงเป็น กสทช. ที่กระดี๊กระด๊ารับใช้จนออกนอกหน้าก็จะไม่รอด กรณีกฎหมายแรงงานต่างด้าว ซิงเกิลเกตเวย์ ออกกฎคุมสื่อออนไลน์ ไล่ไปจนคุมนั่งรถกระบะ ฯลฯ

ทั้งหมดน่าจะชัดเจนแบบต่อจิ๊กซอว์กันได้ว่าเขา “เขียนแปลนเสร็จมาแล้ว” เพราะฉะนั้นที่เห็นที่ทำกันเหมือนไม่ได้ปรึกษาหารือกันให้รู้เรื่องจริงครึ่งไม่จริงครึ่ง สรุปคือเขาจะพาพวกเราถอยหลัง “ย้อนยุค” นอสแตลเจีย เดจาวู กลับไปในอดีตหลายอย่าง เขาอาจจะคุยกันมาก่อน แต่หลายอย่างทุบโต๊ะแบบกูจะเอา กูจะทำ และกูจะสั่ง ใครไม่ทำตามก็ย้ายมันซะ

เมื่อก่อนไทยคือเบอร์ 1 ประชาคมอาเซียนในหลายๆด้าน วันนี้เราถอยหลังและอาจจะบ๊วยสุด พลวัตของการเปลี่ยนแปลงโลกพาประเทศเพื่อนบ้านรุดหน้า แต่ “พวกเขา” คงไม่สนใจ เพราะต้องการ “เซตซีโร่” ทั้งประเทศ

สนจ. มโนเอานะ เหมือนเวลาต้องมโนตัวละคร สถานการณ์ ปมเงื่อนความขัดแย้ง เพื่อจะพาเหตุการณ์และตัวละคร “ไปข้างหน้า” แต่หนังไทยเรื่องนี้ของ “พวกเขา” มันเล่าย้อนจากวันนี้ไปหาอดีต

เอ้า ใครอยู่ได้ อยู่เป็น อยู่ไป แบบ “พี่เนาว์” ใครอยู่ไม่เป็น อยู่ไม่ได้ ถ้ามีความพร้อมก็ย้ายประเทศซะ ส่วนใครที่เหมือนอย่าง สนจ. อยู่ได้หรืออยู่ไม่ได้ก็ต้องอยู่ล่ะวะ ทำไงได้

ดันมาเป็นนักข่าว นักเขียนจนๆทำไม ถ้ารวยนะเหรอ ย้ายประเทศนานแล้ว…ฮา

You must be logged in to post a comment Login