- ลองเป่าเศรษฐกิจให้โป่งทีPosted 2 days ago
- วัดสวนแก้วจัดงานต้อนรับปีใหม่Posted 2 days ago
- ขอให้คนไทยมีสติPosted 3 days ago
- ธรรมะใช้ได้ทุกวงการPosted 4 days ago
- ช่วยขจัดเหตุความชั่วร้ายPosted 6 days ago
- ใครเป็นนายกฯตัวจริงPosted 1 week ago
- ชอบผู้นำสไตล์ไหนPosted 1 week ago
- เมื่อความเจ็บป่วยมาเยือนPosted 2 weeks ago
- ไต่บันไดทีละขั้นดีกว่าPosted 2 weeks ago
- เกิดเป็นคนต้องสู้Posted 2 weeks ago
หัวอกครู / โดย พระพยอม กัลยาโณ
คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม
ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ
คนที่น่าสงสารที่สุดคนหนึ่งขณะนี้คือ “ครูวิภา” ที่ไปค้ำประกันให้ “ลูกศิษย์” หลายคนเพื่อกู้เงิน กยศ. แต่เด็กเรียนจบแล้วก็ไม่ชดใช้ จึงถูกแบงก์ฟ้องร้อง ไม่เป็นข่าวก็ไม่มีใครรู้แล้วอาจต้องรับโทษไปต่างๆนานา ลูกศิษย์ก็คงไม่ยอมใช้หนี้คืน ไม่รู้ว่าทำไมเป็นเวรเป็นกรรม ทำความดีแต่กลับได้รับการเนรคุณจากลูกศิษย์ ทั้งที่พวกเขาได้รับการอุปการะ
คนเราต้องมีความกตัญญูกตเวทีผู้อุปการะ ช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อ เกื้อกูล อย่างครูวิภาที่ค้ำประกันให้เพื่อได้เรียนจนจบ มีการมีงาน มีความก้าวหน้า ถ้าครูไม่ค้ำประกันให้ศิษย์ก็ไม่ได้เรียน ไม่ได้วุฒิการศึกษาจนมีงานมีการ มีเงินเดือน แต่การศึกษาไม่ได้ทำให้มีสำนึก เท่ากับการศึกษาล้มเหลว เพราะไม่ได้ทำให้เป็นคนดี มีสำนึกที่ดี
การศึกษาต้องทำให้เห็นคุณค่าของคน โดยเฉพาะคนที่สนับสนุนให้ได้เรียน ไม่ใช่เรียนจบ มีงาน มีรายได้ แต่ไม่ยอมใช้หนี้ ทำให้การศึกษาเน่า แล้วรุ่นน้องๆจะทำอย่างไรหากไม่มีใครกล้าค้ำประกัน อย่างครูวิภาที่มีใจเมตตาต่อลูกศิษย์ เมื่อเบี้ยวหนี้ก็ทำให้ครูถูกฟ้อง ถูกยึดทรัพย์สิน ยึดบ้าน ยึดที่ดิน ต้องเป็นทุกข์
สมัยก่อนก็เคยมีข่าวพยาบาลที่ได้ไปเรียนเมืองนอกและต้องมีคนค้ำประกัน แต่เรียนจบไม่ยอมกลับมาทำงานในประเทศตามสัญญา คนที่ค้ำประกันต้องถูกฟ้องร้อง หรือได้รับทุนไปเรียนจนจบแพทย์ แต่ไม่ทำตามสัญญา ทั้งที่แพทย์ต้องมีจรรยาบรรณสูง แต่กลับไร้จรรยาบรรณ
วันนี้ก็ยังมีเรื่องแบบนี้ ถือเป็นเรื่องที่น่าเสียใจ เศร้าใจกับการศึกษาที่ไม่ทำให้คนเป็นคนดี ไม่สามารถอบรมบ่มเพาะให้มีสำนึกในการทำความดี โดยเฉพาะผู้มีอุปการคุณ
ครูวิภาบอกว่าลูกศิษย์บางคนมีรถกระบะ มีบ้าน มีชีวิตอยู่อย่างสบาย แต่กลับไม่ยอมใช้หนี้ ไม่เห็นใจครูที่ค้ำประกัน เมื่อเป็นข่าวขึ้นมาทำให้ลูกศิษย์หลายคนที่มีสำนึกยอมใช้หนี้ แต่ยังมีอีกหลายคนที่ยังเงียบหาย
พระพุทธเจ้าบอกว่า “อิณา ทานัง ทุกขัง โลเก” การกู้หนี้ยืมสินเป็นทุกข์ที่สุดในโลก เรียนไปแล้วยังสร้างทุกข์ให้ตนเองและคนอื่นอีก ความจริงการศึกษาไม่น่าจะล้มเหลวเสียหายมากมายขนาดนี้ เราต้องมาทบทวนว่าทำไม จะได้ปรับปรุงแก้ไข
ลูกศิษย์ครูวิภาที่คิดได้ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะแก้ไข แก้ปัญหาหนี้สินให้ครูที่มีบุญคุณ หรือมาตั้งคณะกรรมการ ตั้งองค์กร ตั้งทุนอะไรก็แล้วแต่เพื่อเยียวยาชุบชีวิตความทุกข์ของครูที่พบปัญหาแบบนี้บ้าง
เจริญพร
You must be logged in to post a comment Login