ปัญหาปากท้อง / โดย พระพยอม กัลยาโณ

• Tweet
• 

คอลัมน์ : พระพยอมวันนี้

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

ปัญหาที่คนไทยวิตกกังวลมากขณะนี้คือเรื่องปากท้อง เรื่องเศรษฐกิจ เพราะเงินไม่พอใช้ ทำให้ต้องกู้หนี้ยืมสินชนิดหัวเป็นนอต ตัวเป็นเกลียว สวนดุสิตโพลได้สำรวจความเห็นประชาชนทั่วประเทศ 10 อันดับที่มีความวิตกกังวล ปรากฏว่าอันดับ 1 ชีวิตความเป็นอยู่ ปากท้อง รายได้ ค่าครองชีพสูง ของกินของใช้แพง มีหนี้สิน รายได้ไม่พอกับรายจ่าย มีความเป็นอยู่ลำบาก สังคมเหลื่อมล้ำ ฯลฯ วิธีแก้คือประหยัด แต่ประหยัดอย่างไรก็ยังมีปัญหารายได้ไม่พอ ต้องกู้ยืมเงิน ประชาชนจึงอยากให้รัฐบาลเร่งแก้ปัญหาเศรษฐกิจ

ถ้าจะให้รัฐบาลช่วยก็คงช่วยไม่ได้ทั้งหมด ความสามารถของรัฐบาล 30-40 คน จะพาฝูงชนข้ามพ้นความวิตกกังวลเหล่านี้ได้อย่างไร เป็นเรื่องที่ประชาชนอยากให้ช่วยเหลือ ก็ต้องรอดูต่อไปว่าถ้าปัญหานี้มีมากขึ้นเรื่อยๆ ประชาชนอาจป่วยเป็นโรควิตกกังวล และซึมเศร้าหนักหากหาทางออกไม่ถูก

มนุษย์เกิดมาก็ต้องมีทุกขเวทนา คือความรู้สึกว่าชีวิตไม่ค่อยสบายนัก เรื่องปากท้องนี่ถือเป็นความทุกขเวทนา พอเกิดความหิวขึ้นมาก็เดือดร้อนเป็นทุกข์ คือทุกขเวทนาจากความหิว หนาวก็ทุกขเวทนาเพราะเสื้อผ้าไม่พอ ถ้าถึงขั้นไม่มีบ้านที่จะหลับนอน เป็นมนุษย์ไร้บ้าน ก็ทุกขเวทนาเพิ่มขึ้นไปอีก คนที่มีบ้านอยู่ มีเสื้อผ้าเหลือเฟือก็ไม่ทุกขเวทนา ความทุกขเวทนาคงจะมีต่อไปหากเศรษฐกิจตกต่ำยังไม่ผ่านพ้นไป

ถ้าใครยังมองไม่ออก ยังไม่รู้จะหารายได้เพิ่มที่ไหน อย่างไร ก็ต้องพยายามหารายได้เสริมรายได้เพิ่ม แม้มันไม่ง่ายสำหรับทุกคน เพราะความรู้พื้นฐานอาจไม่พอ หรือโอกาสไม่เปิด ก็จะทำให้ต้องวิตกกับวิกฤตในชีวิตว่าจะอยู่อย่างไร จะหากินหาใช้อย่างไร เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องเจอะเจอ ขัดสนมากๆก็ทำให้เกิดความเครียด ความหงุดหงิดและเจ็บปวดทางร่างกายได้อีก

ประเทศอื่นเขาก็มีภาวะขาดแคลนขัดสนเหมือนกัน ทำให้เราต้องคิดว่าจะเศร้าไปทำไม จะร้องเพลงสลับบ้างได้มั้ยว่าสุขกันเถอะเรา มาร่วมทุกข์ร่วมสุขกันแล้วหาทางออกด้วยกัน จะได้ไม่จมอยู่ในความทุกข์ตลอดไป ก็อยากให้คนไทยตระหนัก ดูสารคดีเอธิโอเปียหรือประเทศที่เขาขาดแคลนขัดสนอย่างหนัก แม้แต่ประเทศที่เจริญแล้วก็ยังมีมนุษย์เร่ร่อน เขาก็ต้องแก้ เมืองไทยเราขณะนี้ถ้ายังปล่อยให้เกิดความอดอยากก็เป็นทุกข์เป็นปัญหา

ศาสนาไหนถ้าปล่อยให้ประชาชนอดอยากยากจนข้นแค้นแล้วจะให้เขาเคร่ง เช่น ไม่ให้ขับรถ ไม่ให้เปิดหน้าเปิดตา บังคับอย่างนั้นอย่างนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกัน ประเทศที่นับถือศาสนาอิสลามบางประเทศก็เริ่มอนุญาตให้ผู้หญิงขับรถบ้างแล้ว น้ำมันราคาลดลง ขายไม่ค่อยได้ เขาก็ต้องให้ผู้หญิงออกมาทำงานบ้าง ทั้งที่กฎศาสนาเดิมไม่ได้ ต้องค่อยๆขยับกันไปเรื่อยๆ ในภาวะที่โลกคับขัน ศาสนาจะมาขันนอตแน่นอย่างนั้นอย่างนี้ก็ลำบาก

ศาสนาพุทธเราไม่ได้ไปบังคับมาก แต่ยุคหนึ่งอาจบอกว่าไม่ไหว ก็ทำให้คนสับสนว่าแล้วเราจะเอายังไงกับคำว่า “เคร่งศาสนา” หรือจะผ่อนผันให้พออยู่ร่วมกันไปได้ ถ้าหย่อนเกินก็ไม่ดีอีก ก็หวังว่าสถานการณ์จะมีขึ้นมีลง มีสุขมีทุกข์ ผ่อนคลายให้มีความสุขได้บ้าง ไม่ต้องทุกข์มาก ทุกข์หนัก

ศาสนาต้องพยายามไม่ให้ชาวพุทธมีปัญหาปากท้อง ศาสนิกไหนก็ต้องพยายามต่อสู้ เพราะถ้าคนอดอยากศาสนาก็จะอายุสั้น อยู่ไม่ยาว ถ้ารัฐบาลใดไม่แก้ไขเรื่องปากท้องให้ดี รัฐบาลนั้นก็จะอยู่ได้ไม่นานเหมือนกัน

ดังนั้น เรื่องปากท้องจึงเป็นปัญหาที่ทุกองค์กรทุกสถาบันต้องร่วมกันแก้ ประชาชนก็อย่าเอาแต่ร้องหิวๆแล้วไม่พยายามหาทางแก้ไขให้ดีเท่าที่จะทำได้ แก้ไขไปเรื่อยๆก็ต้องดีขึ้น

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login