ตุ๊กตาซ่อนผี

On January 11, 2019

คอลัมน์ : ร้ายสาระ

ผู้เขียน : ศิลป์ อิศเรศ

(โลกวันนี้วันสุข ประจำวันที่ 11-18 มกราคม 2562)

ชายอัจฉริยะสะสมตุ๊กตาขนาดเท่าคนจริงและข้าวของเครื่องใช้สำหรับเด็กจำนวนมากเป็นงานอดิเรก แต่กลิ่นสาบสางที่โชยออกมาจากตัวตุ๊กตาเหล่านั้นทำให้รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วไม่ใช่ตุ๊กตา หากแต่เป็นร่างที่ถูกขโมยมาจากสุสาน

อนาโตลี มอสกวิน อาศัยอยู่ที่เมืองนิจนีนอฟโกรอด เมืองที่ใหญ่เป็นอันดับ 5 ของประเทศรัสเซีย อนาโตลีเป็นที่นับหน้าถือตาเนื่องจากเขารอบรู้ในหลากหลายสาขาวิชา โดยเฉพาะประวัติศาสตร์และตำนานเคลติก และสามารถพูดได้ถึง 13 ภาษา

แม้ว่าวัย 45 ปีแล้ว แต่อนาโตลียังครองความเป็นโสด อาศัยอยู่กับพ่อแม่ เขามีนิสัยรักสันโดษ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เข้าสังคม ชอบเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง มีความสุขอยู่กับกองหนังสือจำนวนมากกว่า 60,000 เล่ม และตุ๊กตาหน้าตาประหลาดจำนวนมาก

ครั้งหนึ่งในวัยเด็กอนาโตลีถูกพาไปร่วมพิธีฝังศพเด็กหญิงวัย 11 ปีคนหนึ่ง เขาถูกผู้ใหญ่บอกแกมบังคับให้จูบลาที่หน้าผากผู้เสียชีวิต ประสบการณ์ครั้งนั้นฝังอยู่ในใจ ทำให้เขาสนใจเรื่องราวของพิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับความตาย ศึกษาหาความรู้จนได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องสุสาน

อนาโตลีทำงานประจำเป็นอาจารย์บรรยายวิชาเกี่ยวกับชาวเคลต์ อาจารย์บรรยายวิชาภาษาต่างประเทศ และเป็นผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น จากการที่เขาเชี่ยวชาญเรื่องเกี่ยวกับสุสานทำให้ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่จดบันทึกป้ายหลุมฝังศพในสุสานที่มีมากกว่า 700 แห่งในเมืองนิจนีนอฟโกรอด เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลสำหรับบทความที่จะตีพิมพ์ลงในนิตยสารรายสัปดาห์ Necrologies

ค่ำไหนนอนนั่น

ปี 2005 อนาโตลีเริ่มออกเดินเท้าไปยังสุสานต่างๆเพื่อทำภารกิจที่ได้รับมอบหมาย แต่ละวันเขาต้องเดินเป็นระยะทางไม่น้อยกว่า 30 กิโลเมตร เขาปฏิบัติหน้าที่อย่างเข้มแข็งไม่ว่าสภาวะอากาศจะเป็นเช่นไร บางครั้งต้องดื่มน้ำจากหนองน้ำริมทาง บางครั้งต้องนอนใต้กองฟาง ถ้าโชคดีหน่อยก็ได้นอนในกระท่อมร้าง

ในคืนที่หนาวเหน็บอนาโตลีเลือกที่จะเข้าไปนอนในโลงศพที่ทางสุสานเตรียมไว้สำหรับประกอบพิธีในวันรุ่งขึ้น เมื่อฟ้าสางสัปเหร่อเดินมาพบ อนาโตลีรีบลุกออกจากโลงศพแล้วกล่าวคำขอโทษ โชคดีที่สัปเหร่อเห็นเป็นเรื่องขบขัน ไม่ถือสาหาความ

