42 ปี 6 ตุลา / โดย นายหัวดี

• Tweet
• 

คอลัมน์ : ฉุก(ละหุก)คิด

ผู้เขียน : นายหัวดี

ครบรอบ 42 ปี “6 ตุลาคม 2519” วันหฤโหดการเมืองไทยที่กลุ่มผู้มีอำนาจทั้งในเครื่องแบบและนอกเครื่องแบบ รวมถึงกลุ่มอนุรักษ์สุดโต่ง ร่วมกันเข่นฆ่าประชาชนและนักศึกษา โดยใส่ร้ายป้ายสีเป็น “คอมมิวนิสต์” และเอา “สถาบันเบื้องสูง” มาเป็นเครื่องมือ

ตลอดเวลากว่า 40 ปี ความจริงต่างๆถูกเปิดเผยเบื้องหน้าเบื้องหลังว่า ใครโกหก ใครเป็นฆาตกร แต่ไม่มีใครที่จะรับผิดชอบความสูญเสียของผู้บาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก ทั้งที่มีหลักฐาน “ผู้รับผิดชอบและผู้สั่งการ”

“พวงทอง ภวัครพันธุ์” หนึ่งในกรรมการค้นหาความจริง เขียนบันทึก “ความรู้สึกผิด ความหวัง และบาดแผลในความเงียบของเหยื่อ 6 ตุลา” ตอนหนึ่งว่า “กรณีการสังหารหมู่ 6 ตุลาคม 2519 เป็นที่ทราบกันดีว่าความกลัวเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ครอบครัวของผู้เสียชีวิตต้องทนทุกข์อยู่กับความเงียบ เมื่อคนทำผิดไม่ต้องรับผิด ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อจึงต้องถูกลงทัณฑ์ซ้ำสองให้ก้มหน้ากล้ำกลืนกับความอยุติธรรมต่อไป”

จากผู้ที่เสียชีวิตที่มีหลักฐานจำนวน 40 คน ยังมีหลายคนที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร ภาพการรุมประชาทัณฑ์และทำร้ายอย่างทารุณถูกเผยแพร่ไปทั่วโลก หนึ่งในนั้นคือภาพ “ผู้ชายที่ถูกแขวนคอ 2 คน” ถ่ายโดย “นีล อูเลวิช” ช่างภาพของสำนักข่าวเอพี ซึ่งหนึ่งในภาพถ่ายนั้นได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ในปี 2520

คนที่ถูกแขวนคอทั้งหมด 5 คน “อูเลวิช” ถ่ายได้ 2 คน และมีร่างที่ถูกเผาจนเหลือแต่กระดูกและระบุเพศไม่ได้ 4 คน บนถนนราชดำเนินใกล้กับรูปปั้นแม่พระธรณีบีบมวยผม

สามัญชนมือเปล่าที่ไม่ยอมศิโรราบให้กับความอยุติธรรม ซึ่งวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเขาคือใคร ครอบครัวอยู่ที่ไหน และรับรู้หรือไม่ว่าลูกหลานของตนเสียชีวิตแล้ว หรือยังเฝ้ารอการกลับมาของพวกเขาอยู่อย่างเงียบงัน!

You must be logged in to post a comment Login