5 เพื่อนตาย / โดย ศิลป์ อิศเรศ

On March 30, 2018

คอลัมน์ : ร้ายสาระ

ผู้เขียน : ศิลป์ อิศเรศ

(โลกวันนี้วันสุข วันที่ 30 มีนาคม-6 เมษายน 2561)

ผู้ป่วยจิตเภท 5 คนหายตัวอย่างลึกลับขณะเดินทางไปต่างเมือง ภายหลังพบร่างพวกเขาเสียชีวิตในสถานที่ต่างๆกันกลางป่าลึกในสภาพที่ขัดแย้งกับความเป็นจริง ไม่มีใครบอกได้ว่าพวกเขาเดินทางไปแถวนั้นทำไม และอะไรคือสาเหตุที่แท้จริงของการเสียชีวิต

วันที่ 24 กุมภาพันธ์ 1978 โยเซฟ ชอนส์ ชาวแคลิฟอร์เนียวัย 55 ปี ขับรถไปตามถนนสายเปลี่ยวมุ่งหน้าไปยังจุดตั้งแคมป์อุทยานแห่งชาติพลูมัส เพื่อตรวจดูสภาพพื้นที่ว่าสามารถเล่นสกีได้หรือไม่ เพราะเขาตั้งใจจะพาครอบครัวมาพักผ่อนในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่จะมาถึง

เวลา 17.30 น. รถเกิดติดหล่มหิมะขยับไปไหนไม่ได้ โยเซฟพยายามเข็นรถขึ้นจากหล่ม แต่แล้วเขาก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอก มันเป็นอาการเบื้องต้นของโรคหัวใจ สิ่งที่ทำได้ตอนนี้มีแค่เพียงนั่งรอความช่วยเหลือจากผู้ที่เดินทางผ่านมา แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเขาอยู่บนถนนสายเปลี่ยวที่แทบจะไม่มีรถวิ่งผ่านเลย

สภาพอากาศที่หนาวเย็นทำให้โยเซฟต้องติดเครื่องยนต์เพื่อเปิดเครื่องทำความอุ่นระหว่างรอความช่วยเหลือ เวลาผ่านไป 6 ชั่วโมง เขาเห็นไฟหน้ารถคันหนึ่งจอดห่างออกไปทางด้านหลัง เมื่อหันไปมองก็เห็นกลุ่มคนยืนสนทนากันข้างรถ หนึ่งในนั้นเป็นผู้หญิงกำลังอุ้มเด็กทารก

โยเซฟตะโกนขอความช่วยเหลือ คนกลุ่มนั้นเงียบเสียงลง สักพักก็ดับไฟหน้ารถและเดินหายไปในความมืดโดยไม่สนใจเขาแม้แต่น้อย โยเซฟกลับเข้ามานั่งในรถอีกครั้ง หลายชั่วโมงผ่านไปเขาเห็นแสงจากไฟฉายอยู่ไกลๆ โยเซฟออกมานอกรถตะโกนขอความช่วยเหลืออีกครั้ง แต่แสงไฟฉายก็ดับไปและไม่มีเสียงตอบจากผู้นั้น

หลังจากอาการดีขึ้น ประกอบกับน้ำมันรถใกล้จะหมดเพราะเขาติดเครื่องไว้ทั้งคืน โยเซฟตัดสินใจออกเดินเท้าไปขอความช่วยเหลือที่โรงแรมเชิงเขาซึ่งอยู่ห่างออกไปราว 8 ไมล์ ผู้จัดการโรงแรมอาสาขับรถพาโยเซฟไปส่งบ้าน ระหว่างทางผ่านจุดที่โยเซฟเห็นกลุ่มคนเมื่อคืน มีรถเก๋งเมอร์คิวรี รุ่นมอนเตโก ปี 1969 สีขาว จอดติดหล่มหิมะ ซึ่งคาดว่าเป็นรถที่เขาเห็นจอดเปิดไฟหน้าเมื่อหลายชั่วโมงก่อนหน้านี้

โยเซฟได้รับการตรวจเช็กสุขภาพ แพทย์ยืนยันว่าเขามีอาการเริ่มต้นของโรคหัวใจจริง เขาเพิ่งรอดจากความตายมาอย่างเฉียดฉิว แต่สิ่งที่ทำให้เรื่องราวของโยเซฟเป็นที่สนใจคือ เขาเป็นคนสุดท้ายที่ได้พบเห็นเท็ด ไวเฮอร์, แกรี่ มาทิแอส, แจ็ค มาดรูก้า, แจ็ค ฮิวเอ็ตต์ และบิล สเตอร์ลิ่ง ขณะที่ยังมีชีวิตอยู่