ตลอดระยะเวลา 2 ปี ระหว่างปี 2005-2007 อนาโตลีอ้างว่าเยี่ยมเยียนสุสานทั้งหมด 752 แห่ง อเล็กซี เยซิน บรรณาธิการนิตยสาร Necrologies กล่าวว่าข้อมูลที่ได้จากอนาโตลีประเมินค่าไม่ได้ แต่เขายังไม่ตัดสินใจนำมาตีพิมพ์

ระหว่างปี 2006-2010 อนาโตลีรับงานผู้สื่อข่าวอิสระให้กับหนังสือพิมพ์ Nizhny Novgorod Worker และในปี 2008 เขาเขียนบทความหลายตอนเรื่องประวัติสุสานในเมืองนิจนีนอฟโกรอด

กลิ่นมันฟ้อง

ปี 2011 ตำรวจได้รับแจ้งเหตุว่ามีการขโมยศพจากสุสาน แม้ว่าอนาโตลีจะไม่ใช่ผู้ต้องสงสัย แต่การที่เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องสุสานและเดินทางไปเยี่ยมเยียนสุสานเกือบทุกแห่งในเมืองนิจนีนอฟโกรอด ตำรวจจึงขอนัดสอบปากคำเพื่อหาข้อมูล

การที่อนาโตลีปรากฏตัวในสุสานต่างๆไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะเขาต้องจดบันทึกคำจารึกบนป้ายหลุมฝังศพ และหาข้อมูลประวัติความเป็นมาของสุสาน อีกทั้งเขาเคยเป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัย ปัจจุบันเป็นนักเขียนและผู้สื่อข่าว มีชื่อเสียง มีคนนับหน้าถือตามากมาย

ข้อมูลที่ได้จากอนาโตลีอาจมีประโยชน์ต่อการสืบสวนเพื่อหาตัวโจรขโมยศพ แต่เมื่อตำรวจเดินทางไปถึงบ้านพักของอนาโตลีก็ต้องประหลาดใจที่พบว่ามีตุ๊กตาขนาดเท่าเด็กอายุ 3-12 ปี แต่งกายในชุดสีสันสดใสจำนวน 26 ตัว วางปะปนอยู่กับกองหนังสือที่มีมากกว่า 60,000 เล่ม

นอกจากนี้ยังมีเสื้อผ้าเด็ก ของเล่น และหนังสือสำหรับเด็กจำนวนมาก ทั้งๆที่อนาโตลีเป็นโสด ยังไม่แต่งงาน และไม่มีลูก ยิ่งไปกว่านั้นกลิ่นสาบสางที่โชยออกมาจากตุ๊กตาทำให้ตำรวจเกิดความสงสัยจึงทำการตรวจสอบ และพบว่ามันไม่ใช่ตุ๊กตา หากแต่เป็นร่างศพที่ถูกขโมยมาจากสุสาน

ตำรวจทำการตรวจค้นบ้านอย่างละเอียดก็พบสิ่งของที่ใช้ประดับป้ายหลุมฝังศพ เช่น แผ่นโลหะป้ายชื่อผู้เสียชีวิต แผนที่สุสาน คู่มือการทำตุ๊กตา ภาพถ่ายและวิดีโอการเปิดสุสานและร่างที่นอนอยู่ในสุสาน แต่ไม่พบว่าภาพที่ปรากฏในภาพถ่ายและวิดีโอเกี่ยวข้องกับร่างที่ถูกนำมาทำเป็นตุ๊กตา

ปลุกขึ้นมาจากหลุม

อนาโตลีรับสารภาพว่าขณะไปเยือนตามสุสานต่างๆ เขาจะมองหาหลุมฝังศพเด็กผู้หญิงที่เพิ่งถูกฝังใหม่ๆ เมื่อพบเขาก็จะลงไปนอนในหลุมเพื่อสื่อสารกับเด็กเหมือนอย่างที่นักบวชชาวเคลต์สมัยโบราณสื่อสารกับดวงวิญญาณ อนาโตลีจะถามสารทุกข์สุกดิบ เช่น หนาวไหม อยากไปเดินเล่นไหม

เด็กบางคนจะตอบว่าสบายดี บางคนก็จะตอบว่าอยากกลับไปมีชีวิตอีกครั้ง ในกรณีนี้อนาโตลีจะรู้สึกเศร้าใจที่เด็กต้องนอนหนาวอย่างหวาดกลัวคนเดียวในความมืด เขาจึงเริ่มศึกษาวิธีการทำมัมมี่เพื่อนำร่างเด็กไปอยู่ด้วยกันกับเขา

