“พระพยอม กัลยาโณ คอลัมนิสต์จบ ป.4 “

• Tweet
• 

พูดถึงเรื่องการเขียนบทความเผยแพร่ทางหนังสือพิมพ์ ตั้งแต่อาตมาเริ่มมีชื่อเสียงก็มีหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นฉบับนี้มากมายให้อาตมามีโอกาสได้เขียนลง คิดแล้วก็ประมาณ 7 ฉบับ

ส่วนใหญ่ก็เขียนบ้างหยุดบ้าง เขียนได้ไม่นาน มีเพียงหนังสือพิมพ์โลกวันนี้ที่อาตมาเขียนต่อเนื่องยาวนานกว่า 10 ปี ผ่านร้อนผ่านหนาวกันมา และมีเหตุการณ์ที่น่าประทับใจกันหลายเรื่องที่อยากเล่าให้ฟัง

โดยเฉพาะตอนยุคจตุคามรามเทพกำลังฮิต กำลังเฟื่อง ทางคุณสมบูรณ์จากโลกวันนี้ก็มาคิดร่วมกันมาทำ “จตุคำ” ซึ่งเป็นขนมคุกกี้ของเขา แขวนคอของเรา กลืนลงคอเลย แล้วก็นึกไม่ถึงว่าจะเป็นข่าวดังระเบิด เกิดกระแสฟีเวอร์จนกลายเป็นสถิติของวัดเลยทีเดียวที่มีคนมาเข้าคิวกันยาวเหยียดเพื่อซื้อ “คุกกี้จตุคำ” กระป๋องใส่คุกกี้ก็ทำไม่ทัน คุกกี้ก็ผลิตไม่ทัน

นี่ก็เป็นอิทธิพลของสื่อที่เราได้จังหวะในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เราจึงแฝงธรรมะคำสอนลงในคุกกี้ที่ทำรูปลักษณ์ออกมาเลียนแบบเครื่องรางจตุคามรามเทพ พร้อมทั้งบรรจุคำสอนที่ว่า “อุ อา กะ สะ” มีความหมายว่าคนที่จะรวยได้นั้นจะต้องรู้จัก “ขยันหาขยันเก็บ เลือกคบเลือกใช้” ไม่ใช่มัวแต่มัวเมาลุ่มหลงว่าการมีแต่เครื่องรางจะช่วยให้รวยได้โดยไม่ต้องทำมาหากิน

เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้อาตมาถึงกับโดนขู่ฆ่า เรียกว่าเกือบจะไม่ได้มีชีวิตรอดแล้ว เพราะไปกระทบกับธุรกิจการเช่าซื้อขายจตุคามรามเทพที่เฟื่องฟูในยุคนั้น คือไปทำให้เกิดความเสียหายกับเขาไม่น้อย คาดว่าเป็นเงินนับพันล้านบาท จนทำให้กลายเป็นยุคขาลงของจตุคามรามเทพ ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นจริง เพราะได้ตกลงจนกระทั่งต้องเอาจตุคามรามเทพที่ไม่มีคนเช่าเอาไปทิ้งกันเป็นแสนองค์ก็มี

อีกเรื่องหนึ่งก็เป็นเหตุการณ์บ้านเมือง ช่วงยุคที่เหลืองและแดงกำลังต่อสู้กันทางการเมืองก็มีเรื่องที่ได้ทำงานผูกพันกันกับสื่อของหนังสือพิมพ์โลกวันนี้นี่แหละ ซึ่งตอนนั้นเรากำลังคิดว่าจะทำอย่างไรดี เมื่อถนนหนทางโดนยึด เราจะเดินทางไปเทศน์ไปไหนก็ไม่ได้ การทำมาหากินของคนก็ติดขัดฝืดเคือง เราก็เลยคิดว่าอยากจะให้แต่ละสีเข้ามาจัดม็อบกันในวัดนี่แหละ แล้วก็อยากให้มากันทุกสีทุกฝ่าย แต่บังเอิญว่าเมื่อจัดไปแล้วสีแดงมาก่อน สีเหลืองยังไม่ทันจะได้มาก็เกิดการปฏิวัติรัฐประหารเสียก่อน เราก็เลยถูกมองว่าไม่ได้จัดให้อีกฝ่าย เท่ากับเราลำเอียง เท่ากับเราเลือกข้างไปในสมัยนั้น

อาตมามานึกดูนะ อะไรที่ว่าถูกตอนหนึ่งยุคหนึ่งมันเป็น “ธรรมะสัจจะ” จริงๆ ยุคหนึ่งเราคิดว่าเราถูก แต่มาอีกยุคหนึ่งกลับเป็นผิด ยุคหนึ่งที่เราคิดว่าไม่ถูกแต่มันกลับไม่ผิด หรือบางอย่างมันก็ไม่ผิดแล้วก็ไม่ถูกแต่มันกลับไม่เหมาะไม่ควร จนถึงขนาดมีข่าวว่าแต่ละสีตอนนี้ได้มีการพูดคุยปรับทุกข์กันว่าการขึ้นบนเวทีมันก็มันส์ก็สนุก แต่การขึ้นศาลนั้นมันไม่ค่อยสนุกเท่าไร

