แย่งอาหารหมากิน

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่  26 เม.ย. 64)

เรื่องราวข่าวคราวบ้านเราในเวลานี้เหมือนผีซ้ำด้ามพลอย ,พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก โควิดยังไม่ทันจะไป ยาบ้าบรรลัยวายวอดก็เข้ามา ทำให้เกิดเรื่อง เกิดราวชนิดที่เรียกกันว่า มันถี่บ่อยมาก มีคลั่งยาบ้า จับลูกสาวเข้าขัง เข้าชาร์จกัน จนกระทั่งในที่สุดต้องเรียกกันว่า มันเกิดอะไรขึ้นไอ้ความเป็นคนติดเหล้า ติดยา กลายเป็นคนที่เรียกว่า สร้างปัญหาซับซ้อนขึ้นในบ้านเมือง คนที่เขามองเห็นยาเป็นสวรรค์ เป็นสิ่งที่พึงปรารถนาที่ต้องมี ต้องกิน ต้องใช้ 

มีคนพูดกันว่า มนุษย์ยุคนี้แปลกแย่งอาหารหมากิน โดยกินอาหารเม็ด คือ เม็ดยาบ้า อาหารเม็ด มันก็เป็นอาหารของหมา แมว เพราะเขาเลี้ยงด้วยอาหารเม็ด คนเดี๋ยวนี้แย่งอาหารหมากิน คือ กินยาบ้า ยาเม็ด เลยกลายเป็นเรื่องทำให้สังคมไทยเวลานี้ฟอนเฟะ เละเทะ ด้วยเหล้า ยา ทำอะไรต่างๆนาๆให้บ้านเมืองต้องเสียหาย บอบช้ำกันอย่างชนิดที่เรียกว่า ไม่สมควรก็ทำ ไม่ควรทำก็ทำ ทำแล้วก็ไม่รู้ว่า ชีวิตตัวเองจะได้ดิบ ได้ดีอะไรขึ้นมากับการกินเหล้า กินยา 

ทำให้เกิดความคุ้มคลั่ง เสียหาย วุ่นวาย จนกระทั่งแทบจะเรียกกันว่า มันเป็นบ้านป่า เมืองเถื่อน เขาเรียกว่า มียาบ้าขายยังกับซื้ออะไรก็ได้อย่างกับซื้อถั่ว ซื้อกล้วย เดี๋ยวขายที่นั่น ที่นี่ แล้วก็คลั่ง ออกอาการต่างๆนาๆ จนกระทั่งที่เรียกกันว่า คลั่ง บ้า และก็สร้างปัญหาให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ ต้องปวดหัว ต้องเอาอะไรต่ออะไรมาไล่ต้อน ไล่จับ ไล่ชาร์จกัน ในที่สุดแล้วก็เห็นว่า มันเกิดวิปริต วิปลาส นี่ที่จะเรียกกันว่า มิจฉาทิฐิ มันร้ายกาจ เห็นผิดเป็นชอบ เห็นชอบเป็นดี เห็นกงจักรเป็นดอกบัว 

สถานเริงรมย์ที่ท่องเที่ยวเวลานี้ต้องเรียกกันว่า สร้างความหายนะต่อสังคม อย่างชนิดที่ไม่ดูตาม้า ตาเรือกันล่ะ ที่ไหนให้สุก หรือสุข สุกไหม้ สุกเกรียม สุกปิ๊ง สุกเผา กับสุขสงบเย็น คนที่เขาสงบได้ สุขแบบปลอดภัย สุขอย่างชนิดที่เป็นอย่างที่พระพุทธจ้าท่านตรัสว่า “สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี” กินเหล้าเมายาไม่สงบ มีแต่เอะอะ โวยวาย คลุ้มคลั่ง ต้องเอาไปคุม ไปขังกัน ที่แย่ที่สุด คือ พ่อแม่แท้ๆ เลี้ยงมาแทบเป็นแทบตายมันก็ทำร้ายได้เมื่อฤทธิ์ยามันเข้าไปละลายสติ ละลายความเป็นมนุษย์ 

นี่เขาถึงเรียกว่า ยาบ้า เมื่อก่อนเรียกว่า ยาม้า เดี๋ยวนี้ยาบ้าพอกินเข้าไปแล้วออกอาการบ้าบอให้เห็นบ่อยๆ ก็หวังว่า สักวันหนึ่งคงจะหมดเสียที แต่ไม่รู้ว่า จะเป็นตอนบ่ายชาติหน้าหรือเปล่า หรือเป็นชาติหน้าตอนบ่ายๆมั้ย สิ่งเลวร้ายพวกนี้ถึงจะหมดไป เศรษฐกิจแย่ อาการร่อแร่กันไปแล้ว โจรผู้ร้ายก็ชุกชุม คนติดพนัน ติดเหล้า ติดยามากขึ้นทุกวัน โจรผู้ร้ายเดิมก็มีอยู่แล้วยังมามีเพิ่มเติมโจรผู้ร้ายที่มากับเศรษฐกิจไม่ดี 

แต่แล้วมันก็เที่ยวสร้างปัญหาเพิ่มเติม ไม่ดูว่า มันแย่แล้วน่ะ ต้องหยุด ต้องยั้ง ต้องละ ต้องเลิก ไม่ไปเติมความวุ่นวายให้บ้านเมือง หรือเติมความเสื่อมเสียให้บ้านเมือง และก็เติมความเสื่อมให้ชีวิตของตัวเองด้วยเหล้า ด้วยยา ด้วยการพนัน ด้วยอบายมุข เที่ยวสถานเริงรมย์ จนกระทั่งชีวิต สังคมล่มจม ตกต่ำ ต่ำตมลงไปทุกวัน ก็ยังไม่มีใครที่จะคิดพึ่งธรรมะ หาธรรมะ กลับยังยินดีกับความเลวร้ายไม่หยุดหย่อน  

ในที่สุด เราก็เห็นว่า คนพวกขายก็ดี พวกค้าก็ดี พวกเสพ มันน่าจะต้องถึงขั้นจัดการกันเหมือนยุคหนึ่ง สมัยหนึ่ง เรียกว่า ยุคจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ อดีตนายกรัฐมนตรีคนที่ 11 ของเมืองไทย ก็จัดการพวกนี้ด้วยคำว่า “ข้าพเจ้ารับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว เอาไปทำอะไรต่ออะไรหายไปซะเยอะ ทำให้ยุคนั้นเข็ดขยาด ไม่มีใครกล้า อันธพาลก็ไม่กล้าครองเมือง เพราะเจอคนเด็ดขาดครองเมือง  

เลยทำให้เข็ญ เรียกว่า เข็ดกันอย่างชนิดที่ไม่มีใครจะกล้าโงหัวขึ้นมา เจอไม้ตะพด กระบอง ไล่ทุบ ไล่ตีกันอุตลุดในที่สุดเขาก็หยุดยั้งความชั่วได้ระยะหนึ่ง แต่พอหมดยุค หมดสมัยคนเด็ดขาด คนจริงก็เกิดใหม่ ฟื้นใหม่ แล้วก็สร้างปัญหากันใหม่ไปเรื่อยไป เมื่อไรจะจบก็ต้องติดตามดูกันต่อไป 

เจริญพร 

You must be logged in to post a comment Login