- ไม่ลด-ละ-เลิก- อันตรายPosted 22 hours ago
- อย่าด้อยค่าวันสำคัญศาสนาPosted 2 days ago
- เสียเพราะรักPosted 5 days ago
- ตำรวจไทยโชว์ฝีมือPosted 6 days ago
- สามัคคีปรองดองกันให้ดีPosted 7 days ago
- ต้องมีก้างขวางคอไว้บ้างPosted 1 week ago
- ส.ว.ต้องสร้างผลงานเชิดชูองค์กรPosted 1 week ago
- รอความจริงเปิดเผยPosted 2 weeks ago
- ไม่ประมาท โอกาสรอดมีเยอะPosted 2 weeks ago
- ล้างบางพระทาสยานรกPosted 2 weeks ago
นักเรียนนักเลง / โดย พระพยอม กัลยาโณ
คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ
นักเรียนนักเลงเบ่งบานเหมือนดอกอุตพิดทางการศึกษา บานเมื่อไรก็เหม็นเมื่อนั้น เรื่องยกพวกตีกัน ทำร้ายกัน คลิปบางอันก็โหดเกินไป ทำร้ายเด็กนักเรียนมัธยมจนแขนเกือบขาด
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาช่างกลปทุมวันก็เปิดศึกกับช่างก่อสร้างอุเทนถวายอีก เรียกว่าคู่นี้เจอกันไม่ได้ ต้องตีกัน ทำร้ายกัน ไม่ต่างกับเจอคู่อริคู่อาฆาตมาหลายภพหลายชาติ คนพวกนี้แต่ละชาติแต่ละภพเกิดมามีอย่างเดียวคือ ตั้งหน้า ตั้งตาจะก่อเหตุน่าสยดสยองต่อกัน ทำให้มีบาดเจ็บล้มตายกันอยู่เรื่อยๆ
เพราะมันมาจากสันดานดิบ ถ่อยเถื่อน เอาการศึกษามาล้างก็ไม่สำเร็จ คงต้องล้างด้วยคุก การศึกษายุคนี้เลือกอาชญาวิทยาน้อยไปหรือเปล่า เด็กจึงได้ก่ออาชญากรรม ทำร้ายร่างกายกันเป็นว่าเล่น ไม่คิดจะอยู่ดีมีสุขกัน อยากอยู่ร้อนนอนทุกข์กันอย่างนี้ มันเป็นเรื่องน่าอเนจอนาถ ถ้าปล่อยให้นักเรียนนักเลงสวมเครื่องแบบ แต่จิตวิญญาณเป็นอันธพาล เป็นนักเรียนอันธพาล
งบประมาณการศึกษาใช้มากมาย แต่ยังแก้ปัญหานี้ไม่สำเร็จ จึงจำเป็นต้องมีมาตรการอะไรที่ทำให้คนพวกนี้เป็นนักเรียนสุภาพบุรุษ ไม่ใช่นักเรียนนักเลง เป็นอันธพาล หยุดสันดานอันธพาลให้ได้ จะได้ทำให้บรรยากาศการศึกษาและสถาบันการศึกษาเข้มแข็งขึ้น ไม่งั้นพ่อแม่จะต้องหวาดผวาว่าลูกจะไปเรียนหรือไปตาย ส่งเข้าไปเรียนก็ไม่รู้ว่าจะบาดเจ็บล้มตายหรือไม่
แม้จะปฏิรูปการศึกษามานานกาเลก็ไม่ได้เรื่องได้ราว เกิดเรื่องเกิดเหตุการณ์เป็นบทเรียนแล้วหลายครั้ง แต่ก็ยังเกิดเรื่องไม่ดีไม่งาม เรียนไปก็หวาดหวั่นไป วิตกกังวลไป
ยังไงก็ขอฝากผู้ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษา ต้องหาวิธี ร่วมกันคิดให้ดี เมื่อก่อนช่างกลปทุมวันรับน้องใหม่ก็ดูดี สถาปนาฉลองอะไรก็ดี แต่คราวนี้ชักจะดีแตกซะแล้ว ยังไงก็ขอให้เอาการศึกษามาทำให้เกิดสันติภาพและสันติสุข อย่าเอาการศึกษาไปเป็นสงคราม เหมือนที่เกิดขึ้นที่เมเจอร์ นนทบุรี พ่อค้าแม่ค้าต้องหนีกันกระเจิง
เพราะช่วงไม่กี่เดือนที่โรงเรียนเปิดก็เปิดศึกกันแล้วหลายที่หลายแห่ง แทนจะเปิดเรียนแล้วตั้งใจเรียนใฝ่หาความรู้ กลับเปิดศึกเปิดสงคราม แล้วก็บอบช้ำ บาดเจ็บล้มตาย ผู้ปกครองกับครูบาอาจารย์ก็ลำบากเดือดร้อน
อาตมาก็ได้ขอให้นักเรียนนักศึกษาทั้งหลายทำตัวให้เป็นนักศึกษา เป็นพลังของชาติ ไม่ใช่ทำตัวเป็นภาระของสังคม ถูกจับกุมคุมขัง เสียเวลา เสียงบประมาณไปโดยเปล่าประโยชน์
เจริญพร
You must be logged in to post a comment Login