กาลเวลากว่า 15 ปีที่มีโอกาสได้เขียนในหนังสือพิมพ์โลกวันนี้ ทำให้มีโอกาสได้คิดได้เปรียบเทียบอะไรหลายอย่าง ทั้งทางด้านการเมือง ด้านเศรษฐกิจ แม้กระทั่งตอนนี้ก็ยังอดคิดไม่ได้ว่าปัจจุบันทำให้เกิด “เศรษฐกิจขี้เกียจ” หรือเปล่า เพราะมีนโยบาย “ชิม ช็อป ใช้” ที่แจกให้กินให้ใช้กันอย่างเต็มที่ เมื่อทำแบบนี้คนเขาจะพึ่งพาตัวเองไหม เขาจะมีการขวนขวายไหมถ้ามัวแต่รอรับ เราก็อาจจะต้องเรียกว่าเป็น “เศรษฐกิจขี้เกียจ” ก็ได้

อันนี้จะว่าไปก็ไม่ใช่แค่รัฐบาลนี้ เพราะเป็นมาหลายยุคหลายสมัย แต่ก็อาจเข้าตำราที่ว่า “ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง” เมื่อมาเปรียบเทียบคิดดูแล้วเรียกได้ว่าเป็นธรรมะสัจจะจริงๆ

อย่างปัจจุบันมีข่าวที่เรียกกันว่า “ข่าวลวงหรือเฟคนิวส์” ในวงการนี้ก็แปลกดี เพราะมีคนฝ่ายนั้นฝ่ายนี้มาขอร้องอาตมาให้ช่วยสู้กับเฟคนิวส์ ข่าวปลอมข่าวลวง แต่ที่อาตมาทำกับโลกวันนี้ก็มักจะหยิบจากประเด็นข่าวที่เกิดขึ้นจริง ถ้าจะให้อาตมาออกข่าวแล้วอาตมาต้องฝืนใจทำคงเป็นเรื่องที่ทำใจลำบาก เมื่อใจเราถูกอบรมมาในทางธรรม แล้วจะให้เรามาออกข่าวปลอมข่าวลวงมันจะกลายเป็นเรื่องฝืนจิตฝืนใจ ซึ่งว่าโดยรวมแล้วอาตมาก็ใช้สื่อที่ทำให้เกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์ มีการนำคำพูดของอาตมาที่เป็นคำพูดติดหู คำฮิตที่ติดปากติดใจคนไม่น้อย

บางครั้งเวลาไปบิณฑบาตก็จะมีคนเอาคำพูดจากหนังสือพิมพ์บ้าง รายการนั้นรายการนี้บ้างเอามาพูด จนบางครั้งเราก็มาคิดว่า เอ..เราจบแค่ ป.4 ไม่คิดว่าจะมาอยู่ในวงการคิดๆเขียนๆอะไรกับเขาหรอก เพราะเขาบอกว่านักคิดนักเขียนเนี่ยต้องจบปริญญา ต้องเป็นนักวิชาการ แต่เป็นเพราะมีใจรักอยากจะคิดจะเขียนก็เลยใช้โอกาสนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนังสือพิมพ์โลกวันนี้ต้องเรียกว่าให้กันยาวๆ ให้กันเต็มที่เหมือนกับได้สัมปทานเลยทีเดียว จนมีบางคนทักว่าอาตมามีหุ้นกับเขาเท่าไรกับหนังสือพิมพ์โลกวันนี้

ที่จริงอาตมาไม่ได้มีหุ้นอะไรกับเขาเลย ค่าพูดค่าเขียนอะไรก็ไม่เคยคิด คิดอยู่อย่างเดียวว่าเมื่อมีโอกาสเขียน และโอกาสนี้มาถึงเพื่อให้เราได้มีโอกาสเผยแพร่ธรรมะทางสื่อแล้วเราก็ทำอย่างเต็มที่ เพราะถือว่าไม่ว่าในยุคสมัยใดการใช้สื่อนั้นเป็นเรื่องที่มีความจำเป็นและเป็นประโยชน์ จนบางครั้งก็นึกไม่ถึงว่ามีผู้คนจำนวนมากนำคำพูดคำสอนผ่านสื่อเหล่านี้ไปใช้เผยแพร่กันต่อๆไป

