จิตสำนึก! / โดย นายหัวดี

• Tweet
• 

คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด

ผู้เขียน : นายหัวดี

ภาพโครงการบ้านพักตุลาการในพื้นที่ป่าดอยสุเทพ ที่ถูกเรียกว่า “หมู่บ้านป่าแหว่ง” ยิ่งเมื่อนำมาเปรียบเทียบกับประชาชนผู้ยากไร้ มีรายได้น้อยและไร้ที่ดินทำกินซึ่งอาศัยอยู่ในพื้นที่เดิมหลายพื้นที่ทั่วประเทศ ซึ่งตลอด 4 ปีที่ผ่านมาต้องตกเป็นเป้าหมาย “จำเลย” จากนโยบายการทวงคืนผืนป่าของคสช.ที่ประกาศปี 2557 จะคืนผืนป่าให้ได้ 40%

ปัญหาขณะนี้ไม่ใช่หา “แพะ” ที่ทำให้เกิด “หมู่บ้านป่าแหว่ง” เพราะโครงการผ่านขั้นตอนตามระบบราชการ  แม้แต่พื้นที่โครงการก็ไม่ใช่พื้นที่ป่าสงวนแห่งชาติ แต่ประเด็นสำคัญคือ “ความเหมาะสม” ซึ่งเป็นเรื่องของ “จิตสำนึก” ซึ่งไม่ใช่แค่ชาวบ้านในพื้นที่จะต่อต้าน แต่หลายองค์กรก็ไม่เห็นด้วย

คำตอบของ “ทั่นผู้นำ” ไม่ต้องการรื้อบ้านพักและสิ่งก่อสร้าง แต่ให้นำมาเป็นศูนย์การเรียนรู้สำหรับประชาชน ซึ่งสวนทางกับภาคประชาชนที่ต้องการให้ “รื้อทิ้งสถานเดียว” และคืนสภาพป่าให้เป็นดังเดิม ซึ่งรัฐบาลต้องยอมเสียงบประมาณให้กับผู้รับเหมา และถือเป็นบทเรียนให้กับทุกหน่วยงานไม่ให้เกิดปัญหาเช่นนี้ขึ้นอีก

ฝ่ายตุลาการได้เปิดทางออกให้รัฐบาลแล้วโดยพร้อมจะทำตามคำสั่ง จึงอยู่ที่ “ทั่นผู้นำ” ซึ่งมีอำนาจรัฏฐาธิปัตย์ จะทำให้ “เย็น” หรือ “ร้อน”?

การแก้ปัญหา “หมู่บ้านป่าแหว่ง” ไม่ใช่หาว่าใครผิดใครถูก แต่ถือเป็น “บทเรียน” ของทุกองค์กรที่เกี่ยวข้องต้องคำนึงถึง “จิตวิญญาณ” ของคนและผืนป่า ไม่ใช่ยึดแค่ความถูกต้องในแง่ “กฎหมาย” ภายใต้ “จิตสำนึกที่ผุพัง”!

You must be logged in to post a comment Login