คนทำบุญมากขึ้น

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 12 พ.ค. 63)

นายกรัฐมนตรี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ได้ให้กองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร (กอรมน.) ทำโพลสำรวจความคิดเห็นของประชาชนว่า ควรยกเลิกพรก.ฉุกเฉินฯหรือยัง กฎหมายอะไรต่างๆที่ห้ามนั่น ห้ามนี่ จะปล่อยได้หรือไม่ และถ้าปล่อยจะเกิดความเสียหายเจ้าโรคไวรัสโควิด-19 จะระบาดรอบ 2 หรือไม่ อันนี้เป็นสิ่งที่แน่นอน เป็นเรื่องของความจำเป็นที่จะต้องทำให้เกิดความเข้าใจ แจ่มแจ้งว่า ยกเลิกพรก.ฉุกเฉินแล้ว ทุกอย่างจะดีขึ้น หรือแย่ลง ถ้าแย่ลงแล้วใครจะเป็นผู้รับผิดชอบ

อันนี้ก็หนักหนาสาหัสที่สุดของชีวิตผู้นำประเทศ ถ้าตัดสินพลาดก็เข้าตัว ทำถูกก็ชมแวบเดียว ทำผิดติดลบเลย ถือเป็นเรื่องของหัวอกผู้นำ จะไปทางไหนก็ต้องระวัง และอาศัยยุทธศาสตร์การเป็นทหารคงจะเอามาสู้ศึกพวกนี้ได้บ้าง ในฐานะที่ได้ร่ำเรียนมาและรับตำแหน่งงานใหญ่ๆในกองทัพรับผิดชอบประเทศมามากมาย แต่เอาล่ะ ไม่ว่าจะองค์กรใดมันก็มีที่ผิดพลาด เสียหายได้เสมอ

เหมือนอย่างที่กำลังเป็นข่าวใหญ่โด่งดังในเวลานี้ เรื่องเจ้าโรคโควิดเกือบจะทำท่าถูกแซงซะแล้ว เรียกว่า โดนแย่งซีน ซึ่งข่าวแย่งซีนนี้เห็นจะเป็นข่าวที่เด็กนักเรียนถูกข่มขืนจากครู 4-5 คนกับศิษย์ 2 คน อาตมาอยากขอนำมาตอกย้ำอีกครั้ง เพราะดูจากสภาพข่าวแล้วมันเหลือเชื่อนะว่า เด็กอะไรจะขี้ขลาดหวาดกลัวถูกครูขู่ว่า จะอย่างนั้น อย่างนี้ จะเดือดร้อน แต่มีการตั้งข้อสังเกตว่า แต่ทำไมเด็กถึงไปหาครูได้ง่ายๆอย่างกับอ้อยเข้าปากช้างเลย

เรียกว่า มีการวิพากษ์วิจารณ์ วิเคราะห์กันมากว่า ทำไมครูในโรงเรียนนั้นถึงไม่รู้ระแคะ ระคาย หรือเอาแต่เรื่องส่วนตัว ใครเป็นยังไงก็ว่ากัน ต่อไปมีการวิพากษ์วิจารณ์กันเยอะว่า จะปล่อยที่โรงเรียนอื่นอีกหรือไม่ นี่มันก็เป็นโรคตัณหา โรคใฝ่ต่ำ ซึ่งถือเป็นโรคที่รักษายาก ไอ้โรคตัณหา โรคใฝ่ต่ำ ความสุขเนื้อหนังไม่ว่าอาชีพอะไร มันก็คลั่งไคล้ หลงใหล ใฝ่ต่ำกันแทบทั้งนั้น นอกจากพวกที่ใฝ่สูง ใฝ่หลุดพ้น เนื้อหนังมังสาไม่ครอบงำจิตใจได้

อันนั้นเป็นเรื่องของพระอริยเจ้า หรือพวกที่พยายามจะเป็นพระอริยเจ้าที่จะมุ่งมั่นไม่ให้เรื่องเนื้อหนัง เรื่องใฝ่ต่ำเข้าครอบงำจิตใจ มันถึงจะพอเป็นไปได้ แต่สำหรับครู มันมีอะไรแปลกๆที่ไปเจอ อาตมานั่งดูข่าวแล้งงง ขวดเบียร์บ้าบอกอะไรจะกองพะเนิน จะเอาไปเป็นอุปกรณ์การสอน หรือว่า ครูทั้งโรงเรียนกินเหล้า เมายากันเยอะมาก มันถึงได้มีขวดเบียร์อะไรมากมายก่ายกอง เรียกว่า ไม่ได้ชั่วข้อเดียวแล้วอย่างนี้ มีหลายข้อที่มาหลอมหล่อให้ครูต้องเป็นอย่างนี้ อย่างนั้น

