‘สมคิด’ควรบริหารบ้านเมืองหรือ? / โดย ดร.โสภณ พรโชคชัย

• Tweet
• 

คอลัมน์ : โลกอสังหาฯ
ผู้เขียน : ดร.โสภณ พรโชคชัย

สิ่งที่ทีมเศรษฐกิจของนายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ รองนายกรัฐมนตรีเศรษฐกิจ คิดออกมานั้น สะท้อนจากปากของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ว่าไม่รู้เรื่องการแก้ไขปัญหา เพราะแค่คำว่า “Niche Market” ยังไม่รู้จักแล้วจะไปบริหารบ้านเมืองได้อย่างไร

เมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2558 พล.อ.ประยุทธ์แนะคนไทย “อย่าโง่” ปลูกพืชกำไรน้อย หนุนปลูกพืชสมุนไพรสร้างรายได้ ชูแปรรูปหมามุ่ยราคาพุ่งกิโลกรัมละ 80,000 บาท เมื่อไม่สามารถปลูกข้าวได้ก็จะให้กระทรวงสาธารณสุขเข้าไปดูแลว่าจะปลูกพืชสมุนไพรได้หรือไม่ สะท้อนว่านายกฯยังไม่เข้าใจ Niche Market หรือการตลาดเฉพาะกลุ่ม

อีกกรณีคือวันที่ 7 มกราคม 2559 พล.อ.ประยุทธ์ให้สัมภาษณ์โดยแนะให้ชาวสวนยางพาราปลูกสตรอว์เบอร์รี่และกล้วยหอมในสวนยาง เพราะท่านไปดูงานบ้านนายวิสูตร คันทรักษา เกษตรกรชาวสวนยางพารา ตำบลท่าเรือ อำเภอบ้านนาเดิม จังหวัดสุราษฎร์ธานี เมื่อวันที่ 28 ธันวาคม 2558 แต่การปลูกก็อาจยังไม่เสถียร ท่านจึงแนะนำให้หาวิธีการแปรรูปหลายอย่างและขยายตลาดรองรับ ทั้งแนะนำว่าหากมีปัญหาก็ให้ปรึกษาสหกรณ์จังหวัด

เมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม 2560 พล.อ.ประยุทธ์แนะเกษตรกรลดพื้นที่ปลูกยาง โดยเปลี่ยนมาปลูกพืชชนิดอื่น เช่น ทุเรียนและมังคุดแทน นอกจากนี้ยังมีข่าวนายกฯสั่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์แก้ปัญหายางทั้งระบบ โดยชะลอกรีดยางและลดพื้นที่ปลูก (3 ธันวาคม 2560)

ข่าวดังกล่าวสะท้อนให้เห็นว่าทางราชการเข้าใจผิดด้านการตลาดบางประการ สินค้าที่เป็น Niche Market หรือสินค้าที่มีความแตกต่างออกไป จึงจะเป็นสินค้าที่ลูกค้าสนใจ เพราะเป็นการเริ่มต้นจำนวนน้อยจึงยังไม่มีคู่แข่งหรือมีคู่แข่งจำกัด เช่น พื้นที่โดยรอบสถาบันอุดมศึกษาที่ตั้งใหม่มักจะสร้างหอพักเป็นจำนวนมาก โดยมีกลุ่มเป้าหมายเฉพาะนักศึกษามหาวิทยาลัย หรือพื้นที่ตั้งอยู่ใกล้วัดที่มีผู้ไปทำบุญปฏิบัติธรรมช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์จำนวนมากอาจสร้างหมู่บ้านจัดสรรหรือห้องชุดรองรับผู้สนใจซื้อเพื่อความสะดวกในการเดินทาง นอกจากนี้ยังอาจมีห้องชุดในพื้นที่ใกล้โรงเรียนมัธยมฯชื่อดังใจกลางเมือง ซึ่งลูกค้าจะเป็นครอบครัวเด็กนักเรียน เป็นต้น

กรณี “หมามุ่ย” แม้สถานการณ์ตลาดจะดี แต่ก็เป็นตลาดเฉพาะกลุ่ม (Niche Market) เป็นไปไม่ได้ที่ชาวนาทั้งมวลหรือใครจะมาปลูกหมามุ่ยแทนข้าวซึ่งเป็นพืชเศรษฐกิจหลัก ขณะที่หมามุ่ยถือเป็นข้อยกเว้น และคงไม่ใช่สรณะ (Exception cannot be made rule/norm) เพราะจำนวนลูกค้าจำกัด สินค้าอุปโภคบริโภคกับสินค้าเฉพาะทางคงทดแทนกันไม่ได้

