วันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

อย่ารังเกียจคนจีน

On February 3, 2020

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่  3 ก.พ. 63)

เรื่องไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่จะบานปลายไปถึงแค่ไหนยังไม่รู้ มีสถานีวิทยุคลื่นหนึ่งรายงานว่า มีคนจีน 2-3 คนใส่หน้ากากอนามัย โบกเรียกรถแท็กซี่ พอแท็กซี่จอดและรู้ว่าเป็นชาวจีนก็ไม่รับผู้โดยสาร ขับรถออกไปเลย เหมือนรังเกียจหรือกลัวยังไงก็ไม่รู้ เรื่องนี้น่าเป็นห่วงว่าจะบานปลาย เพราะชาวจีนอาจจะไปเล่าลือกับเพื่อนฝูงว่าอย่ามาเมืองไทย คนไทยรังเกียจคนจีน มองคนจีนเหมือนผู้แพร่เชื้ออะไรอย่างนี้

อาตมาไม่นึกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ เรื่องโรคภัยไข้เจ็บที่มองว่าเหมือนเขาเป็นตัวอะไร รู้สึกว่ามันเกินไปแล้ว เลยไปแล้ว หวังว่าอีกไม่นานเรื่องไวรัสโคโรน่าสายพันธุ์ใหม่จะดีวันดีคืนขึ้น จะไม่เกิดเรื่องหมางใจกันระหว่างคนไทยกับคนจีน ยังไงก็ขอบอกว่าคนจีนก็เป็นเพื่อนมนุษย์กับคนไทย เป็นเพื่อนเกิด แก่ เจ็บ ตาย คนไทยอย่าไปรังเกียจเดียดฉันท์เลย

ยิ่งเป็นแท็กซี่มีอาชีพอย่างนี้แล้ว ถ้าคนจีนรู้สึกว่าคนไทยรังเกียจเขาอย่างรุนแรงถึงกับเรียกแท็กซี่แล้วไม่ยอมรับจะเป็นยังไง การที่เราเป็นพวกวิตกจริต กังวลเรื่องโรคไวรัสอะไรต่างๆมันก็เกินไป ยังไงก็ต้องต้อนรับกันบ้าง ไม่ใช่ว่ามันจะติดกันง่ายดาย สำหรับอาตมาคิดว่าถ้าคนจีนมาวัดสวนแก้วก็จะยินดีต้อนรับ เพราะเขาก็เป็นเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกกับเรา

อย่าทำให้เขาต้องวิตกกังวล ทำให้เขารู้สึกไม่ดีกับเรา เหมือนกับที่เรารู้สึกไม่ดีกับเขา ถ้าเราอยากให้โลกนี้เหมือนอย่างกระจกยิ้มให้กับเรา เราก็ต้องยิ้มให้กับกระจก ไม่ควรไปทำหน้างอ รังเกียจเดียดฉันท์เขามากเกินไป จะทำให้อยู่ร่วมกันลำบาก คิดว่าอีกไม่นานคงจะเกิดความเข้าใจ และฝากบอกคนจีนว่า ที่มีข่าวว่าแท็กซี่ไม่รับผู้โดยสารคนจีนมีแค่ไม่กี่คน นอกนั้นยินดีคบค้าสมาคมด้วย เพราะคนจีนก็เรียกว่าหากินเก่ง ทำการค้าเก่ง

คนจีนมาอยู่เมืองไทยก็สร้างความเจริญให้คนไทยไม่ใช่น้อย ถ้าขาดคนจีนไม่รู้ว่าประเทศไทยจะเจริญมาถึงขนาดนี้ได้หรือเปล่า เพราะฉะนั้นอย่าให้โรคครั้งนี้มันระบาดแล้วทำให้คนไทยกับคนจีนแตกแยก เกลียดชัง ขาดญาติขาดมิตรกัน มันเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลย ขอให้คนไทยทั้งหลายมองคนจีนว่าเป็นเพื่อนที่เกิด แก่ เจ็บ ตายด้วยกัน

เวลาเขาทุกข์ เรายิ่งไปรังเกียจเขาก็ยิ่งเป็นการซ้ำเติมให้เขาทุกข์หนักเข้าไปอีก ก็ขอบิณฑบาตว่า อย่าได้รังเกียจเดียดฉันท์กันมากเกินไป ขอให้คิดว่าเคราะห์กรรมที่เกิดขึ้น เราควรจะมีเมตตา เราควรจะปรารถนาดีกับเขามากขึ้น อย่าไปหวาดระแวง หวาดกลัว ตีตัวออกห่าง ตัดญาติขาดมิตรกันมันก็เกินเหตุ เราควรคบค้าสมาคมเหมือนแต่เดิมมา อย่าให้โรคร้ายมาตัดรอนมิตรภาพ อย่าเปลี่ยนมิตรเป็นศัตรูเลย เราควรจะอยู่ด้วยกันได้ด้วยความเจริญก้าวหน้า เป็นมิตรเป็นสหายกันต่อไป เพื่อรักษาสัมพันธภาพที่ดี อย่าได้ไปรังเกียจเดียดฉันท์กันอีกเลย

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login