- “ทักษิณ” ยังมีมนต์ขลังPosted 5 hours ago
- อย่าไปอินPosted 3 days ago
- ปีดับคนดังPosted 4 days ago
- เรื่องยังไม่จบPosted 5 days ago
- ต้องช่วยผู้หญิงขึ้นจากขุมนรกPosted 6 days ago
- คนดีสยบทุกอย่างได้Posted 1 week ago
- จัดการได้ก็ทำเถอะPosted 1 week ago
- ชวนทำบุญครั้งสุดท้ายPosted 2 weeks ago
- อย่าไปซ้ำเติมPosted 2 weeks ago
- คงมีโอกาสดีได้นะPosted 2 weeks ago
แร้งรุมทึ้ง! / โดย นายหัวดี
คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด
ผู้เขียน : นายหัวดี
กระแสข่าว พล.ต.อ.อัศวิน ขวัญเมือง ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร (กทม.) เตรียมนำ “หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร” ที่อยู่ภายใต้การดูแลของ “มูลนิธิหอศิลป์” กลับมาบริหารเอง โดยให้สำนักวัฒนธรรม กีฬา และการท่องเที่ยว บริหาร ทำให้มีกระแสวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างกว้างขวาง และเปิดรณรงค์ล่ารายชื่อกลุ่มรักศิลปวัฒนธรรมเพื่อคัดค้าน
ประเด็นที่น่าสนใจไม่ใช่เป็นการฉีก “ปฏิญญาว่าด้วยเรื่องข้อตกลงความร่วมมือทางด้านศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานครและพันธมิตรด้านศิลปวัฒนธรรม” ภายใต้รัฐธรรมนูญปี 2540 และระเบียบราชการ กทม. 2528 ซึ่งภาคประชาชน 200 กว่าเครือข่าย และศิลปินแห่งชาติทุกสาขา ร่วมร่างปฏิญญาเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม 2548 ณ อุทยานเบญจสิริ และ กทม. อ้างว่าหอศิลป์บริหารจัดการไร้ประสิทธิภาพและขาดทุน 80 ล้านบาท ซึ่งหอศิลป์โต้กลับว่าที่ผ่านมา 10 ปี ไม่มีปัญหาเรื่องขาดทุน ส่วนการบริหารจัดการก็ได้รับการยอมรับว่าเป็นหอศิลป์เช่นสากลและมีคนมาใช้บริการแล้วถึง 1.7 ล้านคน
ประเด็นที่สำคัญกว่าคือข่าว “แร้งรุมทึ้ง” ของ “กลุ่มทุนผูกขาด” ต้องการพื้นที่ทำเลทองใจกลางเมือง “สี่แยกราชประสงค์-พารากอน-มาบุญครอง” เป็นอาณาเขตเดียวกัน โดยเสนอเงินก้อนใหญ่เป็นผลตอบแทน อ้างจะดึงผู้บริหารงานหอศิลป์ที่มีชื่อเสียงจากต่างประเทศมาบริหารในรูปแบบ “สัมปทาน” ซึ่งจะทำให้เกิดประโยชน์ทั้งเศรษฐกิจและการท่องเที่ยว
สุดท้ายก็หนีไม่พ้นเรื่องผลประโยชน์ทางธุรกิจ โดยเอาการบริหารหอศิลป์มากลบเกลื่อน รวมถึงการปรับพื้นที่ไม่ให้ประชาชนมาชุมนุมเพื่อแสดงออก ไม่ว่าจะเป็นการเมือง เศรษฐกิจ หรือสังคม!
เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์เองว่าจริงหรือไม่?
You must be logged in to post a comment Login