ต้องปรับวิธีหากินใหม่

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 27 ก.ย. 64)

มีหนังสือพิมพ์หลายฉบับลงข่าวว่า “พิยดา ทองคำพันธ์” โต้โผโกงออนไลน์ ใช้ชีวิตอย่างหรูหรา เป็นไฮโซ ไปค้นบ้านก็เจอรถหรู อะไรต่อมิอะไรต่างๆมากมาย และในไอจีมีคนติดตามกันตั้ง 60,000 คน โดยมี 2 สาวที่อ้างว่าเป็นแค่บัญชีม้ารับหน้ากันไป แล้วยังบอกเหมือนกับว่าตัวเองไม่ผิด แค่เปิดบัญชีม้า แต่ยังไงก็สมรู้ร่วมคิด คงไม่มีทางที่จะรอดได้อย่างสบายๆ ซึ่ง “พิยดา” ได้ไปหลอกขายมือถือเด็กอายุ 14 ปี จนเด็กเครียด เส้นเลือดในสมองแตกตาย และยังพบว่ามีผู้เสียหายเกิน 500 คน มีเงินหมุน 35 ล้านบาท โดยจ้างคนเปิดบัญชีไปทั่ว ให้ค่าตอบแทน 8,000 บาท

ก่อนหน้านี้คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน (ปปง.) ได้มีคำสั่งยึดทรัพย์ แต่ยังจับตัวมาลงโทษไม่ได้ เรื่องนี้มันเข้าทางแล้วนะที่อาตมาเริ่มพูดมา เทศน์มาเกือบปี ได้เห็นว่ามันเกิดแน่ๆเลย ไอ้คำว่าหากินหากรรม หาโกงหาเวร หาหลอกหาลวง ต้องดวงตกสักวัน ซึ่ง “พิยดา” เป็นคนชนิดที่เรียกกันว่าหากินแบบไม่กลัวบาป กลัวกรรม กลัวกฎหมายอะไร หลอกเขากิน ต้มเขากิน หลอกขายโทรศัพท์มือถือจนเด็กเครียดจนเสียชีวิต

ตอนนี้คำว่าหลอก เช่น หลอกไปรักษาบำบัดยาเสพติดไม่ธรรมดา ขนาด “หมอปลา” ไม่เคยร้องไห้ “หมอปลา” ธรรมดาเขาเรียกมาปราบสัมภเวสี พอมาเจอคราวนี้ปราบตำรวจก็ปวดหัวใจ “หมอปลา” คงจะเปลี่ยนตำแหน่งจากปราบสัมภเวสีมาเป็นปราบตำรวจหรือขบวนการค้ามนุษย์ที่เอาคนไม่ได้ติดยาเสพติดไปบำบัด แล้วก็มีการเรียกเก็บโน่นเก็บนี่ เรื่องนี้น่าขำตรงที่ว่า เมื่อ “หมอปลา” ถามว่าได้ดูคลิปหรือยัง ทนายถามว่าได้ดูคลิปหรือยัง ผู้กำกับบอกว่ายังไม่ได้ดู แต่ไปตอบว่าลูกน้องไม่ได้ทำ

อันนี้ต้องเรียกว่าเรื่องการหากิน หากรรม หาโกง หาเวร กำลังระบาดหนัก ยุคที่ไม่มีศีลธรรม การหากรรม หาโกง หาเวร หาหลอก หาต้ม หาตุ๋น อะไรเนี่ย มันจะมีมาไม่หยุดไม่หย่อน เพราะฉะนั้นต้องบอกกันว่าขอซะทีเถอะ คนที่โกงเขาไปกินไปใช้อย่าง “พิยดา” ต้องหนีหัวซุกหัวซุน แล้วจะมีความสุขได้ยังไง ความสุขจากการหากิน หากรรม หาโกง หาเวร ไปมีบ้านหรู เรียกว่าไปกินหรู อยู่แพง สำแดงตนเป็นคนไฮโซ แล้วในที่สุดก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุน ทรัพย์สินเงินทองที่หามาได้ไม่ได้กินได้ใช้

มีแต่จะต้องอยู่ห่างไกลจากทรัพย์สินที่หามาชนิดที่เรียกว่าก้มหน้าก้มตาหากิน หากรรม หาโกง หาเวร จนไม่ได้คิดว่าตัวเองกำลังทำอะไร ก็ต้องขอบอกว่ามันเป็นเรื่องที่ต้องคิดกันใหม่ คิดกันให้ดีว่า หากินแบบนี้มันจะได้กินได้ใช้หรือเปล่า หากินได้มากมายก่ายกอง บ้านหลังใหญ่ รถหรูราคาแพง แล้วก็ต้องมาในลักษณะที่เรียกว่าไม่ได้ใช้ ไม่ได้กิน จะไปลงทุนหาทำไม แถมยังจะได้คดี ได้บาป ได้กรรม ได้เวร ได้ทุกข์ ได้โทษ

เพราะฉะนั้นต่อแต่นี้ไปใครที่จะคิดหากรรม หาโกง หาเวร ขอให้คิดให้ดี คิดให้หนัก อย่าผลีผลาม สะเพร่า เอาสะดวก เอาสบาย เอาง่ายไว้ก่อน ซึ่งมันไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อกรรม บาป ชั่ว ที่หายังไม่ให้โทษ ก็อาจจะมองดูว่าสุขกันเถอะเรา เอาโน่นเอานี่มากินได้ใช้สบายแล้วเรา แล้วต้องมานั่งเศร้า เสียโอกาสได้อยู่ใช้ทรัพย์สิน ใช้ชีวิตอย่างอิสระ เสียทรัพย์สินที่หามาได้ยังไม่พอ ยังจะเสียอิสรภาพ ถูกจับกุมคุมขัง ต้องโทษลงอาญา อันนี้เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเสี่ยงเลย

อาตมาขอบอกว่าใครที่ยังเสี่ยงเรื่องนี้ขอให้คิดใหม่ อย่าไปคิดเสี่ยง หากินแบบสวยๆ ไม่รวย แต่สุขสบาย ปลอดภัยดีกว่ากันเยอะเลย ก็ต้องบอกว่ามาปรับวิธีหากินกันใหม่ เป็นสัมมาอาชีวะ สัมมากัมมันตะ หากินให้ถูกต้องตามครรลองคลองธรรม แล้วจะได้ไม่ต้องไปรับเวรรับกรรม ติดคุกติดตะราง ต้องหนีหัวซุกหัวซุนอย่าง “พิยดา” มาหากินใหม่เถอะน้องหญิงทั้งหลาย อย่าคิดว่าเกาะเขากิน โกงเขากิน ต้มเขากิน มันจะเป็นการกินได้ถาวร นิรันดร์เลย มันจะกินแค่ระยะสั้นเท่านั้น

เขาถึงบอกว่า “ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน” คดแล้วยังต้องหนีหัวซุกหัวซุน และจะต้องลำบากไปอีกนานด้วย ถ้าตำรวจพบก็ต้องถูกจับกุม ถ้าไม่พบก็ต้องหนีต่อไป ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลย เปลี่ยนแนวคิดใหม่เถอะ อย่าไปคิดแนวนี้เลย

เจริญพร

You must be logged in to post a comment Login