อนาโตลีนำร่างเด็กขึ้นมาจากหลุม มองหาสถานที่ลับตาคนใกล้สุสาน ใช้เกลือและเบกกิ้งโซดายับยั้งการเน่าเปื่อยพอกทิ้งไว้จนกระทั่งเนื้อหนังแห้งดีแล้วจึงแอบนำกลับมาที่บ้าน หากร่างไหนไม่แห้ง ยังคงเน่าเปื่อย อนาโตลีจะนำกลับไปใส่คืนในโลงศพตามเดิม

เมื่อถึงบ้านอนาโตลีจะพอกใบหน้าศพด้วยขี้ผึ้งและทาน้ำยาเคลือบเล็บทับอีกที สวมวิกผมให้ นอกจากหนึ่งร่างที่อนาโตลีทำเป็นตุ๊กตาหมี จากนั้นใช้ผ้าพันแขนและขาป้องกันไม่ให้หลุดร่วงออกจากร่างก่อนจะหาเสื้อผ้าสีสันสดใสมาสวมใส่ให้ พ่อแม่ของอนาโตลีไม่ค่อยอยู่บ้าน เขาจึงมีเวลามากพอที่จะทำสิ่งเหล่านี้ และพ่อแม่ก็คิดว่าอนาโตลีสะสมหุ่นกระบอกเป็นงานอดิเรก

เลี้ยงเหมือนลูก

อนาโตลีดูแลตุ๊กตาเหมือนเลี้ยงเด็กธรรมดาทั่วไป นั่งดูการ์ตูน เล่านิทาน จัดงานวันเกิดให้ บางครั้งก็ร้องเพลงด้วยกันโดยการยัดกล่องดนตรีไว้ในตุ๊กตาบางตัว เขารู้ดีว่าตอนนี้ยังไม่สามารถคืนชีพให้กับเด็กๆได้ แต่หวังว่าสักวันหนึ่งจะมีใครสักคนสามารถทำได้ หรืออาจเป็นตัวเขาเองที่ค้นพบความลับมนต์ดำ

ปี 2002 โอลกา ชาร์ดิโมวา เด็กหญิงวัย 10 ขวบ ขออนุญาตพ่อแม่ไปหาคุณยายที่อยู่ห้องพักช่วงตึกถัดไป เธอเดินไปตามลำพังเพราะพ่อแม่ต้องรีบออกไปทำงาน โดยไม่รู้ว่ามีคนติดยาแอบซุ่มอยู่ที่ทางเข้าอาคาร

คนร้ายบังคับให้โอลกาขึ้นไปบนดาดฟ้าอาคารเพื่อปล้นต่างหูที่เธอสวมอยู่ โอลกาขัดขืนจึงถูกคนร้ายใช้ท่อนเหล็กตีที่ศีรษะอย่างแรงจนเธอเสียชีวิต และเธอเป็นหนึ่งใน 26 ร่างที่ถูกอนาโตลีนำมาทำเป็นตุ๊กตา นาตาเลีย ชาร์ติโมวา มารดาของโอลกา กล่าวว่า ตลอดเวลา 9 ปีที่ผ่านมาเธอไม่เคยรู้เลยว่าหลุมศพของลูกสาวว่างเปล่า

แม้ตำรวจจะพบตุ๊กตาเพียง 26 ตัว แต่พวกเขาเชื่อว่าช่วง 10 ปีที่ผ่านมา อนาโตลีเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการขโมยศพ 150 คดีในเมืองนิจนีนอฟโกรอดและเมืองใกล้เคียงแต่ไม่มีหลักฐาน อนาโตลีรอดพ้นจากการพิจารณาคดีเพราะแพทย์ลงความเห็นว่าเขาป่วยเป็นโรคจิตเภทแบบหวาดระแวง อนาโตลีจึงถูกนำตัวไปบำบัดรักษาและยังไม่มีวี่แววว่าจะหายจากโรคจิตเภท