สู้ไว้ก่อน

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 6 ก.ค. 64 )

และแล้วมีเหตุการณ์หดหู่ สลดสยอง น่ากลัว แล้วก็เกิดขึ้นจนได้ นั่นก็คือ คนต้องไปรอรับอาหารจากผู้ใจบุญที่ชายหาดพัทยา เนื่องจากไม่มีงานทำ ต้องตกงานจากพิษโรคไวรัสโควิด-19 ที่กำลังระบาดอย่างหนักในเวลานี้เรียกว่า ไมมีงาน เงินไม่มี ก็ต้องเจอคนใจดี ใจงาม ใจประเสริฐ เอาอาหารมาแจก มาให้พอประทังชีวิต โดยนักธุรกิจคนไทยและต่างชาติที่พำนักในเมืองพัทยา ตลอดจนองค์ด้านการกุศล ได้ดำเนินการจัดหาอาหารแจกจ่ายกลุ่มคนที่ตกงานแทบทุกวัน

โดยหมุนเวียนแจกจ่ายตามย่านชุมชน หรือชายหาดพัทยา ทำให้บรรดาแรงงานได้พอดำรงชีวิตผ่านพ้นไปในแต่ละวัน อย่างไรก็ตาม กลุ่มคนตกงานเหล่านี้ ยังคงมีที่พักเป็นหลักแหล่ง ไม่ได้ออกสร้างความเดือดร้อนให้กับสังคมคนพัทยา เพราะคาดหวังว่าอีกไม่นาน เมืองพัทยาคงจะกลับมารุ่งเรืองอีกครั้งหนึ่ง ตอนนี้คำว่า ตกงาน มันมีอะไรต่ออะไรจูงใจกันให้ตกงาน ที่น่ากลัวเห็นจะเป็นระเบิดไฟลุกไหม้เผาโรงงานสารเคมีที่ ซอยกิ่งแก้ว 21 จ.สมุทรปราการนั้น เห็นแล้วน่าสยดสยอง ทำให้คนต้องทิ้งบ้าน ไม่กล้าอยู่

ต้องเรียกว่า เป็นเวลาหลายชั่วโมงกว่าจะดับกันได้ นี่ก็เป็นเหตุที่ทำให้พนักงานต้องหยุดงาน ถ้าไม่หยุดจะทำอย่างไรไฟไหม้หมด ก็ต้องเพิ่มจำนวนปริมาณคนตกงานมากขึ้น ด้วยเหตุต่างๆ เห็นเจ้าโควิด โรคภัยไข้เจ็บ นี่ต้องถือว่า เป็นเหตุใหญ่หลวง เป็นเหตุที่ทำให้คนต้องทุกข์ยาก ยากจนข้นแค้นฝืดเคือง หรืออย่างงานก่อสร้างนี่ใครหยุดแล้วมันก็จะลำบากตรงที่ว่า คนรับเหมาต้องมีเวลา ถ้าไม่เสร็จตามเวลาก็จะต้องถูกปรับ อันนี้เป็นเรื่องที่น่าหนักใจแทนคนที่อยู่ในภาวะคับขัน ต้องลำบาก ลำบน ทนทุกข์ทรมาน ถ้าทำทันก็ดีไป ถ้าทำไม่ทันก็ลำบาก ยุ่งยากอย่างสาหัสสากรรจ์

ต้องคอยดูกันว่า เราจะทนทรมานอย่างนี้ไปอีกนานเท่าไร แต่เอาล่ะ คนตกงานเหล่านั้นก็ไม่ได้ออกมาสร้างความรำคาญเดือดร้อนให้ใคร เพราะเขาเองก็มีความหวังว่า อีกสักวันหนึ่งพัทยาจะกลับมารุ่งเรือง เป็นเมืองที่เจริญก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ การท่องเที่ยว การค้าขาย ต้องเรียกว่า ใหญ่หลวงมาแรงแซงหลายจังหวัดไปแล้ว แต่คราวนี้ไม่รู้ใครอยู่หลังใคร ใครจะแซงใคร เพราะว่า เมื่อคนไม่เที่ยว งานไม่มี บริษัท ห้างร้านพลอยลำบากไปหมด ต้องเรียกกันว่า ยุคข้าวยากหมากแพงแสนเข็ญ ที่ผ่านๆมาน่าจะไม่ได้ครึ่งของเหตุการณ์ครั้งนี้ เรียกว่า เป็นครั้งประวัติศาสตร์ก็ว่าได้ที่สร้างความทุกข์ ความยุ่งยาก ลำบากมากมาย

อย่างที่ข่าวว่า คนก่อสร้างหยุดงาน งานหยุด บางทีบางอย่างต้องทำต่อเนื่อง เมื่อสั่งหยุดก็ต้องหยุดกันกะทันหัน เรียกว่า ตั้งรับกันไม่ทัน ก็ต้องหันไปโทษใคร จะโทษผู้บริหาร รัฐบาล บ้านเมืองก็น่าเห็นใจ เพราะว่า ไม่ทำ ไม่ปิด ไม่เปิดอะไรเลย ลำบากไปหมด ปิดก็ยุ่ง ลำบากก็ยุ่ง เรียกว่า หาทางออกยากลำบาก ผู้นำประเทศคราวนี้ก็ยิ่งมีคนไล่ เขาก็อยากจะทำงานให้สำเร็จ แต่เหตุการณ์และสถานการณ์มันไม่ให้ มันบานปลายไปมากแล้ว ก็เป็นอันว่า รับกรรมกันไปก่อนน่า เดี๋ยวกรรมดีคงมีมาจรผัดผ่อนไปอีกสักพักหนึ่ง ต้องสู้ไว้ก่อน อย่าเพิ่งปิดกั้น ปั่นทอนชีวิตตัวเอง

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login