ผู้ป่วยจิตเภท

ชาย 5 คนที่เอ่ยชื่อมานั้นล้วนเป็นผู้ป่วยจิตเภทประเภทใดประเภทหนึ่ง พวกเขาต้องอยู่ภายใต้การดูแลอย่างใกล้ชิดจากผู้ปกครองแม้ว่าจะมีอายุระหว่าง 24-32 ปีแล้วก็ตาม วันที่ 24 กุมภาพันธ์ 1978 แจ็ค มาดรูก้า ขับรถเมอร์คิวรี รุ่นมอนเตโก ปี 1969 สีขาว ไปรับเพื่อนๆอีก 4 คน ไปชมการแข่งขันบาสเกตบอลที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียสเตท

แจ็ค มาดรูก้า เป็นคนเรียนรู้ช้า ขณะที่แกรี่ มาทิแอส เป็นอดีตทหารผ่านศึกที่ถูกปลดเพราะมีอาการทางประสาท ส่วนอีก 3 คนที่เหลือจัดอยู่ในประเภทปัญญาอ่อน พวกเขารู้จักกันในสถาบันฟื้นฟูผู้ป่วยจิตเภท เนื่องจากพวกเขาชื่นชอบกีฬาบาสเกตบอลเหมือนกันจึงกลายเป็นเพื่อนสนิทกัน

การแข่งขันสิ้นสุดลงเมื่อเวลา 22.00 น. พวกเขาขับรถกลับ ระหว่างทางจอดแวะซื้อขนมนมเนยที่ร้านสะดวกซื้อข้างทาง หลังจากซื้อของเสร็จแทนที่จะมุ่งหน้ากลับบ้าน แจ็ค มาดรูก้า กลับขับรถไปอีกทาง มุ่งหน้าไปเส้นทางสู่อุทยานแห่งชาติพลูมัสที่อยู่ห่างออกไป 50 ไมล์ และพวกเขาก็หายตัวไปอย่างลึกลับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

เวลา 02.00 น. เช้าวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ฮวนนิต้า แม่ของแจ็ค มาดรูก้า เริ่มเป็นห่วงที่ลูกชายยังไม่กลับบ้าน เธอโทรศัพท์ไปยังบ้านเพื่อนของแจ็ค มาดรูก้า ทั้ง 4 คน และได้คำตอบว่ายังไม่มีใครกลับถึงบ้านสักคน เช้าวันรุ่งขึ้นฮวนนิต้าจึงแจ้งความกับตำรวจ

แยกกันตาย

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ ตำรวจพบรถเมอร์คิวรี รุ่นมอนเตโก ปี 1969 จอดติดหล่มหิมะบนถนนเปลี่ยวเส้นทางสู่อุทยานแห่งชาติพลูมัส โยเซฟไม่ได้แจ้งเรื่องนี้ให้ตำรวจทราบแต่แรกเพราะเขาไม่คิดว่าเป็นเรื่องสำคัญ ตำรวจเชิญตัวโยเซฟมาสอบปากคำ เขายืนยันว่าเห็นผู้หญิงอุ้มเด็กยืนอยู่ในกลุ่มด้วย แต่เนื่องจากตอนนั้นเขาป่วยด้วยโรคหัวใจอาจจะทำให้ตาฝาดไปก็ได้

ภายในรถมีซองของกินเล่นที่ซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อทิ้งเกลื่อนกลาด แต่ไม่มีร่องรอยของชายจิตเภททั้ง 5 คน ตำรวจรวบรวมกำลังพลออกค้นหา ครอบครัวพวกเขาลงขันกันตั้งเงินรางวัล 2,600 ดอลลาร์ให้แก่ผู้ที่หาตัวคนทั้ง 5 พบ แต่บริเวณนั้นเป็นป่ารกชัฏ ไม่พบเบาะแสร่องรอยใดๆแม้แต่น้อย

เดือนมิถุนายนปีเดียวกันแก๊งมอเตอร์ไซค์ก๊วนหนึ่งบังเอิญไปพบรถบ้านคันหนึ่งจอดทิ้งอยู่ในป่าลึกห่างจากจุดที่พบรถเมอร์คิวรี 19 ไมล์ พวกเขาถือวิสาสะเข้าไปค้นดูข้างในก็พบร่างของเท็ด ไวเฮอร์ นอนไม่สวมรองเท้าหมดลมหายใจอยู่บนเตียงภายในรถบ้าน ร่างถูกคลุมด้วยผ้าห่มตั้งแต่หัวจดเท้า

