ของฟรีไม่มีในโลก! / โดย สนานจิตต์ บางสพาน

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สากกะเบือยันเรือรบ

ผู้เขียน : สนานจิตต์ บางสพาน

3 ปีเต็มๆ และกำลังอยู่ในปีที่ 4 การอยู่ภายใต้อำนาจการปกครองของ “คณะนายทหาร” ของกองทัพที่ทำการรัฐประหาร สถาปนาอำนาจรัฏฐาธิปัตย์ปกครองประเทศ หลังจากที่มีการกระทำกันอย่างเป็นกระบวนการ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มพันธมิตรเสื้อเหลือง กลุ่ม กปปส. และบรรดาชนชั้นนำทางเศรษฐกิจ รวมถึงเหล่าปัญญาชนคนชั้นกลาง ด้วยข้ออ้างว่านักการเมืองและพรรคการเมืองเลวร้ายระยำตำบอน

แน่นอนพวกที่เลือกข้างทหารและชนชั้นกลางที่อ้างว่าเป็นคนดีมีศีลธรรม ไม่โกง เข้าวัดสวดมนต์ตลอดปี ก็ได้ความสงบเรียบร้อยกลับคืนมา แต่สิ่งที่ได้มาก็ไม่ใช่เครื่องบรรณาการหรือของแจกฟรี เพราะต้องแลกกับประชาธิปไตย การเลือกตั้ง และการเมืองในระบบ

ความล้มเหลวของการบริหารราชการแผ่นดิน โดยเฉพาะเรื่องเศรษฐกิจที่มี “ข้อเท็จจริง” ข้าวยากหมากแพงคือ คนรากหญ้ากำลังจะตาย คนชั้นกลางเริ่มล่มสลายกลายเป็นคนจน สิทธิเสรีภาพพื้นฐานในการเรียกร้อง การวิพากษ์วิจารณ์ ถูกขึงพืดด้วยมาตรา 44 และหลักสูตร “อุ้มไปปรับทัศนคติ”                 นี่คือสิ่งที่ต้องจ่าย

แรกเริ่มอาจพอใจกับความสุขที่ได้มา แต่วันนี้เริ่มกระอักกระอ่วน ใบ้กิน พะอืดพะอม และพบว่าการอยู่ภายใต้นักการเมืองและพรรคการเมืองไม่ว่าจะพรรคไหนกับอำนาจรัฏฐาธิปัตย์นั้น แตกต่างกันสิ้นเชิง

ประชาธิปไตยจะด่าพ่อล่อแม่ ลำเลิกเบิกประจานความเลวร้ายและความชั่วของนักการเมืองได้ทุกคน ทุกพรรค อย่างเลวร้ายที่สุดก็ถูกฟ้องหมิ่นประมาทหรือ “อำนาจมืดนอกระบบ” แต่ภายใต้อำนาจรัฏฐาธิปัตย์ หากใครคิดจะทำอย่างในระบอบประชาธิปไตยก็ต้องพร้อมจะเผชิญหน้ากับสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ ไม่รู้ว่าผู้มาเยือนในเครื่องแบบจะทำอะไรบ้าง เพราะคุณไม่มีอำนาจต่อรองใดๆ

3 ปีที่ผ่านมาคนไทยทุกคนทั้งที่เอารัฐประหารและไม่เอารัฐประหารได้เห็น ได้ยินเหตุการณ์และเรื่องราวต่างๆแล้ว เพราะโลกยุคดิจิตอลทำให้ทุกเรื่องราวสื่อสารและเผยแพร่ได้ง่ายดายและรวดเร็ว

ถามว่า 3 ปีที่ผ่านมา คนไทยไม่มีเรื่องการทุจริตคอร์รัปชันที่เกี่ยวข้องกับผู้กุมอำนาจเลยหรือ การพูดความจริงไม่หมด พูดครึ่งเดียว บิดเบือน เฉไฉ หลายครั้งความจริงถูกปฏิเสธที่จะพูดถึงแบบ “มาเฟีย” หรือ “แก๊งสเตอร์” ทุบโต๊ะพร้อมสุรเสียง “จะเอาอย่างนี้ ทำอย่างนี้ จะทำไม ข้องใจอะไรหรือ?”

นี่คือสิ่งที่พวกไปเชื้อเชิญและอ้าแขนให้รัฐประหารเข้ามา ลองย้อนกลับไปพิจารณาว่าสิ่งที่ต้องจ่ายคืนนั้นเป็นอย่างไร เล่นพรรคเล่นพวก แต่งตั้งเมีย ลูก ญาติพี่น้อง เข้าไปกินเงินเดือนที่มาจากภาษีของประชาชน ข่าวทุจริตคอร์รัปชันโครงการต่างๆหรือการแสดงอาการ “ลุแก่อำนาจ” ตวาดใส่ประชาชน

จะมีเลือกตั้งหรือไม่ จะมีนายกฯคนนอกหรือคนที่มาจากการเลือกตั้งไม่ใช่ประเด็นปัญหาอีกต่อไป เพราะทั้งหมดเป็นราคาที่ “คนไทยทั้งประเทศ” ต้องจ่าย เอาว่า…อยากทำอะไรก็ทำเลย เอาที่สบายใจ อยู่ให้ยาวๆ อยู่นานๆไปเลย ดูสิว่าพวกคนดีทั้งหลายที่กระดี๊กระด๊าไปเชื้อเชิญเข้ามาจะทำยังไง

ประเทศชาติน่ะยังอยู่ แต่คนยังไงก็ต้องตาย แต่กว่าจะตายจะเกิดอาการสำแดงเดชอย่างไร อยากได้กันนักก็ต้องก้มหน้าจ่ายคืนกันไป อย่างน้อยๆก็อีก 20 ปีที่ต้องถอนขนห่าน ปล่อยให้ “เสี่ยช้าง-เสี่ยสะดวกซื้อ” รวยกันให้เข็ด

ใครบอกวะว่า “ของฟรีมีในโลก”… สวัสดีปีเก่าที่เลวร้ายที่สุดปีหนึ่งในชั่วอายุของ สนจ.!

You must be logged in to post a comment Login