วาทกรรมตกยุค

On May 24, 2022

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 24 พ.ค. 65)

และเมื่อการเลือกตั้งผู้ว่าฯกทม.สิ้นสุดแล้ว ชาวกรุงเทพฯ ได้คุณชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ผู้สมัครอิสระ เป็นผู้ว่าฯกทม.คนใหม่ ขึ้นมาแล้ว ทุกคนน่าจะจ้องมองดูว่า อะไรเอยที่ผู้ว่าฯกทม.คนนี้ควรจะทำเป็นเรื่องแรก น่าจะไม่ต้องคิดมากนอกจากรถติด น้ำท่วม และจะไม่มีคำว่า ในที่สุดแล้วก็ผิดหวังอีกเหมือนสมัยก่อนที่เราบอกว่า ต้องเลือกเรานะว่า เราจะมาทำโน้น ทำนี่ ให้อย่างนี้ และถ้าไม่เลือกเรา เขามาแน่ แล้วเราก็เห็นมีคนพูดว่า แล้วเป็นไง พอเลือกเราเข้าไป แล้วพวกเราไปทำอะไร พวกเราก็หนีหายล่องหนแทบจะไม่ได้กลับมา ผู้ว่าฯกทม.อื่นๆ

ไม่ว่าจะเป็นพล.ต.จำลอง ศรีเมือง คุณอภิรักษ์ โกษะโยธิน คุณพิจิตร รัตนกุล หรือท่านไหนก็ตาม จะวนเวียนกลับมา มีข่าวตามสื่ออยู่ตลอด แต่มีผู้ว่าฯกทม.ที่เห็นจะเป็นม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร แกสูญหายไปไหนเลย ท่านหายไปไหนแน่ หรือว่า เพราะเลือกเรา ท่านเลยหายไปซะแล้ว เอาล่ะ สรุปวันนี้ที่พูดได้ เพราะไม่ให้คุณ ให้โทษแก่ใครแล้ว เห็นคอลัมน์หนึ่งเขียนไว้ดีเหลือเกินว่า เลือกตั้งครั้งนี้เหมือนไม่ได้เลือกตั้งผู้ว่าฯกทม. เลือกข้าง เลือกสี เลือกซ้าย เลือกขวากันมากกว่า

เอาล่ะ แต่การเลือกตั้งผู้ว่าฯกทม.คราวนี้ มันสะท้อนให้เห็นว่า วาทกรรมบางอย่างใช้ไม่ได้ มันไม่เกิดผล แต่กลับโดนตำหนิเสียอีก ถ้าเอาไปใช้มันก็จะเป็นว่า ใช้แล้วไม่ขลังเหมือนครั้งแรก ไม่ขลังเหมือนจตุคามรามเทพ ซึ่งจตุคามรามเทพครั้งแรกถือว่า ขลังมาก แต่พอมาต้องเอาไปเททิ้ง เพราะไม่มีคนเช่าแล้ว มันหมดความขลัง ความศักดิ์สิทธิ์ เพราะฉะนั้นคำพูดอะไรบางอย่าง บางยุค พระพุทธเจ้าหรือหลวงพ่อพุทธทาสท่านอธิบายดี คือ ธรรมสัจจะ มันใช้ได้เฉพาะยุค เฉพาะสมัย เฉพาะเหตุการณ์นั้นๆ

แต่พอมายุคใหม่ สมัยใหม่ คนใหม่ มันใช้ไมได้แล้ว แต่ก็ยังเอามาใช้กันอีก เลยกลายเป็นเรื่องไม่พ้น ข้ามไม่พ้นจริงๆกับเรื่องที่เกลียดคนนั้น ชังคนนี้ ชอบคนโน้น แล้วชอบ ไม่ชอบแต่ตัว จะบีบหัวใจคนอื่นให้ชอบด้วย ชังก็ไม่ชังแต่ตัว จะชังให้มันแบบให้ ขออภัยเถอะ ต้องบอกว่า วาทกรรมที่ว่า ต้องมาร่วมชังกับฉัน ถ้าไม่ชังฉัน เดี๋ยวเขามาอีก ดังนั้น มาชังกับฉันซิ เขาจะได้ไม่กลับเข้ามาอะไรทำนองนี้ เอาล่ะ หลังจากเลือกตั้งผู้ว่าฯกทม.ครั้งนี้แล้ว น้ำกับรถติด อีกตัวเดียว เลิกความติดใจ หลงใหลเกลียดชังกันข้างนั้น ข้างนี้