ตำรวจระดมกำลังออกค้นหาทั่วบริเวณอีกครั้ง ห่างจากรถบ้านไป 4.5 ไมล์ก็พบร่างของแจ็ค มาดรูก้า และบิล สเตอร์ลิ่ง สันนิษฐานว่าพวกเขาหมดแรงยอมแพ้ไม่เดินหาที่หลบหนาวต่อ ขณะที่เท็ด ไวเฮอร์ ทนเดินต่อจนพบรถบ้านทิ้งร้างกลางป่า

ไม่กี่วันต่อมาก็พบโครงกระดูกของแจ็ค ฮิวเอ็ตต์ ข้างๆกันมีรองเท้าหนังของเท็ด ไวเฮอร์ ส่วนรองเท้าผ้าใบของเขาถูกทิ้งไว้ในรถบ้านที่พบร่างของเท็ด ไวเฮอร์ ตำรวจอธิบายไม่ได้ว่าทำไมแจ็ค ฮิวเอ็ตต์ ถึงต้องสวมรองเท้าเท็ด ไวเฮอร์ และพยายามค้นหาอย่างละเอียดอีกครั้งแต่ไม่พบร่างของแกรี่ มาทิแอส

ปมปริศนา

จากการชันสูตรร่างของเท็ด ไวเฮอร์ พบว่าร่างกายซูบผอม เสียชีวิตเพราะปอดบวมและขาดอาหาร เขาอาศัยอยู่ในรถบ้านร้างระหว่าง 8-13 สัปดาห์ มีอาหารกระป๋องถูกเปิดไปแล้ว 12 กระป๋อง แต่ยังมีอาหารแห้งและอาหารกระป๋องอีกมากมายในรถบ้าน ทำไมเขาจึงไม่เปิดกินปล่อยให้ตัวเองอดตาย

นอกจากนั้นภายในรถบ้านมีเครื่องทำความอุ่นที่ยังใช้งานได้ดี แต่เท็ด ไวเฮอร์ ก็ไม่เปิดใช้ ยอมทนนอนหนาวอยู่ในรถบ้านจนเสียชีวิต หรืออย่างน้อยในรถบ้านก็มีหนังสือและนิตยสารมากมาย สามารถนำมาใช้เป็นเชื้อเพลิงจุดผิงไฟให้ความอบอุ่นได้ แต่เขาก็ไม่ใช้มัน หน้าต่างกระจกที่เขาทุบจนแตกเพื่อใช้เป็นช่องทางลอดเข้ามาก็ไม่ถูกปิดรอยแตก ปล่อยให้อากาศเย็นเล็ดลอดเข้ามาภายใน

ที่สำคัญที่สุดคือ ทำไมพวกเขาจึงทิ้งรถเดินเข้าป่าทั้งๆที่รถติดหล่มหิมะไม่ลึก ชายหนุ่ม 5 คนสามารถเข็นรถขึ้นจากหล่มได้ไม่ยาก และทำไมจึงเดินเข้าป่า แทนที่จะเดินย้อนกลับไปตามถนนก็ไปถึงชุมชนที่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ไมล์ แล้วพวกเขาไปทำอะไรแถวนั้นห่างจากบ้านถึง 70 ไมล์แทนที่จะกลับบ้าน ทั้งๆที่เช้าวันรุ่งขึ้นพวกเขานัดกันไว้แล้วว่าจะไปชมการแข่งขันบาสเกตบอลสำหรับผู้ป่วยจิตเภท

ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนขัดแย้งกับความเป็นจริงทั้งสิ้น นับตั้งแต่พวกเขาขับรถไปในท้องที่ทุรกันดารทำไมทั้งๆที่ไม่รู้จักใครในย่านนั้น พวกเขานัดกันแล้วว่าจะไปชมการแข่งขันบาสเกตบอลในวันรุ่งขึ้นแต่ทำไมกลับขับรถออกไปนอกเมือง พวกเขาสามารถเข็นรถขึ้นจากหล่มหิมะได้แต่ทำไมไม่ทำ เท็ด ไวเฮอร์ มีอาหารกินเพียงพอเป็นเดือนๆแต่ทำไมเสียชีวิตเพราะขาดอาหาร และมีเครื่องทำความอุ่นแต่ทำไมไม่ใช้

ทำไมแจ็ค ฮิวเอ็ตต์ จึงสวมรองเท้าเท็ด ไวเฮอร์ และทำไมรองเท้าของเขาจึงอยู่ในรถบ้าน แกรี่ มาทิแอส หายไปไหน จนถึงปัจจุบันก็ยังไม่พบร่องรอยของเขา และสุดท้ายถ้าหากโยเซฟไม่ได้ตาฝาดเพราะความป่วยไข้ ผู้หญิงอุ้มเด็กที่เขาเห็นเป็นใคร แม้ปัจจุบันตำรวจก็ยังไม่สามารถหาคำตอบให้กับปริศนาเหล่านี้ได้