ชีวิตไม่สิ้นหวังก็สู้กันไป

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 5 มี.ค. 64)

โควิดไม่เคยทำร้ายใครที่อยู่ในบ้าน หรือเมืองลับแล เมืองมืด เขาบอกว่าช่วงที่เกิดการแพร่ระบาดของโควิดทำให้ผู้หญิงที่เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ต้องหาเงินมาจุนเจือครอบครัวให้อยู่รอดให้ได้ต้องมาขายบริการทางเพศ และที่นึกว่าจะขายได้ง่ายๆก็ไม่ใช่อย่างนั้น เพราะคนก็ไม่มีสตางค์จะมาซื้อบริการทางเพศ ทำให้หัวหน้าครอบครัวที่ต้องหาเงินมาเลี้ยงครอบครัวก็หายาก หาลำบาก ลำพังขายอย่างอื่นก็ยากอยู่แล้ว แต่นี่จะมาขายเนื้อหนัง ซึ่งคนเราจะกินก็ได้ไม่กินก็ได้

สุนทรภู่บอกว่า “อดข้าวดอกนะเจ้าชีวาวาย ไม่ตายดอกเพราะอดเสน่หา” คนเขาก็เลยไม่ยอมอดข้าว แต่ยอมอดเสน่หาเรื่องเพศ เรื่องเนื้อหนัง เอาชีวิตให้รอดก่อน เรียกว่าชีวิตไม่สิ้นหวัง สู้ได้ก็สู้กันไป เมื่อก่อนขายข้าวขายของ ขายแรงงาน ขายยาเสพติด ขายตัว ตอนนี้มันขายยากไปเสียทุกอย่าง เรียนจบมาสูงก็ตกงาน ข้าวของก็ขายไม่ค่อยได้ แม้ยาเสพติดยังขายได้แต่ราคาก็ถูกลงมาอย่างหนัก เมื่อก่อนเม็ดละ 200-300 บาท แต่ตอนนี้ 3 เม็ดร้อยเดียว แล้วรัฐบาลก็ปราบปรามกันอย่างหนัก

นอกจากนี้คนก็เริ่มมีปัญหากับเรื่องยาเสพติด กินแล้วตายบ้างอะไรบ้าง ทำให้หมดความต้องการ หมดความอยาก ไม่กล้าซื้อกิน เรียกว่าตีบตันกันแทบทุกอาชีพ นอกจากพวกเจ้าสัวที่ร่ำรวย มั่งมี ทุนสูง กระเป๋าหนัก มือยาว สามารถสาวอะไรๆเข้ามาเป็นของตัวได้ แต่เห็นเขาบอกว่าบริษัทเจ้าสัวใหญ่ๆก็หดไปเหมือนกัน ไม่ใช่เพิ่มขึ้นทุกบริษัท บางบริษัทหดไปเป็นพันล้านหมื่นล้านก็มี เพราะฉะนั้นเรื่องเนื้อหนังก็ต้องหดหายไปบ้าง ยิ่งคนเรารู้ว่าติดโรคติดโควิดกันเพราะใกล้ชิดกัน ถึงไม่ได้ติดจากความสัมพันธ์ทางเพศ แต่ก็นั่นแหละ

ตอนนี้โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ก็ยังมีอยู่ ไม่ใช่หมดเกลี้ยงไป เช่น หนองใน กามโรค ซิฟิลิส โรคเอดส์ เห็นสื่อต่างๆลงข่าวว่า ช่วงวาเลนไทน์ที่ผ่านมาเกิดโรคพวกนี้กันมาก ดังนั้น พวกที่ไปขายบริการทางเพศเลยลำบาก ขาดแคลน เงินทองไม่เติบเหมือนสมัยก่อนแล้ว สมัยก่อนพวกนี้เรียกว่าเงินเติบ ไปปาร์ตี้ ไปโน่นไปนี่ พวกที่ไปท่าขี้เหล็กกลับมาแล้วใช้เงินเที่ยวผับบาร์คืนหนึ่ง 3-4 แห่ง มีอยู่ข่าวหนึ่งบอกว่าผู้หญิงคนหนึ่งเที่ยวคืนเดียว 5 แห่ง

บางคนบอกว่าที่ต้องไป 5 แห่งเพราะไปหาเหยื่อ หาลูกค้าผับที่ 1 ไม่ได้ก็ต้องไปผับที่ 2 หาผับที่ 2 ไม่ได้ก็ไปผับที่ 3, 4, 5 ก็เลยบอกว่าคืนหนึ่งไป 5 แห่ง ไม่ใช่เงินเยอะแล้วไปเที่ยว 5 แห่ง แต่ไปหาลูกค้า 5 แห่งต่อคืน ได้บ้างไม่ได้บ้าง เพราะสถานการณ์ตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน เมื่อก่อนคนบางกลุ่มมีความอยากทางกามารมณ์และไปเที่ยวกันมากมาย ตอนนี้มีแต่ความอยากแต่ไม่มีเหตุปัจจัยสนองอยาก คือเงินไม่มี เลยกลายเป็นหยุดความอยากไปในตัว แต่สำหรับคนที่อยากได้เงินไปเลี้ยงครอบครัว เมื่อลูกค้าไม่มีความอยาก ตัวเองก็นั่งอยากอยู่คนเดียว อยากได้เงินก็ไม่ได้

กลายเป็นว่าสังคมลำบากกันทุกอาชีพ ทุกสาขา ไม่มีใครรอดสบายตัวได้อย่างท่วมท้น บางคนดูถูกอาชีพชาวไร่ ชาวนา ชาวสวน แต่เขาก็อยู่กันได้ ถึงจะไม่ฟู่ฟ่าแต่ก็ไม่ถึงกับต้องไปขายบริการทางเพศ เขายังอยู่ได้ เพราะราคาพืชผลก็ไม่ใช่ว่าจะแพงเกินไปหรือถูกเกินไป เขาบอกว่าทุเรียนปีนี้จีนก็มาซื้ออีกแล้ว เขาบอกว่าของกินยังไงก็ต้องขายได้ ถึงได้บอกว่า อดข้าวชีวาวาย แต่ไม่ตายเพราะอดเสน่หาเรื่องกามารมณ์อย่างแน่นอน

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login