วันพฤหัสที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

มีขึ้นก็มีลง / โดย พระพยอม กัลยาโณ

On March 2, 2018

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

ม็อบอยากเลือกตั้งเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องและเริ่มมีนักการเมืองเข้าไปแจม ทั้งยังเรียกร้องให้นักการเมืองดังๆ อีกหลายท่านมาร่วม ถ้าไม่มาก็แสดงว่าสนับสนุนเผด็จการ ถือเป็นวาทกรรมกดดันพอสมควร คิดแล้วก็น่าวิตกอยู่เหมือนกันว่าสถานการณ์จะออกมาอย่างไร เพราะ “ต่างฝ่ายต่างมั่นใจ” คือฝ่ายหนึ่งกำลังอยู่ในภาวะขาลง แต่อีกก็ออกมาแสดงพลัง

อย่านึกว่าการออกมาอย่างนี้จะจุดไม่ติด ถ้าสะกิดจุดที่เป็นปัญหาบ่อยๆ เหมือนน้ำหยดลงบนหินทุกวันก็ต้องถูกเซาะจนกร่อน ใจคน หูคน เมื่อมีอะไรมากระทบผัสสะบ่อยๆก็ทำให้โน้มเอียงไปทางนั้นได้  จากคนไม่กี่คนก็เป็นพันเป็นหมื่นได้ อันนี้อย่าประมาท อย่าชะล่าใจ อย่าทระนง คิดว่าคำพูดของนักการเมืองไม่มีใครฟัง อย่างคุณวัฒนา เมืองสุข บอกว่าตอนนี้คสช.อยู่ในลักษณะถูกโดดเดี่ยวมากขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่คนที่เคยรักเคยเชียร์ก็เริ่มเบื่อหน่าย

สถานการณ์ตอนนี้จึงค่อนข้างหวาดเสียวว่าจะกลับไปซ้ำรอยเดิมอีกหรือไม่ บรรยากาศที่ทุกคนอยากเห็นสงบ แต่ก็ต้องรับฟังคนที่ต้องการแสดงความเห็นด้วย ไม่ใช่ขัดแข้งกันไม่ยอมกัน ไม่เคารพกฎกติกา สถานการณ์ตอนนี้จึงอย่าเพิ่งมั่นใจอะไรร้อยเปอร์เซ็นต์ ฝ่ายเชียร์รัฐบาลตอนนี้ก็ลดลงไปมาก ฝ่ายที่ไม่พอใจไม่เห็นด้วยก็มีคนออกมาร่วมได้มากขึ้น

เห็นชัดเจนว่าคนที่เชื่อที่ศรัทธาที่รักตอนนี้เป็นอย่างไร หักลบกันแล้วเหลือเท่าไร อย่างที่ว่า “คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ” ไม่รู้ใครเป็นผืนเสื่อ ใครเป็นผืนหนัง ต้องดูกันต่อ แต่ พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน อดีตหัวหน้าคณะรัฐประหารยังก็ออกมาเตือนเรื่องปฏิวัติซ้อน ทหารด้วยกันยังคิดอย่างนี้ เพราะอยู่นานแล้วยังแก้ปัญหาไม่เป็นที่พอใจอีก

พูดกันว่าเมืองไทยไม่เหมือนประเทศอื่นเขา อย่างมาเลเซีย สิงคโปร์ ผู้นำของเขาอยู่จนกว่าจะเดินไม่ไหว เพราะเขามีผลงาน แต่ของเราใครอยู่เกิน 5 ปีก็ยากแล้ว มีแต่ พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ ที่อยู่นานหลายปี แต่ก็ยังมีการเลือกตั้ง เพราะฉะนั้นอย่าให้โรดแม็พมันยืดเยื้อเลย จะพากันยุ่ง ออกมาขับไล่ หรือถ้าเกิดปฏิวัติซ้อนขึ้นจริงๆ บ้านเมืองก็วนเวียนซ้ำซากกันอยู่แบบนี้

หากจำเป็นต้องปฏิวัติก็ต้องเพื่อแก้ปัญหาจริงๆ แล้วก็ปล่อยให้ประชาชนเลือกตั้ง เลือกคนที่จะมาเป็นรัฐบาล  ถ้าทำไม่ดี ประชาชนไม่ชอบก็เลือกกันใหม่  แต่บรรยากาศตอนนี้คนจำนวนไม่น้อยที่อึดอัด จึงอยากให้เลือกตั้ง  แต่พวกที่จะหนุนจะไล่ยังไงก็ขอให้นึกถึงบ้านเมืองบ้างน่ะ อย่ารุนแรงจนฆ่าฟันกันเอง  จำบทเรียนที่ผ่านมา  ฝ่ายที่จ้องจะฉวยโอกาสก็มี  รัฐบาลอย่าคิดว่าคนกลุ่มน้อยไม่มีอะไร ก็อย่าชะล่าใจ ให้เข้าใจโลกธรรมที่ว่า ได้ลาภเสื่อมลาภ ได้ยศเสื่อมยศ มีสรรเสริญก็มีนินทา

เมื่อร้องเพลง “คืนความสุข” ไม่ค่อยออกก็อาจต้องร้องเพลงความทุกข์มากกว่า เอาล่ะก็ขอให้หาทางออกให้บ้านเมืองให้ดีที่สุดก็แล้วกัน

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login