และก็ไม่ใช่เฉพาะผู้ใหญ่ที่ได้อ่านข่าวสารจากคอลัมน์ที่อาตมาเขียนเป็นประจำในหนังสือพิมพ์โลกวันนี้ อาตมายังมีโอกาสได้ร่วมกันทำหนังสือการ์ตูนชื่อ “เณรพยอมจอมยุ่ง” เป็นหนังสือธรรมะฉบับการ์ตูนที่เด็กๆติดอกติดใจกันทั่วบ้านทั่วเมือง แม้ตอนนี้จะไม่ได้ทำตอนใหม่ออกมา แต่ได้นำข้อคิดคำขวัญบางส่วนจากเล่มเก่าๆมาทำเป็นโปสการ์ดแจกจ่ายแก่เด็กๆที่มาถามหาเวลาไปบิณฑบาตอยู่เสมอ พ่อแม่เด็กๆก็ปลื้มใจ เพราะบางครั้งสอนเด็กเด็กดื้อก็ไม่ฟัง แต่ได้ข้อคิดข้อเขียนจากพระก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี เหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่เป็นเรื่องของธรรมะคำสอน

คนที่แก่หน่อยยังมาถามอาตมาว่าเดี๋ยวนี้ไม่มีหนังสือโลกวันนี้วันสุขมาแจกจ่ายอีกแล้วหรือ เพราะเขาเล่นไลน์ไม่เป็นหรือไม่ค่อยรู้เทคโนโลยีก็เลยไม่มีโอกาสอ่านจากเว็บไซต์หรือฉบับออนไลน์ที่โลกวันนี้ยังทำอยู่ในช่องทางใหม่ ไม่ใช่พิมพ์เป็นกระดาษเหมือนเดิม เรียกว่ามีคนอ่านขาประจำที่ติดคอลัมน์งอมแงมมาถามหาตลอด

ก็ต้องถือว่าหนังสือพิมพ์โลกวันนี้มีมาแล้วถึง 20 ปี อาตมาก็เป็นคอลัมนิสต์ที่เขียนต่อเนื่องกันมากว่า 15 ปี หรือเกือบ 2 ทศวรรษ โดยที่เขาไม่ได้ปลดเกษียณ อาตมาก็จะทำไปเรื่อยๆ เพราะถือว่าได้คุณได้ประโยชน์ด้วยกันทุกฝ่าย อย่างน้อยคนที่ไม่ได้มาวัดก็จะได้รู้ว่าอาตมาทำอะไรคิดอะไร

จนในที่สุดวันนี้ในยุคที่วัดสวนแก้วได้ทำ “สวนนนท์สวนแก้วสวนธรรม” และมีการเผยแพร่ออกไป คนที่รู้ก็มาวัดมาดูกันว่าที่วัดมีอะไรใหม่ ก็อยากเชิญชวนให้คนมาเที่ยววัดสวนแก้วกัน เพราะถือว่าเป็นสิ่งใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้น และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมะของจังหวัดนนทบุรีอีกด้วย

ที่ชลบุรีมีสวนนงนุช นครปฐมมีสวนสามพราน จังหวัดนนทบุรีก็มี “สวนนนท์สวนแก้วสวนธรรม” ถ้าไม่มีสื่อก็ไม่รู้ว่าชาวบ้านจะรู้ได้อย่างไร จะไปเดินบอกทุกบ้านทุกรายก็ไม่ได้

สรุปได้ว่าไม่ว่าจะเป็นสื่อเว็บไซต์ สื่อออนไลน์ หรือสื่อสิ่งพิมพ์ ก็เป็นปัจจัยหนึ่ง เป็นองค์ประกอบหนึ่งที่ทำให้ทุกอย่างเดินหน้าไป เป็นการสื่อความรู้ถึงกันได้ในระดับที่เรียกได้ว่ามากพอสมควร

ต้องขอบคุณขอบใจโอกาสที่ได้จากบริษัทวัฏฏะ คลาสสิฟายด์ส ก็ดี รวมทั้งสื่อต่างๆของโลกวันนี้ โลกวันนี้วันสุขก็ดี ทำให้กิจกรรมและการทำงานต่างๆของวัดได้แพร่กระจายออกไป

ตลอดเวลาที่ผ่านมาจึงถือว่าเป็นคุณูปการต่อวัดสวนแก้วและต่อพระศาสนาเป็นอย่างยิ่ง

เจริญพร

****

1 พฤศจิกายน 2562

แจกฟรี!! ฉบับพิเศษ

“โลกวันนี้” ขึ้นปีที่ 21

คลิกอ่านที่นี่

https://www.lokwannee.com/stg/wp-content/uploads/2019/10/lokwannee20.pdf

พบกับคอลัมนิสต์รับเชิญ พระพยอม กัลยาโณ, ศ.ดร.สุรชาติ บำรุงสุข, ผศ.ดร.พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์, ผศ.สุรพศ ทวีศักดิ์, ดร.โสภณ พรโชคชัย, “โบว์” ณัฏฐา มหัทธนา, ผศ.ดร.อนุสรณ์ ธรรมใจ, ทนายวิญญัติ ชาติมนตรี และ ผศ.ธำรงศักดิ์ เพชรเลิศอนันต์

You must be logged in to post a comment Login