ยิ่งกว่านั้นนายกฯอาจไม่ทราบว่า “หมามุ่ย” มีสรรพคุณใช้เพื่อ “ช่วยปลุกเซ็กซ์ มีเพศสัมพันธ์ได้มากขึ้น” ทั้งนี้ เป็นผลการวิจัยมา 3 ปีแล้วของอาจารย์มหาวิทยาลัยของไทย นอกจากนี้ยังอาจใช้รักษาโรคพาร์คินสันได้ด้วย นายกฯอาจไม่ทราบสรรพคุณของสมุนไพรชนิดนี้ซึ่งใช้กับคนเฉพาะกลุ่ม การที่คณะทำงานนำแจ้งให้นายกฯทราบเรื่องพืชสมุนไพรอาจทำให้เสียภาพพจน์นายกรัฐมนตรีได้

ส่วนกล้วยหอมทองปรากฏว่า จังหวัดสุราษฎร์ธานีนั้น อำเภอท่าชนะเคยมีสินค้าโอท็อปคือกล้วยหอมทองเพื่อการส่งออก ตั้งอยู่เลขที่ 195/264 หมู่ที่ 6 ตำบลคลองพา อำเภอท่าชนะ โดยกลุ่มแม่บ้านรวมกันเองในหมู่บ้าน มีสมาชิกทั้งหมด 52 คน และได้เลือกคณะกรรมการบริหารกลุ่มโดยดำเนินการมานับสิบปีแล้ว สมาชิกแต่ละคนนำผลผลิตมารวมที่กลุ่มเพื่อเตรียมส่งออกไปญี่ปุ่น ขณะที่อาชีพหลักคือการทำสวนยางพารา การปลูกกล้วยหอมทองทำเป็นอาชีพเสริม จะทดแทนอาชีพหลักคงไม่ได้

ถ้าขืนไปส่งเสริมให้ใครหันมาเลียนแบบทำตลาดแบบนี้ก็จะพากันลงเหว “พาคนไปตาย” อย่างแน่นอน เพราะความพิเศษ ความโดดเด่น ลักษณะเฉพาะเป็นลักษณะทั่วไป หากทุกคนหันมาทำแบบเดียวกันหมดก็คงไม่มีความแตกต่างและเต็มไปด้วยการแข่งขัน สุดท้ายก็พากัน “เจ๊ง” ไปหมดแน่นอน

การแนะนำประชาชนไปในแนวทางเดียวกันแบบนี้เป็นการสร้างความเสี่ยงเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งแสดงถึงความไม่รู้จริงของทีมงานนายกฯ ทำให้นายกฯเสนอแนะไปอย่างไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง

ขณะที่มีข่าวว่า พล.ประยุทธ์พูดว่า “ไม่อยากให้ราคายางเป็นเรื่องการเมือง” แต่ทำไมในสมัยรัฐบาลยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จึงมีคนเอาเรื่องยางมาทำเป็นเรื่องการเมืองเพื่อขับไล่รัฐบาล ทำให้บ้านเมืองวุ่นวาย

ถ้าคิดในอีกแง่หนึ่งว่า หากรัฐบาลยิ่งลักษณ์ยังบริหารอยู่คงมีการแก้ไขปัญหายางอย่างยั่งยืนตั้งแต่ครั้งนั้น ไม่ต้องมานั่งแก้ปัญหารายวันด้วยการปิดถนน ชัตดาวน์ ฯลฯ เอาปัญหาปากท้องมาเป็นประเด็นทางการเมือง ป่านนี้ประเทศไทยคงพัฒนาไปไกลแล้ว

การให้นายสมคิดที่ไม่รู้เรื่องเศรษฐกิจ แม้กระทั่ง Niche Market มาบริหารและพัฒนาเศรษฐกิจ ทำให้รัฐบาลทหารนำพาประเทศไปแบบเป๋ๆแบบนี้ ถามว่านายสมคิดควรจะอยู่ในตำแหน่งอีกหรือ ซึ่งนายสมคิดน่าจะคิดเองได้

You must be logged in to post a comment Login