ว่าด้วย“ลดกับล้ม”

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนัก(ข่าว)พระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 29 ต.ค. 63)

สถานการณ์ของบ้านเมืองที่เป็นอยู่ในเวลานี้ ต้องติดตามดูอย่างใกล้ชิดว่า จะเป็นอย่างไรต่อไป หลังจากการประชุมรัฐสภาสมัยวิสามัญเพื่อพิจารณาหาทางออกประเทศ 2 วันที่ผ่านมา มีคนเฝ้าติดตามดูอยู่หน้าจอจำนวนมากมายมหาศาล แทบจะเรียกว่าแทบทุกบ้านครัวเรือน ไม่บิดไปที่ไหนแล้ว และส่วนตัวอาตมาที่ได้ติดตามการประชุมดังกล่าวคิดว่า เห็นส.ส.ฝ่ายค้าน รัฐบาล และส.ว.ออกความเห็นอย่างโน้น อย่างนี้ อย่างนั้น

บางคนบอกถ้าท่านพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ลาออกเรื่องก็จบ บางคนก็บอกว่า ออกไม่ได้ ต้องอยู่สู้ต่อไปอะไรต่างๆนาๆ แล้วแต่ฝ่ายไหน แต่มีจุดหนึ่งที่มองเห็นว่า น่าจะเป็นเรื่องเข้าใจผิด หรือแกล้งทำเป็นไม่เข้าใจ หรือต่างฝ่ายต่างเชือดให้อีกฝ่ายหนึ่งสูญหนึ่ง เพราะดันขึ้นมาผิดจังหวะ และไม่รัดกุม รอบคอบ นั่นก็คือ เรื่องการปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์ ส่วนเรื่องอื่นๆคิดว่า คนก็คงจะพอมองออกว่า เป็นอะไร

แต่เรื่องสถาบันพระมหากษัตริย์นั้น ก็มีหลายคน หลายท่าน ได้อภิปรายก่อให้เกิดความเข้าใจมากขึ้นก็คือ ไม่ใช่ว่า ปฏิรูปสถาบัน น่าจะมีอีกมุมหนึ่งคือว่า ลดบทบาท ส่วนใหญ่ไปบอกมองลักษณะเหมือนล้มสถาบัน แต่เท่าที่ฟังเหตุผลของผู้ที่ชี้แจงแล้ว ไม่ใช่ล้มสถาบัน แต่ลดบทบาท อำนาจของสถาบันให้อยู่ในกรอบที่จะไม่ปล่อยให้ส่วนเกินของสถาบันถูกมองด้วยความอิจฉาว่างั้นก็ได้

แต่กินเกิน ใช้เกิน ในกลุ่มหมู่กลุ่มคนในสถาบันหรือว่า มีผู้ที่แอบอิง แอบอ้าง เอาไปกินเกิน ใช้เกินกันมากไป ตรงนี้ ถ้าทำความเข้าใจดี ไม่ใช่ล้ม แต่ต้องการลดให้อำนาจอยู่ใต้รัฐธรรมนูญ มีการบอกระบุอย่างชัดๆ อย่างที่นักศึกษาหรือกลุ่มคนที่ชอบไปค้นคว้า ไปค้นหาข้อมูลหลักฐานจริงบ้างหรือไม่จริงบ้างยังไงก็ไม่รู้ แต่สมมุติว่า เรื่องนี้ถ้าเป็นจริงสักเรื่องหนึ่ง

ตอนอยู่สวนโมกข์ หลวงพ่อพุทธทาสบรรยายเรื่องหนึ่งเป็นเวลา 3 เดือน คือ เรื่องลดส่วนเกิน หยุดส่วนเกิน ลดส่วนเกิน อะไรที่มันเกินๆ ถ้าเกินในเรื่องของ 4 ตัวนี่ ปล่อยให้เกินเอาไว้ไม่ได้ ไม่ลดอำนาจไม่ได้ เดี๋ยวอำนาจจาก 4 ตัวนี้ เป็นมหาประลัยเลย คือ มีราคะ กำหนัดเกิน มีโลภะ โลภมากเกิน มีโทสะ ทำร้ายคนอื่นอย่างง่ายดายเหลือเกิน สุดท้ายก็มีโมหะ คือ ทำอะไร เห็นผิดเป็นชอบ เห็นชั่วเป็นดี เห็นกงจักรเป็นดอกบัว

เรียกว่า โมหะเกิน หลงเกิน หลงใหลเรื่องอะไรที่เกินไป ไม่ควรที่จะไปหลงเกินขนาดนี้ นี่ คือ กษัตริย์ ไม่ใช่มีมีดีทุกองค์ หรือเลวแทบทุกองค์ หรือทุกองค์จะเลวหมดโดยไม่เหลือดีก็ไม่ใช่ หรือจะดีหมดโดยไม่มีเสียหายอะไรเลยก็ส่วนใหญ่แล้วยาก ส่วนมากก็มีดีมาก ดีน้อย เป็นที่รักของประชาชนก็มี เป็นที่รักไม่มากก็มี เป็นเรื่องที่รักอย่างมากก็มี และกษัตริย์บางองค์ก็เป็นที่เกลียดชังของประชาชนอย่างหนักก็มี