ถ้าดื่มน้ำเมาเป็นประจำ สติปัญญาในความเป็นครูจะเหลือสักเท่าไร เพราะเป็นน้ำผลาญสติ เมื่อครูขาดสติ การกระทำผิดพลาด เสียหายก็เกิดได้ง่ายดาย ขณะมีสติอยู่ก็ยังห้ามใจแทบไม่อยู่ นี่ดันโง่ไปดื่มน้ำผลาญสติกันเข้าไปอีก ไม่รู้ว่า จะใช่ครูชุดนี้หรือเปล่าที่ขวดเบียร์มันเยอะเหลือเกิน เมาเพศ เมาสุรา หมดราคาชีวิต มีแต่คนบอกเขาเป็นครู คนเป็นครู พูดอยู่แต่คำนี้ นึกแล้วก็สงสารชาวบ้านที่มีลูกหลานไปเรียนที่โรงเรียนนั้นก็ชักศรัทธาถอยไปไม่ใช่น้อย

อาตมาหวังว่า งานนี้คนที่เดือดร้อนเห็นจะเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ถ้าไม่เข้าไประงับปัญหาให้ดี วางมาตรการป้องกันให้ดี อีกอย่างหนึ่งครูไม่ได้พูด ไม่ได้เตือนเลยว่า ถ้ามีเรื่องอย่างนี้อย่ากลัว ผู้อำนวยการโรงเรียนไปไหน ทำอะไร หรือบริหารอย่างเดียว ใครเป็นอะไรไม่ได้สนใจ มันก็มีเรื่องให้วิพากษ์วิจารณ์ได้มาก เอาล่ะ มันก็วกมาถึงเจ้าโควิดนี่ ทำยังไงเสียงวิพากษ์วิจารณ์คณะทำงานที่จะควบคุมเรื่องนี้ก็ถูกบีบเรื่องเศรษฐกิจ

ชาวบ้านชีวิตแทบจะไม่รู้ว่า ถ้าเขากลัวเจ้าโควิด แต่เขาจะตาย เพราะเศรษฐกิจหรือเปล่า อันนี้เป็นเรื่องปวดร้าวที่สังคมไทยกำลังได้รับอยู่หนักหนาสาหัส อาตมาเองก็นึกลำบากใจว่า มันจะเป็นไปนานแค่ไหน อย่างไร ถ้าเป็นไปนานมาก คนมาวัดมาก เราจะเลี้ยงดู หางาน หาอาชีพกันอย่างไร มานั่งนึกดูว่า โชคดีที่เราจัดการกับเรื่องที่ดิน พอจะกระจายให้ไปทำที่นั่น ที่โน้นได้ สามารถจะได้งาน ได้อาชีพเยอะ แต่ตอนนี้เรื่องที่ดีที่สุดเห็นจะเป็นเรื่องมั่นใจแล้วว่า คนมาวัดมากขึ้น

เรียกว่า คนทำบุญที่วัดสวนแก้วมากขึ้น ซื้อผลไม้มากขึ้น รายได้เริ่มจะเพิ่ม หายไปเป็นเดือน ซึ่งตอนหายนี่ หายแบบชนิดคิดไม่ทัน คิดไม่ถึงว่า จะไปถึงขนาดนี้ แต่เวลามันมา มันก็มาแบบคิดไม่ทันเหมือนกันว่า มามากมายขนาดนี้ จะผักตำลึง ผักโน้น ผักนี่วางพรึบหมด เรามองดูว่า รอดแล้วเนี่ย เอาล่ะ เรื่องรอด ไม่รอด รุ่ง ไม่รุ่ง ร่วงมั้ยร่วง อาชีพนี่บางทีมันก็รุ่ง บางทีมันก็ร่วง เพียงแต่ว่า ติดตามสถานการณ์กันยังไงให้ประคองให้มันรุ่ง หรือไม่รุ่งก็อยู่ตัว พอประคองกันไปได้ ตอนนี้ไม่ต้องไปเอามั่ง เอารวย เอามีหรอก เอาแค่ว่า ไม่อดตายก็บุญแล้ว

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login