แดงเหลืองอะไรเนี่ย มันน่าจะหมดยุค หมดสมัย มาเหลือแต่อย่างนี้ได้หรือไม่ พลังของแผ่นดิน ทุกสี ทุกฝ่ายมาร่วมกันเป็นพลังของแผ่นดินแก้ปัญหาให้บ้านเมืองที่บอบช้ำมานานแล้ว ยังเหลืออย่างเดียวทำมากี่คณะ กี่กรรมการไม่สำเร็จซักทีหนึ่ง คือ คณะกรรมการปรองดองสมานฉันท์ ไม่รู้อะไรเอาไปฉันหมดแล้ว ภาษาพระ เรียกว่า ฉันหมดแล้ว ไม่เหลือติดจานให้ลูกศิษย์เลย สมานฉันท์หมดงบประมาณไปไม่รู้เท่าไร เสียกำลัง เสียเวลา

ไปๆมาๆก็ต้องบอกว่า เสียค่าสมานฉันท์ ไม่ได้บอกเสียค่าโง่นะ เดี๋ยวจะแค้นกันหนักอีก เสียค่าสมานฉันท์ไปเท่าไร ถ้าเอามาพัฒนาสาธารณูปโภค ถนนหนทาง ไฟฟ้า ประปา มากมายก่ายกองได้เยอะเลย เพราะฉะนั้น ลองคิดหาต้นเหตุที่มันสมานฉันท์ไม่ได้ แล้วก็เขี่ยมันทิ้งไปให้ได้ อย่าให้มันมารกขวางหู ขวางตา ไม่สำเร็จประโยชน์ด้วยการจะปรองดอง สามัคคี พระพุทธเจ้าถึงตรัสว่า สามัคคียังประโยชน์ให้สำเร็จ ยังความเจริญให้ก้าวหน้า

ถ้าประโยชน์ไม่สำเร็จ ก็เพราะขาดความสามัคคี ขาดความปรองดอง ขาดความร่วมไม้ ร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ เพราะยังเกลียดชังๆเขาอยู่ ถ้าหยุดเกลียด หยุดชัง มันก็จะรวมพลังกันเหลือแต่ว่า ร่วมด้วยช่วยกัน ถ้าเกลียดชังกันแล้ว มันไม่ร่วม ไม่ช่วยเหลือ มันมีแต่ชังกัน แช่งกัน ด่ากันอย่างนี้ไปวันๆหนึ่ง เราหมดเวลาไปกับเรื่องที่ไม่ควรจะหมดเยอะแยะหมด เขาจัดเวลาคนว่า ใน 70 ปีตายเนี่ย มันทำอะไรกันบ้าง เมื่อก่อนนอนเท่าไร กินเท่าไร เสพกามเท่าไร แต่งเนื้อ แต่งตัวเท่าไร

เดี๋ยวนี้น่ากลัวต้องเพิ่ม เวลาทะเลาะกันมันหมดไปเท่าไร บางคนนี่จับคู่ทะเลาได้ไม่สิ้น ทะเลาะกัน 2 ปี 3 ปี ยังไม่ยอมหยุด เลือกข้าง เลือกสี ยุแหย่กันอยู่อย่างนั้น ไม่ยอมหยุด ถ้าทำงาน เขาบอกว่า 19 ปี กว่าจะตาย 70 นี่ นอน 8-9 ปี แต่งตัว 10 ปี เสพกามนี่ไม่รู้ว่า กี่ปี จำไม่ได้ แต่ตอนนี้สงสัยว่า ต้องใส่คำว่า ทะเลาะกันมันกี่ปี คนบางคนเกิดยกพวกตีกันตั้งแต่เด็ก โตมาแก่แล้วก็ยังเลือกข้าง เลือกสี จะตีกันอย่างนั่นแหละ เรียกว่า ซ้ายจัด ขวาจัดกันอยู่อย่างนั้น

ต้องเรียกว่า แล้วไปสรุปใน 70 ปีตายนี่ เข้าวัดเฉลี่ยปีเดียว แล้วบางคนไปเข้าตอนเดียว คือ ตอนตายก็หามเผา เพราะฉะนั้น เอาเวลาที่เสียไปใน 70 ปี อย่าโง่เลยนะ เสียเวลาทะเลาะกันเนี่ย เสียไปตั้ง 1-2 ปี อาตมาว่า บางคนนี่ มันทะเลาะกับเขาได้ไม่ต่ำกว่า 3 ปี จนกว่าจะตายใน 70 ปี ขอบิณฑบาตเถอะ เอาเวลาทะเลาะกันมาร่วมสร้างสรรค์พัฒนาประเทศชาติดีกว่า

เจริญพร

Featured