วันเสาร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

ธรรมนูญศาสนาถูกยกเลิก

On September 25, 2020

คอลัมน์ : สันติธรรม

ผู้เขียน : บรรจง บินกาซัน

(โลกวันนี้วันสุข ประจำวันที่ 25 ก.ย.-2 ต.ค. 2563)

โตราห์เป็นคัมภีร์ที่พระเจ้าประทานแก่โมเสสเพื่อเป็นกฎหมายปกครองลูกหลานอิสราเอล หลังสมัยโมเสสคัมภีร์โตราห์ได้ถูกตัดเสริมเติมแต่งจนหลายสิ่งผิดไปจากเดิม พระเยซูจึงถูกส่งมาเพื่อยืนยันธรรมบัญญัติเดิมของโมเสส หลังสมัยพระเยซูธรรมบัญญัติเดิมของโมเสสและคำสอนของพระเยซูได้กลายเป็นกฎหมายปกครองอาณาจักรคริสเตียน

ใน ค.ศ. 610 พระเจ้าได้ประทานธรรมบัญญัติอีกครั้งแก่นบีมุฮัมมัดในรูปของคัมภีร์กุรอานเพื่อเป็นธรรมนูญในการดำเนินชีวิต คัมภีร์กุรอานถูกทยอยประทานลงมาเป็นเวลา 23 ปีจึงเสร็จสิ้นสมบูรณ์ เหตุผลของการประทานคัมภีร์กุรอานก็คือ หลังสมัยพระเยซูคัมภีร์ของพระเจ้าก่อนหน้านี้ไม่ได้อยู่ในสภาพดั้งเดิมแล้ว ในระหว่างที่มีชีวิตนบีมุฮัมมัดได้ใช้คัมภีร์กุรอานเป็นธรรมนูญปกครองแผ่นดินอิสลามโดยมีเมืองมะดีนะฮฺเป็นเมืองหลวง

นบีมุฮัมมัดได้บอกกับชาวอาหรับและพวกลูกหลานอิสราเอลที่อพยพหลบหนีมาอาศัยอยู่ในเมืองมะดีนะฮฺว่าท่านได้รับคัมภีร์จากพระเจ้า และคัมภีร์ที่ท่านได้รับมานั้นยืนยันคำสอนที่อับราฮัม บรรพบุรุษและลูกหลานของเขา ได้รับมาจากพระเจ้าเช่นเดียวกับที่พระเยซูยืนยันกับชาวยิว แต่ทั้งชาวอาหรับและชาวยิวต่างปฏิเสธท่าน

ในขณะที่นบีมุฮัมมัดยังมีชีวิตและพิชิตเมืองมักก๊ะฮฺได้แล้ว ท่านได้ใช้คัมภีร์กุรอานเป็นธรรมนูญในการปกครอง และท่านเป็นผู้อธิบายรายละเอียดและปฏิบัติให้เห็นเป็นตัวอย่าง คำอธิบายและแบบอย่างของท่านจึงเป็นเหมือนกฎหมายที่อธิบายธรรมนูญกุรอาน สองสิ่งนี้จึงเป็นแหล่งอ้างอิงหลักของนักกฎหมายอิสลามในเวลาต่อมา

หลังสมัยนบีมุฮัมมัดแผ่นดินอิสลามขยายออกไปจนกลายเป็นอาณาจักรกว้างใหญ่ใน 3 ทวีป แผ่นดินอิสลามมีกลุ่มคนชนชาติต่างๆผลัดเปลี่ยนกันขึ้นมาสถาปนาตัวเองเป็นผู้ปกครองส่วนต่างๆของอาณาจักรเป็นเวลานานนับพันปี

อาณาจักรอิสลามสำคัญๆที่มีอายุยาวนานเป็นเวลานับร้อยปีขึ้นไป ได้แก่ อาณาจักรมุอาวิยะฮฺ มีเมืองหลวงที่ซีเรีย อาณาจักรอับบาซียะฮฺ มีเมืองหลวงที่แบกแดด อาณาจักรอันดะลุส มีเมืองหลวงที่คอร์โดบา อาณาจักรออตโตมาน มีอิสตันบูลเป็นเมืองหลวง

