อย่าหลงกาย – หลงโง่

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 11 ก.พ. 64)

มีข่าวสะเทือนใจเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน มีครูกับเด็ก เขาเรียกผู้อำนวยการโรงเรียนกินเด็กอะไรอย่างเนี่ยเกิดขึ้น  จนกระทั่งเรื่องที่เกิดเมื่อเร็วๆนี้กลับหนักกว่าผู้อำนวยการโรงเรียนกินเด็ก คือ พ่อผัวจะกินลูกสะใภ้ และผลที่สุดก็เกิดลูกสะใภ้ตาย ตำรวจก็ถามลูกชายว่า สงสัยใคร ลูกชายบอกสงสัยพ่อ เพราะพ่อเคยจะเอาลูกสะใภ้ทำเมีย แล้วเกิดการหึงหวง หลงใหลชื่นชอบอยากจะเอาลูกสะใภ้เป็นเมียให้ได้ 

ลูกชายก็ตั้งข้อสังเกต และในที่สุดก็เกิดการหึงหวงจนกระทั่งออกอาการทะเลาะกันและลูกสะใภ้ตาย โดยที่ลูกชายไม่อยู่ แต่ลูกชายตั้งข้อสังเกต และผลที่สุดก็เป็นจริงๆ นี่ก็เป็นเรื่องที่หลงใหลเรื่องใฝ่ต่ำ และผู้อำนวยการโรงเรียนกว่าจะมาถึงตำแหน่งนี้ได้ก็ต้องมีการศึกษา แต่การศึกษาไม่ทำให้คนฉลาดในร่างกาย ต่างกับการศึกษาของพระพุทธเจ้า ซึ่งพระพุทธเจ้าให้ศึกษาร่างกายว่า เป็นที่ตั้งของภาระมากมาย ตื่นมาก็ต้องล้างหน้า ล้างตา 

เรียกว่า มีภาระที่ต้องทำกับร่างกายมากมาย เจ็บป่วยก็ต้องกินยารักษา และที่สำคัญก็คือ ให้ชำระร่างกายเพื่อเรียนเรื่องผม ขน เล็บ ฟัน หนัง ว่าเป็นที่ตั้งของความไม่สะอาด ในร่างกายเนี่ยเมื่อพิจารณาผม ขน เล็บ ฟัน หนัง อันเป็นที่ตั้งของความสกปรก พูดง่ายๆว่า ในร่างกายเราเนี่ย มันมีผีเยอะ ผีเป็ด ผีไก่ ผีหมู ผีปลา ซากศพ พวกนี้อยู่ในกระเพาะ ในท้องมากมายก่ายกอง เมื่อละลายความหลงได้ของกายตน กายคนอื่น พระพุทธเจ้าให้เรียน ให้ฉลาด เรื่องกายให้ได้ 

เรียกว่า เป็นปฐมฤกษ์ เป็นอนุบาล เป็นปฐม ถ้าฉลาดกายทำได้ก็ไม่หลงกายคนอื่น นี่การศึกษาไม่ได้เริ่มต้นให้ฉลาดกาย จึงกลายเป็นว่า ฉลาดอาชีพ ฉลาดวิชาการ แต่ไม่ฉลาดวิชาชีวิต ร่างกาย เป็นแหล่งของโรค เป็นที่ป่วยเจ็บ เพราะฉะนั้น ถ้าฉลาดกายเสีย เรื่องหลงกายกัน ง้อกัน ไม่คืนดีกัน ก็จะไม่ตายมากมาย เดี๋ยวนี้คนรักฆ่ากันตายเยอะแยะ เพราะหลงกายเขา ง้อเขา คืนดีเขา เขาไม่ดีด้วยก็ฆ่าเขาตายแล้วก็ฆ่าตัวเองตาย นี่เพราะเรื่องหลงกาย โง่กาย ฉลาดอื่นมากมาย แต่โง่กายนี่ จึงต้องตาย ต้องเจ็บ ต้องทุกข์กันอย่างมากมาย 

เจริญพร 

You must be logged in to post a comment Login