วันศุกร์ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

อะไรก็เกิดขึ้นได้? / โดย สนานจิตต์ บางสพาน

On November 13, 2017

คอลัมน์ : สากกะเบือยันเรือรบ

ผู้เขียน : สนานจิตต์ บางสพาน

สนิมเกิดแต่เนื้อในตน เศรษฐกิจห่วย ดีเฉพาะระดับบน อย่างกลุ่มซีพีและเสี่ยน้ำเมากับอีกประมาณ 20 ตระกูลใหญ่ ตัวเลขเป็นแค่ตัวเลข แต่กำลังซื้อระดับ “รากหญ้า” หดหายแทบจะทำให้ระบบค้าขายของประชาชนส่วนใหญ่นิ่งสนิท รัฐบาลประกาศปาวๆว่าเศรษฐกิจดี แต่คนชั้นกลางไปล่างกำลังทยอยเหี่ยวและเฉาตายทีละสาขาอาชีพ

รัฐบาลรัฐประหารของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลากยาวมาเกือบจะ 4 ปี อย่างที่รู้และเห็นกันว่า “ทหาร” ทำอะไรเป็นบ้าง สิ่งที่เคยเกิดขึ้นสมัยมีการเลือกตั้ง มีประชาธิปไตย ก็ยังคงเกิดขึ้นยุคที่ทหารครองเมือง หรืออาจหนักกว่าเก่าซะอีก ไม่ว่าเรื่องคอร์รัปชัน เล่นพรรคเล่นพวก เอาลูกเมียญาติโกโหติกามากินเงินเดือนหลวง พอโดนทักท้วงก็อ้างแบบหน้าด้านๆทุกระดับ ไม่ว่าพลเรือนหรือคนมีสี

พูดไปทำไมให้ชาวบ้านรู้สึกเหมือนโดนปัสสาวะรดหัวใจ ไม่ต้องออกตัวอ้างอะไรไปเรื่อยเปื่อย หลักการก็คือจะทำ หน้าด้าน เพราะมีอำนาจในมือ หรือประชาชนจะข้องใจ “อำนาจเบ็ดเสร็จ” ในมือ ทำให้การต่อต้าน เปิดโปง และเรียกร้องเอาผิดอะไรไม่ได้ นาทีนี้ต้องบอกว่าถ้ารัฐบาล คสช. อยากอยู่ยาวก็เอาเลย อยู่ให้ได้ก็แล้วกัน ไม่ว่าจะอยู่ต่อแบบ “นายกฯคนนอก” พรรคการเมืองตั้งเอง หรือนักการเมืองอาชีพตระบัดสัตย์มายกมาดัน

มีอยู่ 3 อย่างที่ทำให้ผู้ชายไม่ว่าจะอาชีพไหน ระดับไหน ได้ดิบได้ดีหรือฉิบหายชนิดเดินตลาดยังยากคือ “เงิน อำนาจ และผู้หญิง” มีอำนาจถ้าใช้เป็น บริหารจัดการได้ ชีวิตก็รุ่งเรืองประสบความสำเร็จ ถ้าใช้ไม่เป็น หนักสุดก็ต้องไปตายบ้านเมืองอื่น อย่าคิดทระนง “ทักษิณ-ยิ่งลักษณ์” คือตัวอย่าง การเมืองมันเรื่องของอำนาจและผลประโยชน์ โดดลงมาก็เกิดอาการชักคือชักมัน พอมันก็ถึงบทพิสูจน์

อีก 1 ปีจะถึง “คำมั่นสัญญา” ว่าประเทศไทยและคนไทยจะมี “การเลือกตั้ง” แต่คอลัมน์นี้อยากจะบอกว่าอย่าไปคาดหวังอะไรกับผู้คนในประเทศนี้และประเทศนี้…ลิเกเปิดม่านก็ “รับบท” เล่นกันไปตามบทที่ถูกกำหนดหรือตัวเองถนัด เล่นจบเก็บฉากก็ตั้งวงไฮโลเอาค่าตัวที่ได้มากินกันเอง ที่เหลือก็ตั้งวงเหล้า ใครเคมีต้องกันก็ดองกันไปดองกันมา

เจ้าของวิกคนเดิม คนตีระนาด กลอง ฉิ่ง ก็คนเดิม พระเอก นางเอก นางอิจฉา ผู้ร้ายก็เหมือนเดิม เรื่องที่เล่นก็จันทโครพเปิดผอบพบ “หอยโมรา” เล่นมาตั้งแต่ สนจ. นมยังไม่แตกพาน ทุกวันนี้ก็ยังมีจันทโครพและโจรป่าวนเวียนผลัดเปลี่ยนมาเปิดผอบพบนางโมรา หญิงเจ้าชู้เหมือนเดิม

ก็อยู่กันไป ใครอยู่ได้ก็อยู่ อยู่ไม่ได้ อยากย้ายประเทศ มีกำลัง มีปัญญา มีคอนเนกชั่นก็ย้ายไปเหอะ สนจ. สนับสนุน สนจ. แก่เกินกว่าจะไปไหนแล้ว ไม่ใช่ไม่อยากไป…ฮา

ใครสังเกตบ้างไหม สนจ. นั่งพิ’ณาดูแล้ว รัฐบาลรัฏฐาธิปัตย์อยู่ยาวแน่ เราจะได้ “นายกฯคนเดิม” แทบจะก๊อบปี้ยุคประธานาธิบดีทรัมป์คือ มีพวกสุดขั้ว 2 ฝั่ง ไม่รักก็เกลียด ตรงกลางไม่มี ส่วนองค์ประกอบอื่นๆก็เป๊ะตั้งแต่วาจา ถ้อยคำ และสไตล์การพูด

โดยเฉพาะพูดทีไรได้เรื่องทุกที ประเภททำให้ยุ่งเข้าไว้ บางทีประเทศไทยอาจเหมาะกับ “ผู้นำ” แบบนี้ก็ได้ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว กระดี๊กระด๊าอยากได้กันนักไม่ใช่หรือ อาหารดี ดนตรีเพราะ ผู้นำปาก…หวาน อุตส่าห์ลงทุนทำนกหวีดทองคำ ก็ได้มาสมใจแล้ว ไยต้องมาโวย…ฮา


You must be logged in to post a comment Login