วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

อย่าเบียดเบียนเข่นฆ่ากันเลย

On December 27, 2019

คอลัมน์ : สำนัก(ข่าว)พระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 27 ธ.ค. 62)

ปาณาติบาต คือการอาฆาตเข่นฆ่าล้างผลาญชีวิตซึ่งกันและกัน นับวันจะมีความรุนแรงและมีเรื่องแบบนี้ให้เราได้เห็นกันเรื่อยๆ เป็นนักเรียนแค่ ม.1 ก็เข่นฆ่ากันแล้ว ยังไม่ทันจะเริ่มต้นก้าวหน้าทางการศึกษาเท่าไร เป็นสิ่งที่น่าจะเป็นลางร้ายถ้าไม่รีบยับยั้ง ไม่รีบจัดการ ครูบาอาจารย์ก็ไม่ได้สังเกตว่าเด็กกำลังถูกใครรังแก จะบอกว่าตามดูไม่ไหวไม่ได้ เพราะถ้าไม่ช่วยดู จะสอนหนังสืออย่างเดียวคงไม่ได้

ครูต้องสอนไปคอยสังเกตไป เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการฆาตกรรมในหมู่นักเรียนขึ้นอีก ซึ่งจะสร้างความเสียหาย สร้างความอัปยศอดสูทางการศึกษาชนิดที่เรียกว่าหนีไม่พ้นความรับผิดชอบของครูอยู่ดี เพราะฉะนั้นต้องสังเกต เรียนรู้ ซึ่งเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่นนทบุรีนี่เอง

ทำให้อาตมานึกถึงตอนเด็กๆ เพื่อนมันเกเร ไล่เตะเราตั้งแต่ที่โรงเรียนมาถึงบ้าน เราก็ทนไม่อยากมีเรื่อง จนญาติๆกันบอกว่ามึงไม่ใช่ลูกผู้ชาย ไม่ใช่ลูกหลานวงศ์ตระกูลกู มึงไม่สู้เอาเสียเลย ปล่อยให้เขาทำข้างเดียวได้อย่างไร ในที่สุดเราก็เลยฮึดสู้ ต่อยกันอุตลุด มันกัดเราจนข้อมือแทบขาด เลือดเต็มเลย เราก็ต่อยปากทิ่มกลับจนมันเลือดกบปากเหมือนกัน แล้วมันก็เลิก หนีกลับบ้าน ซึ่งบ้านก็ห่างกันไม่มากเท่าไร เราก็ไม่ได้ไปฟ้องพ่อแม่หรอก

ตั้งแต่นั้นมามันก็ไม่รังแกเราอีก ไม่เตะ ไม่ท้า ไม่ด่า ไม่หาเรื่องอีกเลย ได้บทเรียนไป เรียกว่ามีเพื่อนที่ไม่ค่อยจะเป็นสุขกับเราเลย หาเรื่องอยู่ร้อนนอนทุกข์กันมาเรื่อยๆ เลยเลิกคิดที่จะรังแกเรา เราก็ไม่อาฆาตอะไรเขา เลิกแล้วต่อกัน ไม่ผูกพยาบาทอะไร ก็เลยทำให้เป็นเพื่อนกันต่อไป ไม่เห็นจะต้องมาทำร้ายเหมือนเด็กยุคนี้ เจ็บปวดเคียดแค้นกันเป็นต้องหาทางออกด้วยการฆ่ากัน

ทราบข่าวมาว่าปีหนึ่งๆมีนักเรียนฆ่าตัวตายเพราะรู้สึกทรมานใจที่มีเพื่อนเกเร ถ้าเรายังปล่อยให้เด็กมีปัญหาฆ่ากันอย่างนี้ก็น่าเสียดาย ชาติบ้านเมืองจะรุ่งเรืองได้อย่างไรถ้ามัวแต่รบราฆ่าฟันกัน ล้างผลาญกันอยู่อย่างนี้ก็คงจะอยู่ยาก อยู่ลำบาก ไม่ได้อยู่เย็นเป็นสุขแล้ว มีแต่เรื่องอยู่ร้อนนอนทุกข์ เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย

เรียกว่าน่าเสียดายความเป็นอยู่อย่างหมู่มิตร ต้องมาล้างผลาญ ต้องมาเข่นฆ่ากัน เสียดายโอกาสมากๆว่าทำไมถึงต้องมาเบียดเบียนกัน พระพุทธเจ้าบอกว่า ความไม่เบียดเบียนกันเป็นบรมธรรมอย่างยิ่ง เป็นธรรมที่ประเสริฐที่สุดข้อหนึ่งในหมู่มนุษย์ที่จะอยู่ร่วมกันโดยไม่เบียดเบียนกัน ไม่ทำร้ายซึ่งกันและกัน อันนี้ถือว่าเป็นสวรรค์ของหมู่มนุษย์ด้วยกัน

ขอให้ช่วยกันสร้างสรรค์พัฒนาชีวิตให้มันร่มเย็นเป็นสุขต่อไป อย่าไปคิดในทำนองที่ว่าเราเสียหน้า เพราะถ้าเราฆ่าเขาเราก็เสียอิสรภาพ ถูกจับกุมคุมขัง ต้องโทษลงอาญาเสียอิสรภาพมันแย่กว่านี้อีก เพราะฉะนั้นอย่าเอานิสัยฆาตกร ฆ่าได้ตั้งแต่อยู่ ม.1 ต่อไปคงจะกำเริบเสิบสานไปเรื่อยๆ สักวันหนึ่งมันจะลามปามไปฆ่ารุ่นโน้น รุ่นนี้ รุ่นนั้นได้ต่อไป ดังนั้น ต้องบอกว่าอย่าให้ความใจดำอำมหิตครอบงำชีวิตไปเสียตั้งแต่เด็กแต่เล็กเลย จงอยู่ให้เป็นสุขร่วมกันเถิด

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login