ไม่ว่าคนกลุ่มใดหรือราชวงศ์ใดขึ้นมาปกครองแผ่นดินอิสลาม คัมภีร์กุรอานยังคงเป็นธรรมนูญในการปกครองมาตลอด โดยไม่มีการแก้ไขและไม่มีใครกล้าแก้ไขด้วย

sharia

ใน ค.ศ. 1897 ชาวยิวที่กระจัดกระจายอยู่ตามประเทศต่างๆในยุโรปหลังจากถูกพวกโรมันบุกทำลายกรุงเยรูซาเล็มใน ค.ศ. 70 ได้รวมตัวกันตั้งขบวนการไซออนิสต์ขึ้นมาเพื่อก่อตั้งอาณาจักรอิสราเอลอันยิ่งใหญ่อีกครั้งหนึ่ง โดยมีเยรูซาเล็มเป็นเมืองหลวงเหมือนในอดีต

ในเวลานั้นปาเลสไตน์เป็นแผ่นดินที่อยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรออตโตมานที่ใช้คัมภีร์กุรอานเป็นธรรมนูญปกครองอาณาจักร นายธีโอดอร์ เฮอร์เซิล หัวหน้าขบวนการไซออนิสต์ ได้เดินทางมาพบกับสุลต่านอับดุลฮามิดผู้ปกครองอาณาจักรออตโตมานเพื่อขอซื้อแผ่นดินปาเลสไตน์ แต่ถูกสุลต่านอับดุลฮามิดปฏิเสธ เพราะสุลต่านถือว่าปาเลสไตน์เป็นแผ่นดินของมุสลิมทั่วโลก ดังนั้น สุลต่านจึงไม่มีสิทธิ์ขายจนกว่าอาณาจักรออตโตมานจะล่มสลาย

เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่ 1 อาณาจักรออตโตมานร่วมเป็นพันธมิตรกับเยอรมนีและพ่ายแพ้สงคราม แผ่นดินอาณาจักรออตโตมานถูกอังกฤษและฝรั่งเศสฉีกออกไปแบ่งเป็นประเทศต่างๆภายใต้การปกครองของตน เช่น จอร์แดน ซีเรีย เลบานอน เป็นต้น อาณาจักรออตโตมานที่เคยกว้างใหญ่ไพศาลจึงเหลือพื้นที่แค่ประเทศตุรกีปัจจุบัน โดยมีอิสตันบูลเป็นเมืองหลวง

หลังสงครามโลกครั้งที่ 1 กลุ่มทหารยังเติร์กที่นำโดยมุสตาฟา เคมาล ได้โค่นอำนาจการปกครองของสุลต่านที่อิสตันบูล และประกาศยกเลิกการใช้คัมภีร์กุรอานเป็นธรรมนูญในการปกครองใน ค.ศ. 1923  หลังจากนั้นเขาได้ปฏิรูปประเทศตุรกีปัจจุบันเข้าสู่ยุคสมัยใหม่โดยใช้การปกครองแบบตะวันตก สัญลักษณ์ใดๆที่แสดงถึงความเป็นอิสลาม เช่น ภาษาอาหรับ การไว้เครา และอื่นๆ เป็นที่ต้องห้าม

คัมภีร์ไบเบิลและคัมภีร์กุรอานสิ้นสุดบทบาทการเป็นธรรมนูญปกครองในลักษณะที่ต่างกัน แต่อย่างไรก็ตาม ศาสนิกผู้อยู่ใต้การปกครองของกฎหมายสมัยใหม่ที่มนุษย์สร้างขึ้นยังคงอ่านคัมภีร์ที่ตนนับถืออยู่ จะแตกต่างกันก็ตรงที่มุสลิมยังเรียกร้องต้องการให้นำคัมภีร์กุรอานกลับมาใช้เป็นธรรมนูญการปกครองอีกครั้งหนึ่ง


You must be logged in to post a comment Login