ถือเป็นเรื่องธรรมดาของปุถุชน เพราะพระเจ้าแผ่นดิน หรือพระราชาก็ยังเป็นปุถุชน ไม่สามารถลด 4 ตัวปัญหาใหญ่ๆ คือ ลดราคะ โลภะ โทสะ โมหะ ได้โดยสิ้นเชิง จึงมีการผิดบ้าง เสียบ้าง ดีบ้าง เพราะฉะนั้น หลวงพ่อพุทธทาส จึงได้เขียนกลอนบทหนึ่งว่า เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา จงเลือกเอาส่วนดีเขามีอยู่ เป็นประโยชน์โลกบ้างยังน่าดู ส่วนชั่วๆอย่าไปรู้ของเขาเลย จะหาคนมีดีโดยส่วนเดียว อย่าเที่ยวค้นหาสหายเอ่ย เหมือนเที่ยวหาหนวดเต่าตายเปล่าเลย ฝึกให้เคย มองแต่ดี มีคุณจริงฯ

เพราะฉะนั้น เรื่องนี้อยู่ตรงที่ว่า ไม่ได้ล้ม แต่ต้องการลด แต่ฝ่ายที่ไปตั้งปัญหาขึ้นมา ทีแรกไม่พูดไม่รัดกุม พูดไม่ปิดช่องให้ฝ่ายที่จ้องจะเล่นงานอยากจะให้สูญพันธุ์ พรรคพรรณ์นี้ไม่ควรจะเกิดแซงเขาอะไรต่างๆ เลยทำให้เป็นซะอย่างนี้ ถ้าไม่มีคำว่า ล้ม เปลี่ยนมาเป็นลด ลดหมายความว่า ยังเอาไว้อยู่ แต่ลดจำนวนปริมาณทั้งอำนาจกินอยู่ใช้สอยอะไรต่างๆอย่างไม่รู้ว่า ตัวเลขจริงหรือไม่จริงว่า รัชกาลที่ 9 ใช้ปีหนึ่ง 2 พันล้านบาท แต่ท่านองค์ปัจจุบันใช้ 8 พันล้านบาท

ตัวเลขนี้ไม่ทราบว่า จริงหรือไม่จริง แต่จริงๆแล้วจะเป็นองค์กรใช้ 4 ร้อยล้าน ก็ต้องดูยุคสมัยเหมือนกัน สมัยก่อนอาจจะใช้ไม่มาก ไม่ใช่ว่า ท่านประหยัดหรือความจำเป็นแต่ละยุค แต่ละสมัยมันก็ต่างกัน แต่ถ้าเป็นความสุรุ่ย สุร่าย ในหมู่กลุ่มของ เรียกว่า พระราชวงศ์อะไรต่างๆที่ในต่างประเทศเขาล้มไปเลย หลายประเทศเขาไม่ได้ลด ซึ่งหลายประเทศที่ล้มไป นั่น คือ ล้มไปเลย ถ้าลดเนี่ย เรายังเอาไว้ เพราะส่วนใหญ่เป็นศูนย์รวมใจ เวลามีปัญหาแล้วมีศูนย์รวมใจ

แต่ศูนย์รวมใจถ้าไม่ดี กลายเป็นศูนย์กลุ่มใจ ปวดหัวใจกันขึ้นมาก็ต้องมีการลดอำนาจต่างๆที่เป็นส่วนเกินทั้งหลาย ดังนั้น ถ้ามีการเข้าใจกันตรงนี้ อย่าไปล้ม เพราะจำเป็นต้องมีไว้เพื่อเป็นศูนย์รวมใจ แต่ลดเพื่อความเป็นที่ต้องการของประชาชน เรียกว่า ประชาชนไม่อยากเห็นใครเอาเปรียบเกิน ใช้เกิน กินเกิน อะไรต่างๆ ซึ่งเป็นธรรมชาติ อาตมายืนยันไม่เห็นด้วยที่คิดจะล้ม แต่เห็นด้วยในส่วนที่จะลดเหมือนที่อภิปรายกันในรัฐสภา ก็เป็นอันว่า ลดหรือให้อยู่ใต้อำนาจกฎหมายรัฐธรรมนูญซะ ทุกอย่างท่านก็อยู่ได้ ประเทศกัมพูชาหรือประเทศอะไรไม่เห็นเขามีปัญหาเลย ทำไมเราจะต้องมีปัญหากับสถาบัน ก็ขอให้คิดเรื่องคำว่า ลดกับล้ม ให้ถูกต้องซะ จะได้หมดปัญหา ประเทศชาติจะได้เดินหน้าต่อไป

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login