เหตุเกิดที่สี่แยก

• Tweet
• 

คอลัมน์ : ร้ายสาระ

ผู้เขียน : ศิลป์ อิศเรศ

(โลกวันนี้วันสุข ประจำวันที่  1-8 พฤศจิกายน 2562)

เจ้าหน้าที่ลากรั้วกั้นกลางสี่แยกเพื่อให้รถรางไฟฟ้าได้วิ่งผ่านไปก่อน คนขับรถม้าบรรทุกนมสดเต็มคันรถรีบดึงบังเหียนอย่างแรงทำให้รถเสียหลักล้มตะแคง ขวดนมสดที่บรรทุกมาด้วยแตกกระจายเกลื่อนถนน แมวหลายสิบตัวกรูกันมาดื่มด่ำกลางทะเลนมสด

เลฟเฟิร์ต ไพเตอร์สัน เป็นหนึ่งในชาวฮอลันดารุ่นแรกๆที่อพยพถิ่นฐานมาตั้งรกรากที่อเมริกาเมื่อปี 1660 ชุมชนชาวฮอลันดาแห่งนี้รู้จักกันในชื่อแฟลตบุช เลฟเฟิร์ตซื้อที่ดินเล็กๆผืนหนึ่งไว้ทำฟาร์ม ตัวเขาเปลี่ยนชื่อและนามสกุลเป็นปีเตอร์ เลฟเฟิร์ต

หลังจากเก็บเงินเก็บทองได้มากพอปีเตอร์ก็ซื้อที่ดินพร้อมโรงเตี๊ยมของโทมัส แลมเบิร์ต ต่อมาปีเตอร์แต่งงานกับอบิเกล แวนนายส์ ลูกสาวเจ้าของฟาร์มอีกคนในแฟลตบุช ทำให้ปีเตอร์มีที่ดินทำกินมากยิ่งขึ้นไปอีก ปีเตอร์และอบิเกลมีลูกด้วยกัน 14 คน ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติของคนในสมัยนั้น

เมื่อลูกๆเติบโตเป็นผู้ใหญ่ก็มีครอบครัวแยกบ้านออกไป นอกจากจาโคบัสเพียงคนเดียวที่ยังคงอาศัยอยู่ในแฟลตบุช จาโคบัสแต่งงานกับแจนเนตจี บลูม ลูกสาวเจ้าของที่ดินในเมืองเบดฟอร์ด มีลูกชาย 2 คนชื่อ บาเรนต์และสไควร์ ซึ่งต่อมาจาโคบัสและลูกๆได้สร้างอาณาจักรของตัวเองขึ้นมาโดยไล่ซื้อที่จนกลายเป็นเจ้าของที่ดินส่วนใหญ่ในเขตบรูกลิน

สมัยศตวรรษที่ 18 ก่อนที่จะมารวมเป็นหนึ่งเดียวกับเมืองนิวยอร์ก บรูกลินยังเป็นเมืองอิสระ พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นไร่นา เบดฟอร์ดเป็นเมืองเล็กๆที่อยู่กึ่งกลางระหว่างบรูกลินกับลองไอแลนด์ บรรยากาศเงียบสงบเหมือนกับเมืองในชนบททั่วๆไป ไม่มีระบบสาธารณูปโภค ไม่มีไฟฟ้าและน้ำประปา ถนนหนทางยังเป็นดินดาน

เบดฟอร์ดคงสภาพเมืองที่เงียบสงบเป็นเวลานานกว่า 100 ปี จนกระทั่งอเมริกาประกาศอิสรภาพ แยกตัวออกจากการปกครองของอังกฤษในปี 1776 อังกฤษส่งกองทหารลงเรือมาเทียบท่าที่เมืองลองไอแลนด์เพื่อกำหราบการกระด้างกระเดื่อง ทหารอังกฤษกระจายกันพักอาศัยอยู่ในบ้านของชาวฮอลันดาในเมืองเบดฟอร์ด

กองทัพอังกฤษได้รับชัยชนะในศึกครั้งนี้ เมืองนิวยอร์กกลับไปอยู่ใต้การปกครองของอังกฤษอีกครั้ง แต่สุดท้ายแล้วอังกฤษก็ยอมลงนามในสนธิสัญญาปารีสปี 1783 ปล่อยอเมริกาให้เป็นอิสระ ขณะเดียวกันเมืองเบดฟอร์ดก็กลับคืนสู่บรรยากาศเมืองชนบทที่เงียบสงบเหมือนแต่ก่อน

ความเจริญมาเยือน

ปี 1854 ทายาทรุ่นเหลนของจาโคบัส เลฟเฟิร์ต ได้แบ่งที่ดินมรดกออกเป็น 1,600 แปลง แบ่งขายให้กับนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ทำให้เมืองเบดฟอร์ดขยายตัวเป็นเมืองขนาดใหญ่อย่างรวดเร็ว โครงสร้างพื้นฐาน ระบบสาธารณูปโภคได้รับการพัฒนา ถนนดินดานได้รับการราดยางและมีทางเท้าเพื่อความปลอดภัยของคนเดินถนน

บ้านไม้โบราณถูกรื้อถอน ได้รับการปลูกสร้างทดแทนด้วยวัสดุอิฐและปูน ถนนหนทางจอแจไปด้วยรถม้าและจักรยาน มีการวางระบบขนส่งมวลชนด้วยรถรางไฟฟ้าวิ่งไปตามถนนสายหลัก หนึ่งในนั้นคือถนนเบอร์เกนเข้าสู่ใจกลางเมืองที่เรียกว่าเบดฟอร์ดคอร์เนอร์

