วันพุธที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

สิ่งที่หายไป? / โดย นายหัวดี

On April 9, 2018

คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด

ผู้เขียน : นายหัวดี

วันที่ 6 เมษายน 2561 ครบรอบ 1 ปีการประกาศใช้รัฐธรรมนูญปี 2560 หลังจากผ่านประชามติแบบปิดปากประชาชน แต่ “ทั่นผู้นำ” ก็ยังประกาศว่าเป็น “ฉบับประชาชน” ส่วน “แป๊ะมีชัย” ก็ภูมิใจว่าเป็น “ฉบับปราบโกง”

ที่น่าสนใจและเป็น “ตลกร้าย” มากกว่าคือ แม้จะประกาศใช้รัฐธรรมนูญแล้ว รัฐบาล คสช.ก็ยังยืนยันว่ามีอำนาจ “รัฎฐาธิปัตย์” ที่มีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดจะทำอะไรก็ได้ โดยเฉพาะการใช้อำนาจ “มาตรา 44”

นอกจากต้องอยู่ภายใต้อำนาจจาก “ปลายกระบอกปืน” ต่อไปแล้ว สิ่งที่หายไปคือ การเลือกตั้งไม่ได้เป็นไปตาม “โรดแม็พ” เดือนพฤศจิกายน 2561 เพราะ “ทั่นผู้นำ” ไม่ยอม “ปลดล็อกพรรคการเมือง” และยังมีขบวนการยื้อ “กฎหมายลูก” 2 ฉบับสุดท้ายอีก

แม้ “ทั่นผู้นำ” จะประกาศ(อีกครั้ง) ว่า การเลือกตั้งจะไม่เกินเดือนกุมภาพันธ์ 2562  แต่หลายฝ่ายก็ไม่เชื่อ  เพราะ “ทั่นผู้นำ” เลื่อนการเลือกตั้งมาแล้วถึง 4 ครั้ง ทั้งที่ไปพูดกับ “ผู้นำโลก” ถึง 3 คน

“โรดแม็พ” ของ “ทั่นผู้นำ” จึงเหมือน “ไม้หลักปักขี้เลน” ที่วันนี้ก็ยังถูกถามซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ทั่นผู้นำ” และ “พี่ใหญ่” ก็ต้องยืนยันย้ำแล้วย้ำอีก จนถูกเปรียบเปรยเหมือน “เด็กเลี้ยงแกะ” เพราะไม่รักษา “คำพูด-คำสัญญา” จนไม่มีใครเชื่อ?

กว่า 86 ปีมีการทำรัฐประหารถึง 13 ครั้งและฉีกรัฐธรรมนูญถึง 19 ฉบับ สิ่งตามมาคือบ้านเมืองยังจมปลักอยู่ภายใต้อำนาจ “รัฎฐาธิปัตย์” จากการรัฐประหารยึดอำนาจ

สิ่งที่หายไปคือ “อำนาจอธิปไตย” ที่ถือว่า “ประชาชนคือเจ้าของประเทศ”!


You must be logged in to post a comment Login