ร้อยแม่น้ำกลับทะเล / โดย กิ่งเหมย

• Tweet
• 

คอลัมน์ : วิถีบูรพา

ผู้เขียน : กิ่งเหมย

ฉบับนี้ขอเสนอสุภาษิตที่ว่า “ไป่ ชวน กุย ไห่” หรือ “ร้อยแม่น้ำกลับทะเล”

ในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันตก หลิวอัน นัดดาของจักรพรรดิฮั่นเกาจู่ หลิวปัง ผู้เป็นทั้งนักคิด นักเขียน และได้รับการสถาปนาให้เป็น หวยหนานหวาง

หลิวอัน เป็นผู้ที่ชื่นชอบดนตรี หนังสือ มีสติปัญญาเฉียบแหลม เชี่ยวชาญศาสตร์สาขาต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นทางทหาร ตำราแพทย์ คณิตศาสตร์ ประวัติศาสตร์และการทำนาย โดยเฉพาะการแต่งตำราชื่อว่า “หงเลี่ย” หรือที่เรียกว่า “หวยหนานจื่อ” ซึ่งในตำราเล่มนี้ มีบทหนึ่งชื่อว่า “จี้ลุ่นสวิ่น”

บท “จี้ลุ่นสวิ่น” นี้ เป็นการบันทึกวิวัฒนาการของมนุษย์ โดยได้กล่าวว่า บรรพบุรุษของชาวจีนนั้น อาศัยอยู่ในถ้ำริมน้ำ เครื่องนุ่งห่มเรียบง่าย ชีวิตยากลำบาก ต่อมา มีนักปราชญ์มาสอนให้รู้จักสร้างบ้าน ทำให้พวกเขาค่อยๆออกมาจากถ้ำและอาศัยอยู่ภายนอก

นอกจากนี้ นักปราชญ์ยังสอนให้รู้จักทำเครื่องนุ่งห่มและอาวุธอุปกรณ์ต่างๆ สอนการทำไร่ไถนา การล่าสัตว์ ทำให้การดำเนินชีวิตเป็นไปอย่างง่ายขึ้น ต่อมา นักปราชญ์ยังสอนให้ทำเครื่องดนตรี สอนให้รู้จักกฎเกณฑ์ต่างๆ จรรยามารยาท ทำให้สังคมสงบสุข

จะเห็นได้ว่า ชีวิตมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ไม่มีการเดินกลับไปอย่างเก่า ดังนั้น หากในสมัยก่อน ไม่รู้จักการนำเอาสิ่งต่างๆมาใช้อย่างเหมาะสม ก็จะไม่มีสิ่งเหล่านี้ในปัจจุบัน และถ้าปัจจุบันรู้จักใช้สิ่งต่างๆอย่างเหมาะสม ก็จะทำให้พัฒนา

เหมือนกับแม่น้ำหลายร้อยสาย ที่มาจากต่างแหล่งกำเนิด แต่สุดท้ายทุกสายก็จะต้องไหลลงสู่ทะเลและมหาสมุทร ดังมนุษย์ที่ทำแต่ละอย่างไม่เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็เพื่อสิ่งที่ดีขึ้นนั่นเอง

ดังนั้น ร้อยแม่น้ำกลับทะเล หมายถึง การร่วมแรงกันทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อให้กลายเป็นสิ่งที่ดีขึ้น

You must be logged in to post a comment Login