วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

อนุสาวรีย์ของชีวิต

On January 30, 2020

คอลัมน์ : สำนัก(ข่าว)พระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 30 ม.ค.63)

คนเราบางทีกำลังใจได้มาจากการมีปรัชญาชีวิตของตัวเอง เช่น ชีวิตคือการต่อสู้ ศัตรูคือยากำลัง ทำอะไรอย่าท้อถอย ก็แล้วแต่ปรัชญาของใครใช้เป็นขวัญกำลังใจได้ ที่สำคัญก็คือว่า มีคนเก่ง คนดี คนความสามารถสูงกว่าเรา ชำนาญการเรื่องนั้นๆดีกว่าเรา ได้มาแนะนำ พูดคุย เยี่ยมชมสิ่งที่เราทำแล้วมาต่อเติมเสริมต่อให้เราได้เห็นช่องทางออก

การเห็นช่องทางออก การคิดออก คิดได้ คิดเป็น บางทีเราคนเดียว หัวเดียวกระเทียมลีบ ถ้ามีหลายหัวมาช่วยก็จะทำให้ดีขึ้น เดินหน้า ก้าวหน้า เพราะหลายหัวร่วมกันคิด ร่วมกันทำ โดยเฉพาะที่บอกกันไว้ว่า ความดีใจ มีกำลังใจสำหรับชีวิตอาตมาเห็นจะเป็นครั้งนี้ ซึ่งเป็นครั้งหนึ่งในชีวิตบั้นปลาย 70 กว่าปีแล้วก็อยากจะสร้างผลงานดีๆไว้ให้เป็นอนุสาวรีย์ของชีวิต

เจ้าของสวนนงนุชคือคุณโต้ง หรือคุณกัมพล ตันสัจจา เป็นคนที่เรียกว่า ตาดูดาว เท้าติดดิน มาแนะนำสิ่งที่เราคิดไม่ถึง คิดไม่ได้ บางทีคิดไม่ออก เพราะหัวเดียวกระเทียมลีบจริงๆ เขามีชั่วโมงบินสูงในการจัดสวน ได้ที่ 1 ของโลกหลายปี ขนาดกษัตริย์จิกมี่ยังให้ไปทำสวนให้ที่ประเทศภูฏาน โดยคุณโต้งได้ส่งลูกน้องมาดู แล้วยังตามมาดูด้วยตัวเอง มาช่วยแนะนำ จัดบุคลากร จัดมุมอะไรต่างๆ แล้วรับคนจากวัดไปครั้งละ 5 คน 7 คน เอาไปฝึกฝนเรียนรู้การดูแลไม้ดอก ไม้ประดับ ไม้ผล พืชอะไรต่างๆ

เป็นความปลื้มสุดๆตรงที่ว่า คนของเราที่ไม่เก่ง ไม่มีความสามารถ ไม่มีประสบการณ์ ได้ไปเรียนรู้ด้านการจัดสวนดูแลต้นไม้ที่สวนนงนุช และมาแนะนำเรื่องพวกต้นตะบองเพชรหรือพวกพืชทะเลทรายว่าสามารถปลูกได้ในที่ร้อนๆ หรือแม้ฝนฟ้าตกก็ไม่เป็นไร เรียกว่าไม่เน่า ไม่เสีย อันนี้เป็นสิ่งที่ตื้นตันใจอย่างปาฏิหาริย์ในรอบปีก็ว่าได้

ยิ่งได้ไปเห็นชีวิตของคุณโต้งแล้ว นุ่งกางเกงขาสั้น ถือกรรไกรอันหนึ่ง บางทีไปช่วยแบกหิน แบกต้นไม้กับคนงาน มองแล้วไม่รู้ว่าใครนายจ้างใครลูกจ้าง บอกตรงๆว่าปลื้มใจ และเขาเป็นคนที่ทำอะไรทำจริง พอเราพูดว่าจะปิดคลองลำกระโดง รอรัฐบาล รอฝ่ายบริหารทางราชการจังหวัด คุณโต้งก็บอกว่าอย่าไปคิดทำอะไรมากเลย ทำของเราได้แค่ไหนก็แค่นั้น

เลยมานั่งคิดว่าก็จริงอย่างที่คุณโต้งว่า บางทีเราไปหวังอะไรมากมายมันยุ่งยาก สู้ทำไปตามที่เราทำได้สบายใจกว่า คิดแล้วก็เห็นจริง เห็นจัง เห็นแจ้ง ต่อแต่นี้ไปเราจะทำในสิ่งที่เราเห็นว่าพอทำได้ เป็นประโยชน์ได้ ไม่ต้องไปคิดมาก คิดเล็กคิดน้อย หวังโน่นหวังนี่ หวังพึ่งราชการมากก็ลำบาก เพราะราชการก็ต้องทำตามกฎของเขา บางทีกฎหมายของทางราชการบ้านเมืองก็เหมือนอย่างหมอประเวศ วะสี ว่า เหมือนผีมัดตราสัง ทำนั่นไม่ได้ ทำนี่ไม่ได้ ทำโน่นไม่ได้

ตอนนี้ก็กำลังติดต่อนายอำเภอ ผู้ว่าราชการจังหวัด ก็ไม่รู้ว่าจะออกหัวออกก้อยยังไง จะล้มครืนหรือว่าจะก้าวไปในทางราบรื่น สะดวก และทำให้เกิดคุณเกิดประโยชน์ต่อไป ก็หวังใจว่าสักวันหนึ่งคงจะได้เห็นความเห็นพ้องต้องกัน หน่วยงานราชการโดดเข้าช่วยและเราก็ช่วยราชการ ก็น่าจะเป็นประโยชน์ดีต่อกันต่อไป หวังว่าสักวันหนึ่งคงจะถึงฝั่งถึงฝัน โดยคิดว่าบั้นปลายชีวิตอายุ 70 ปี อยากจะสร้างผลงานดีๆไว้เป็นอนุสาวรีย์ของชีวิต

บัดนี้ก็เตรียมงานใหญ่ของวัดระหว่างวันที่ 8-10 กุมภาพันธ์นี้ และยิ่งปลื้มไปกว่านั้นอีกเมื่อทราบข่าวว่านักพูดระดับประเทศจะมาพูดที่วัดสวนแก้ว เช่น อ.สุขุม นวลสกุล, คุณกรรณิกา ธรรมเกษร, อ.พนม ปีย์เจริญ, อ.สุรวงศ์ วัฒนกูล และแว่วๆมาว่า ดร.เสรี วงษ์มณฑา ถ้าติดต่อได้ก็จะมา นอกจากนี้ยังมีท่าน ว.วชิรเมธี มาด้วย ก็อยากให้นักพูดมาบรรยายอะไรที่รู้ซึ้ง รู้จริง รู้แจ้ง วัดนี้ไม่มีการจัดงานมหรสพ แต่จะมีนักพูด นักบรรยาย มาให้ข้อคิดสะกิดใจ ให้ประโยชน์ทางปัญญาผ่านหูผ่านตาคนที่มางาน ไม่ใช่มีมหรสพครึกครื้น ที่วัดอากาศดี ไม่มีใครเป็นโรคไวรัสตัวใหม่ มาแล้วคงจะชื่นมื่น ปลอดภัย และมีอาหารเลี้ยงดู กินอยู่กันอิ่มหนำสำราญ

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login