โลกนี้มีได้ – มีเสีย

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 18 ม.ค. 64)

เห็นกันชัดเจนเด่นขึ้นทุกวันก็คือ เรื่องของเศรษฐกิจ ต้องเรียกกันว่า ตายสนิทพังพินาศ คนจะยากจนข้นแค้นแสนเข็ญกันไปอีกเท่าไร ซึ่งรายได้ รายจ่าย ไม่มีได้ แต่ต้องจ่าย ต้องกิน ต้องใช้ ถ้าปัญหาเศรษฐกิจถดถอยระยะยาว เรียกว่า ยืนไม่อยู่ ถ้ายืนๆระยะยาว เราอาจร่วง แต่ถ้าระยะสั้น เรียกว่า ยังพอจะชักหน้าถึงหลัง ถึงหลังชักหน้า อย่าให้ชักหน้าไม่ถึงหลัง จะขาดแคลน จะฝืดเคือง โจรขโมยผู้ร้ายก็จะเพิ่มขึ้น จะมีการฉกชิงวิ่งปล้น ทำให้คนอยู่กันลำบากหนักขึ้นไปอีก 

เพราะฉะนั้น ถ้าใครที่อยู่ๆเป็น กินเป็น ใช้เป็น คิดเป็น ก็รอดตัวได้ แต่ถ้าคนคิดสั้น แล้วรมควันกันตายแบบชนิดที่เป็นใบไม้ร่วง คงไม่มีปีไหนๆเท่ากับ 3 ปี มีคนไทยฆ่าตัวตายต่อเนื่อง โดยการฆ่าตัวตายแบบรมควันมากเป็นอันดับ 1 แล้วก็ตายแบบอื่นๆอีกมากมาย เพราะคิดสั้น หรือคิดไม่เป็น ไม่คิดสู้ ซึ่งคนสิ้นคิดนี่ถือว่า ลำบาก พอยากจนหน่อย อย่าอยู่เลย ไปดีกว่า ถ้าคิดแบบนั้น มันเป็นความคิดสั้น  

ถ้าคิดเป็น ต้องรู้ว่า โลกใบนี้มันมีได้ มีเสีย มีบวก มีลบ สมหวัง ผิดหวัง มันมีมาของมันอยู่เรื่อยๆ เราหวังอะไร อย่าคิดว่า มันจะเป็นไปตามหวัง มันมีโอกาสที่จะผิดหวัง ผิดพลาด เสียหายได้อยู่เสมอ จึงต้องเรียกกันว่า อย่าให้ความหวังมันไปไกล ลอยจนคิดว่า หวังว่า จะได้เท่านั้น เท่านี้ แต่แล้วพอมันผิดหวังก็ล่มสลาย แต่ถ้าหวัง ทำอะไรเขาบอกให้ความหวัง 0 มันได้ 1 ก็ยังพอได้ แต่ถ้าหวัง 100 ได้ 99 แล้วยังบอกว่า ขาด 1 ยังรู้สึกว่า ขาดแคลนอยู่ดี 

ดังนั้น ขอให้ตั้งใจคิด ให้ความหวังมาน้อย แต่ทำเต็มที่ อะไรที่พอทำได้ สู้เต็มที่ ทำเต็มที่ แล้วคงจะมีโอกาสดีสักวัน 

เจริญพร 

You must be logged in to post a comment Login