ยุคธุรกิจล่มสลาย

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 23 ก.ค. 64)

เวลานี้คำพูดที่น่ากลัวเห็นจะเป็นคำว่า หาดใหญ่จะกลายเป็นเมืองร้าง ซึ่งใครจะคิดว่า บ้านเมืองที่เจริญ เศรษฐกิจดี คนไปเที่ยวอะไรกันมากมาย อยู่ๆจะเป็นเมืองร้างได้อย่างไร เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดความรู้สึกว่า จะไปกันใหญ่ เศรษฐกิจไทยเป็นไปได้อย่างนี้จะเป็นไปได้อีกนานเท่าไร ก็ต้องบอกว่า คำพูดของคนที่นั่น บอกว่า เพราะรัฐบาลบริหารผิดพลาด การมาล็อกดาวน์ การมาออกกฎหมายต่างๆ มันเร็วหรือช้า หรือปิดกั้นคนไม่ได้ไปเที่ยว ไปไหนกัน

เลยกลายเป็นเรื่องทำให้ทุกอย่างที่เคยคิดว่า น่าจะไปรอด ไปได้ แต่กลายเป็นเรื่องไปไม่รอด ไปไม่ไหว ไปไม่ได้ ไม่มีโอกาสจะได้เป็นไปต่อไป ซึ่งเป็นเรื่องที่คิดว่า ทุกอย่างมาถึงทางตันจนจะต้องเรียกว่า ยอมให้โรงแรมต้องปิดตัวหรือถูกยึดมอบให้ธนาคาร จะต้องส่งให้ธนาคารยึดไป ตอนนี้บ้านถูกยึด รถถูกยึด โรงแรมถูกยึด ประเทศจะโดนเรือดำน้ำยึดมั้ย เขาบอกว่า รัฐบาลถอยแล้ว ถ้ายึดถือว่า ต้องซื้อให้ได้ประดับกองทัพไว้รับมือข้าศึก

ตอนนี้ขอให้มือข้าศึกเป็นมือข้าศึกที่สู้กับศึกอย่างชนิดที่เรียกว่า ไม่ใช่ศึกเหนือ เสือใต้ มันศึกเศรษฐีจากโควิด อันนี้ต้องเรียกกันว่า เป็นมหาภัย มันใช้อาวุธอะไรทำให้คนต้องมาถึงทางตัน ลำบาก ลำบนทนทุกข์ ต้องเรียกกันว่า นี่มันเข้ายุคข้าวยากหมากแพง ธุรกิจล่มสลาย เหลือแต่อาชีพที่มั่นคงอยู่เห็นจะเป็นเกษตรกร แต่ไม่รู้ว่า จะโดนยึดไปเมื่อไร ก็ต้องให้ความรู้สึกที่สู้กันไว้ก่อนว่า เอาล่ะ อาชีพเกษตร พืชสวนไร้นายังพอทำให้มีข้าวปลา อาหาร การกิน ถ้ารู้จักดูแลดี ทำดี จ่ายใช้พอเหมาะ พอดี ก็ไม่น่าจะเป็นหนี้สินต้องถูกยึด

การบริหารโรงแรมในช่วงถ้าไม่มีแขกก็เป็นอันว่า ล้ม เพราะโรงแรมกับแขกกับนักท่องเที่ยวมันต้องมาด้วยกัน ถ้าไม่มีการท่องเที่ยว ไม่มีเที่ยวแบบพักผ่อนหย่อนใจ เที่ยวพักหลับนอนตามโรงแรมนั้น มันเป็นวิถีชีวิตแบบคนไทยมานาน ซึ่งคนไทยนี่ต้องเรียกกันว่า พึ่งพาภาคเกษตรมาตั้งแต่เป็นพันๆปี มาถึงตอนนี้ก็ยังมั่นคง ยังไม่ถึงขั้นที่เรียกว่า ต้องปล่อยให้เขายึดนา ยึดสวน คร่ำครวญ รำพึง ร่ำไห้ บ่นพ้อต่อว่า รัฐบาลบริหารผิดพลาด

ภาคเกษตรบ่นน้อย จะบ่นอยู่บ้างก็พวกสวนยาง พวกปาล์ม แต่ตอนนี้ก็เรียกว่า ยังพออยู่ได้ ยังดีกว่าโรงแรมที่เคยมีคนเที่ยวอย่างคึกคัก มาพักมานอน โรงแรมก็ทั้งเก็บค่าเช่าที่ และค่าบริการต่างๆ พนักงานอยู่ได้ เจ้าของโรงแรมก็อยู่ได้ ถ้ามีแขกมาพัก มีคนมาเที่ยว ปัญหามาถึงตรงนี้ได้ก็เพราะเจ้าโควิดที่สร้างความหายนะ มีคนชอบมาต่อว่า ท่านพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี บอกจะอยู่เพื่อชัยชนะ บางคนบอก ยิ่งอยู่ ยิ่งหายนะ

อาตมาคิดว่า อย่าเพิ่งว่าถึงขนาดนั้นเลย เพราะยังไงก็ต้องเรียกว่า มันทั้งโลก มันไม่ได้เป็นลักษณะที่เรียกว่า เป็นแต่เรา เขาไม่เป็น เพียงแต่ว่า เขาเบา เราหนัก หรือเขาหนัก เราเบา พลัดกันเป็นช่วงๆ เอาล่ะ เจ้าของโรงแรมหลายแห่งในจ.สงขลา ก็คงทำให้เศรษฐีหลายคนไปเที่ยวช้อนซื้อโรงแรมเอาไว้ในยามที่โรงแรมถูก เพราะถ้าฟื้นแล้ว ถ้าเศรษฐกิจดีคงทำให้ฟื้นตัวได้ไวกว่าใครหมด นี่แหละ เขาเรียกว่า มือยาว เรียกว่า ไปได้สุดซอย ไม่ถึงทางตัน

คนเราก็ยิ่งร่ำรวย ถ้าจับงานซื้อของถูก บ้านช่องก็เหมือนกัน รถราหลุด บ้านหลุด เอากันไม่ไหว ไม่อยู่ เป็นประเทศที่ประสบเคราะห์กรรมที่หนักที่สุดในรอบ 22 ปี 8 เดือน เราหนักหนาสาหัสที่สุด เอาล่ะ เมื่อมันมีวิกฤต วิปริต มันก็ต้องมีปรกติเข้าสักวันหนึ่ง รอวันไหนก็แล้วกัน

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login