วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

ความไม่เที่ยง

On December 17, 2019

คอลัมน์ : สำนัก(ข่าว)พระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 17 ธ.ค. 62)

คำว่า “อนิจจัง” ความไม่เที่ยง อะไรๆก็เกิดขึ้นได้บนโลกใบนี้ ใครจะไปนึกว่าเสียงปริ่มน้ำจะกลายเป็นบัวพ้นน้ำได้ในที่สุด ถ้าพรรคอนาคตใหม่ถูกยุบก็เหมือนคำโบราณที่ว่า “ผึ้งแตกรัง” ทีนี้จะแตกไปไหน ก็น่าจะแตกไปทางรัฐบาลบ้าง ไปทางฝ่ายค้านบ้าง เรียกว่าระส่ำระสายกันไป เขาก็บอกว่าเมืองไทยจะเอาอย่างนี้หรือ จะเป็นอย่างนี้หรือ ก็ไม่รู้ว่าใครจะเป็นยังไง ไปทางไหน ไปอย่างไร

มีการพูดกันในทำนองว่าเมืองไทยพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงไปได้ทุกรูปแบบ เงินกู้ยืมกับเงินที่ได้มาโดยไม่บริสุทธิ์กำลังเป็นเรื่องถกเถียงกัน ซึ่งมีหลายฝ่ายโดยเฉพาะอดีตกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) บางคนบอกว่าเป็นเรื่องที่ทำกันถูกต้องชัดเจนหรือเปล่า เป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติหรือไม่อะไรทำนองนี้ บังเกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ เสียงต่อว่าต่อขานดังกระหึ่มขึ้นมา

อันนี้ก็อยู่ที่ดุลยพินิจของนักการเมือง นักเลือกตั้ง และนักประชาธิปไตยทั้งหลาย จะเป็นประชาธิปไตยหรือประชาธิปตาย ถ้าคลั่งไคล้กันมากแล้วยอมกันไม่ได้อย่างที่บอกว่ายอมไม่เป็นมันก็เย็นไม่ได้ แล้วถ้าเย็นไม่ได้มันจะร้อนฉ่าขนาดไหนก็ยังเอาแน่ไม่ได้ จะร้อนถึงขั้นที่เรียกว่าเอาเป็นเอาตายอย่างนั้นหรือก็ยังไม่แน่ แต่ถ้าบอกว่ามีการโหมโรงกันว่าจะออกมาบนถนนอีกมั้ยก็ไม่อยากให้มาแล้วล่ะ ถนนมันเป็นที่สัญจร ที่ทำมาหากิน ค้าขาย ไม่ควรจะมาเป็นเรื่องความขัดแย้งกันแล้วออกมาชุมนุมกันบนถนนอีก มันจะวุ่นวาย มันคงไม่มีอะไรที่น่าดูน่าชมกันนัก

ถ้ายังจะคิดชุมนุมบนถนนกันต่อก็ขอให้คิดหน้าคิดหลังให้ดี อย่าให้ความรู้สึกชั่ววูบทำลายความเจริญไปหลายวูบ ถ้าคิดแล้วมันพอจะทนกันได้มั้ยว่าพบกันครึ่งทาง ทางนี้ก็ยอม ทางโน้นก็ยอม เพราะถ้ายอมเป็นมันก็เย็นได้ แต่ถ้ายอมไม่เป็นมันก็เย็นไม่ได้ แล้วเย็นไม่ได้ก็ร้อนฉ่าขึ้นมา แล้วก็ฉุนเฉียว เกรี้ยวโกรธกันต่อไป ประโยชน์อะไรจะพึงได้กับประเทศชาติหรือไม่ก็ขอให้ไตร่ตรอง คิดให้ดีก่อนที่จะทำอะไรให้ชาติบ้านเมืองนี้มีอันไม่สงบ มีอันเป็นไปต่างๆนานาในทางไม่สร้างสรรค์

ขอให้คิดกันให้มาก อย่าทำให้ประเทศชาติยุ่งยากลำบากมากไปกว่านี้เลย ที่ผ่านมานั้นก็สาหัสสากรรจ์กันอยู่แล้ว อย่าให้เกิดความหนักอกหนักใจแก่ผู้ที่อยากอยู่ในบ้านเมืองที่สงบ เราสงบมาได้ 2 ปี 3 ปี 4 ปี 5 ปี มันก็ดี แต่บางคนบอกว่าสงบภายนอก แต่กลับเผาภายในวุ่นวาย เศรษฐกิจมันอย่างโน้นอย่างนี้ ก็เอาเถอะ เราจะเป็นมนุษย์อะไรกันดี มนุษย์เศรษฐกิจอย่างนั้นหรือ

ยังไงก็ต้องผ่อนหนักผ่อนเบากันไว้ก่อน อย่าเพิ่งรีบร้อนให้เกิดความล้มเหลวในการพัฒนาประเทศชาติ ถ้าเป็นประเทศที่มีแต่เรื่อง เกิดเรื่องมากเกินไป มันก็ไม่เกิดสุขแก่บ้านแก่เมือง ขอให้บ้านเมืองมีความสุข มีความสงบบ้าง อย่าฉวยโอกาสสร้างโน่นสร้างนี่กันนักเลย ทางศาสนาก็บอกไว้แล้วว่า ได้อะไรไปก็ไม่จีรังยั่งยืน ไม่เที่ยง ได้อำนาจมาก็ไม่เที่ยง แม้ได้คะแนนมามากมาย มาทีแรกได้คะแนนมากก็ยังไม่เที่ยง ยังถึงขั้นแตกสลายกระจายกันไปได้ มีอันเป็นไป ยังไงก็ต้องระส่ำระสายกันแน่นอน

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login