วันเสาร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

ฝึกใจไม่ให้ทุกข์

On October 16, 2023

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม         

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 16 ต.ค.  66 )

ช่วงนี้คนทำบุญกันใหญ่แทบทั้งประเทศไทย ทางใต้เขาเรียกว่า วันตายาย ภาคกลาง เรียกว่า วันสารท ทางเหนือ เรียกวันอะไรต่างๆกันไป ทุกภาครู้สึกจะเป็นเดือนบุญ เดือนกุศลที่ช่วงใกล้จะออกพรรษาเนี่ยก็จะมีวันสำคัญเยอะแยะเลย แต่ทั้งหมด ทั้งสิ้น วันนั้นๆจะผ่านมา ผ่านไป กี่เที่ยว กี่หน เราก็ได้ทำกันไปตามหน้าที่ของชาวพุทธที่ดี แต่สิ่งที่ต้องทำกันอย่างยิ่งยวน คือ รู้จักทำใจบ้าง เห็นร้องไห้ ร้องห่ม เป็นทุกข์ระทมกันเมื่อลูกหลานมาล้มหายตายจากๆการไปทำงาน ทำการ หาเงิน หาทอง

แต่แล้วก็มาทิ้งร่าง ทิ้งชีวิตไว้ที่ประเทศเขาบ้าง แล้วมีคนที่ยังไม่หยุดหย่อนในการที่จะเบียดเบียนเข่นฆ่าล้างผลาญเหมือนที่บ้านกำนันนก มาคราวนี้เรื่องเสี่ยห้องเย็นที่มีเจ้าหน้าที่รัฐไปตรวจดูดีๆก็น่าจะพูดกันดีๆยิงเขาตาย เราก็แปลกใจอยู่อย่างว่า คนที่ไปด้วยกัน 3-4 คน ไม่ได้ช่วยป้องกันห้ามปรามอะไรเลย และต่อจากไปเห็นคุณธรรมนัส พรหมเผ่า รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกษตรฯ บอกว่า ไม่ให้ลูกน้องตายฟรี พวกระดับรัฐมนตรีจะขอทหาร ตำรวจ เอาไปด้วย

แต่เรื่องที่ผ่านมา เขาบอกว่า ขอตำรวจไม่ได้เสียอีก กลายเป็นเรื่องที่แก้ปัญหาพันตูกันไม่ตก ต้องมาเสียเจ้าหน้าที่รัฐไปทุกวัน เพราะฉะนั้น วันตาย วันบุญ มันมักจะวนเวียนหมุนกันอยู่อย่างนี้ วันนี้ทำบุญ พรุ่งนี้ไม่ได้ทำแล้ว มีการล้มหายตายจากกันไปด้วยเหตุต่างๆ ดังนั้น คนเรานี่ต้องฝึกทำใจ เพราะว่า ถ้าไม่ทำใจไว้ก็จะร้องไห้ ร้องห่มกันเป็นวรรค เป็นเวร เรามาตั้งสติฝึกใจดูว่า หมั่นนึกว่า ถ้าเรามีความพลัดพราก เราต้องล้มหายตายจากกัน เราจะทำยังไง

เราจะทำใจยังไงให้รับกับสถานการณ์ที่มีวันล้มหายตายจากพลัดพรากกันเนี่ย บางคนถ้าดูทีวีแล้วเห็นร้องไห้ไม่หยุด ไม่หย่อน จะพูดอะไรก็พูดไม่จบประโยค เพราะติดโศก ติดทุกข์ ทรมานใจไป ต้องเรียกกันว่า เราขาดการฝึกจิต ฝึกใจกันไว้ว่า เราจะต้องมีวันพลัดพรากแน่นอนในวันนี้ วันโน้น เราจะได้ตั้งสติ ตั้งท่ารับสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาเข้ามาหาชีวิตเราๆต้องเอาชีวิตให้รอด ให้อยู่แบบชนิดที่ไม่มีอะไรที่จะโศก เศร้า ระทม ข่มขื่นทุกวัน ทุกคืน สุขภาพจิตแย่

ทำให้สุขภาพกายก็แย่ไปด้วย เพราะฉะนั้น เรื่องฝึกจิต ฝึกใจ ให้นึกถึงว่า เราจะต้องมีวันพลัดพรากจากของรัก ของชอบใจ จากญาติพี่น้อง ลูกหลาน ผัวเมีย โอกาสมีมากขึ้น เพราะเหตุการณ์เดี๋ยวนี้มันโรคโควิดไป เหตุการณ์ตัวนี้มา ดูสิ ไม่นึกว่า สงครามจะมาแบบนี้ได้ ซึ่งสันติภาพกับสงครามนี่ เขาบอกมันจะคู่กัน ถ้าเรามีจิตใจ มีสันติ มีความสงบ ถึงมีสงคราม ลูกหลานตายก็คงจะพอจะตั้งสติไว้บ้าง

ไม่ต้องเป็นคนแก่ที่ฟูมฟาย ตีอกชกตัว เขกหัวร่ำไห้ แล้วการพลัดพรากล้มหายตายจากอย่างไม่มีคำว่า ได้สติ เสียสติไปเลยก็มี เพราะความโศกครอบงำใจเกินไป ช่วยกันฝึกใจ ห้ามใจไว้ว่า จะไม่ทุกข์เกินเหตุ เกินควร หรืออย่างน้อยท่องคาถาหลวงพ่อพุทธทาส “กูไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นทุกข์โว้ย” มันจะช่วยได้บ้างนะ

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login