การสัญจรในเมืองเบดฟอร์ดจอแจแออัดจนต้องจัดให้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจคอยดูแลตามท้องถนน ระแวดระวังไม่ให้มีเด็กเดินออกมาจากทางเท้า ไล่จับม้าที่วิ่งตื่นมาบนถนน รวมถึงลากรั้วกั้นถนนเพื่อให้รถรางไฟฟ้าวิ่งผ่านตามสี่แยก

ทะเลนมสด

เช้าวันเสาร์ที่ 29 มิถุนายน 1907 ชาร์ล วูลเฟิร์ต ขับรถม้าบรรทุกนมสดไปตามถนนนิวยอร์กอเวนิว เมื่อถึงสี่แยกจุดตัดกับถนนเบอร์เกน เจ้าหน้าที่ตำรวจลากรั้วกั้นมาขวางกลางสี่แยกเพื่อให้รถรางไฟฟ้าวิ่งผ่านไปก่อน ทำให้ชาร์ลกระชากบังเหียนอย่างแรงเพื่อหยุดรถม้า ส่งผลให้รถม้าเสียการทรงตัว

ร่างของชาร์ลร่วงจากรถม้า ศีรษะกระแทกพื้นถนนและข้อมือถลอกปอกเปิก รถม้าตะแคงคว่ำ ขวดนมสดแตกกระจาย น้ำนมไหลนองพื้นถนนจนขาวโพลน กลิ่นนมสดโชยฟุ้งไปทั่ว แมวจรจัดที่อยู่บริเวณนั้นมองมาอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง

ตลอดชีวิตมันได้แต่คุ้ยเขี่ยหาอาหารตามกองขยะ ทะเลนมสดที่อยู่เบื้องหน้าเหมือนกับว่าเป็นเพียงแค่ภาพลวงตาจากความหิวโหย มันเดินเข้ามาดูใกล้ๆและใช้จมูกดมจนแน่ใจว่าเป็นนมสดจริงๆไม่ใช่ภาพลวงตา แมวจรจัดตัวนั้นก้มเลียนมสดอย่างมีความสุข

เพียงไม่นานกลิ่นนมสดก็ปลุกเร้าให้แมวตัวอื่นๆในละแวกนั้นเข้าไปหา แมวจรจัดโก่งตัวพองขนพร้อมคำรามขู่ สักพักมันก็คิดได้ว่านมสดบนพื้นถนนมีปริมาณเกินกว่าที่มันตัวเดียวจะกินได้หมด แมวจรจัดจึงก้มหน้าเลียนมสดโดยไม่สนใจแมวตัวอื่นที่เข้ามาร่วมวง

งานเลี้ยงย่อมมีเลิกรา

กลิ่นนมสดไม่เพียงแต่เย้ายวนแมวจรจัดเท่านั้น แมวที่มีเจ้าของก็ยังอดใจไม่ไหว พวกมันลุกออกจากบ้านตรงมาที่ทะเลนมสด ไม่นานนักบนถนนก็มีแมวทุกสี สารพัดสายพันธุ์ แต่ปริมาณนมสดมีมากมายมหาศาลจนพวกมันไม่สามารถเลียกินจนหมด แมวบางตัวเริ่มเล่นกับนมด้วยการลงไปนอนเกลือกกลิ้ง

เมื่อรถรางไฟฟ้าแล่นมาถึงกลางสี่แยก ล้อรถรางดีดน้ำนมกระเซ็นเข้าใส่แมวที่อยู่ใกล้รางจนเปียกปอน แมวหลายตัวกระโจนหนีด้วยความตกใจ หลังจากที่รถรางไฟฟ้าแล่นผ่านไปแล้วพวกมันก็กลับมาทำธุระที่ค้างเอาไว้จนกระทั่งเกินกำลังที่จะสามารถทำได้อีก แมวบางตัวเริ่มทยอยกลับไปนอนตีพุงด้วยความอิ่มจนจุก

หลังจากรถรางไฟฟ้าวิ่งผ่านสี่แยกไปแล้ว เจ้าหน้าที่ตำรวจก็นำรั้วกั้นออก การจราจรกลับมาจอแจอีกครั้ง ทำให้ปาร์ตี้บุฟเฟ่ต์นมสดกลางถนนถูกขัดจังหวะด้วยยานพาหนะที่สัญจรผ่านไปมาจึงจำเป็นต้องเลิกราไปโดยปริยาย แต่อย่างน้อยพวกมันก็ได้อิ่มท้องไปอีกนาน หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นบรูกลินเดลี่อีเกิลรายงานเหตุการณ์ในครั้งนั้นไว้อย่างละเอียด

1.เบดฟอร์ดคอร์เนอร์ในปี 1776

2.กองทหารอังกฤษแล่นเรือเข้าสู่อ่าวนิวยอร์ก

3.สี่แยกจุดตัดถนนเบอร์เกนและนิวยอร์กอเวนิว

4.รถม้าส่งนมสด

5.แมววิ่งตามรถส่งนมสด

6.รถรางไฟฟ้าในเมืองเบดฟอร์ด

7.บ้านของจาโคบัสบริเวณเบดฟอร์ดคอร์เนอร์

8.นมสดเป็นหนึ่งในอาหารโปรดของแมว

9.คนขี่จักรยานรอให้รถรางไฟฟ้าวิ่งผ่านสี่แยกไปก่อน

You must be logged in to post a comment Login