วันพุธที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

คนรุ่นใหม่ / โดย นายหัวดี

On February 28, 2018

คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด

ผู้เขียน : นายหัวดี

การเมืองที่ดูร้อนแรงขณะนี้น่าจะเป็นการออกมาเคลื่อนไหวของนิสิตนักศึกษาและภาคประชาชนที่ถือว่าเป็น “คนรุ่นใหม่” ซึ่งมีจุดยืนชัดเจนคือการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย “ไม่เอาเผด็จการ”

ช่วงกว่า 3 ปีที่ผ่านมาบทบาทของนักการเมืองหลักถือว่าน้อยมาก เพราะอำนาจรัฏฐาธิปัตย์ที่มีคำสั่งชัดเจนว่าห้ามเคลื่อนไหวทำกิจกรรมใดๆแล้ว นักการเมืองที่แสดงความคิดเห็นก็จะถูกเรียกไป “ปรับทัศนคติ” หรือแสดงตัวเป็นปรปักษ์ก็จะถูกตั้งข้อหาต่างๆ

ขณะที่แกนนำหลักที่ถูกมองว่าเป็นฝ่ายตรงข้าม “คณะรัฐประหาร” ก็ถูกติดตาม ข่มขู่และจับกุมจนแทบกระดิกตัวไม่ได้ หรือไม่ก็ต้องหนีไปต่างประเทศ

แม้การต่อสู้ของ “คนรุ่นใหม่” จะไม่มีการจัดตั้งและรวมกลุ่มกันชัดเจน  แต่อย่างน้อยก็ทำให้สังคมเกิดความรู้สึกร่วมในหลายๆ เรื่อง โดยเฉพาะการไม่ทำตาม “โรดแม็พ” ที่สัญญา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการสร้างความปรองดองหรือการเลือกตั้ง

การเคลื่อนไหวของ “คนรุ่นใหม่” แม้ไม่เหมือนยุค 14 ตุลา แต่ก็มีพลังความคิดที่น่าสนใจ อย่างที่ “หมอเลี้ยบ” นพ.สุรพงษ์ สืบวงศ์ลี ให้ข้อคิดว่า หากคนหนุ่มสาวจะตั้ง “พรรคการเมือง” ของตนขึ้นมาเพื่อขับเคลื่อนสังคมไปสู่อนาคตที่ใฝ่ฝัน

ไม่ใช่ปล่อยให้ “พวกหน้าเดิมๆ” หรือ “แก่กระโหลกกะลา” ย่ำยีประชาชนซ้ำแล้วซ้ำเล่า!


You must be logged in to post a comment Login