วันเสาร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

ต้องหยุดขัดแย้งเรื่องสี

On April 1, 2024

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม            

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 1 เม.ย. 67)

คำว่า ก้าวข้ามพ้น ก้าวไม่พ้น และก้าวไม่พ้นก็เสียเวลาสำหรับคนที่คิดที่จะข้ามกัน ฟังดูการอภิปรายแทบทุกยุค ทุกสมัย ทุกคน ถ้าได้โอกาสก็อยากจะอภิปรายเรื่องคุณทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี ที่ทำไมไม่ถูกลงโทษ อันนี้เป็นเรื่องที่ไม่รู้ว่า ใครจะสบอารมณ์ ไม่สบอารมณ์ ได้นำมาอภิปรายว่า คนๆเดียวทำให้บ้านเมืองเสียเวลาได้มากมายก่ายกอง เรื่องอื่นๆก็ตามมา บางคน บอกว่า ไม่ควรนำมาคิด ให้เดินก้าวไปข้างหน้า ไม่ฝังจมอยู่กับในอดีต

ตามคำสอนที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า อย่าพะว้าพะวังในอดีตที่ผ่านมาแล้ว และอย่าไปเพ้อฝันกับอนาคตเกินเลย จงอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด ปัจจุบันควรทำอะไร ควรสร้างสรรค์ หรือล้างผลาญกัน ถ้าย้อนอดีตตอนนี้ก็มาอีกคนหนึ่ง คือ คุณจักรภพ เพ็ญแข อดีตรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ที่ลี้ภัยทางการเมืองไปอยู่ต่างประเทศถึง 15 ปี นี่ก็คงจะเป็นคนหนึ่งที่ได้กลับมาเมืองไทย ถ้าบ้านเมืองเราจ้องที่จะสับโขก เอาเรื่องกันไม่รู้จักจบ จักสิ้นกับคนที่มีอดีตที่เรียกว่า ผิดกฎหมาย อย่างชนิดที่เรียกว่า อยากให้อีกฝ่ายตายคาเวทีด้วยคำพูด คำจา

เวลาเสียไปของเขาเสีย 15 ปี ทางนี้เสียเท่าไรไม่รู้ เพราะว่า ยังมีม็อบมาอภิปรายอีก ถามกันอยู่คำเดียว เขานักโทษ ถึงมันจะเป็นการพักโทษก็ยังเป็นนักโทษ ย้ำกันอยู่อย่างนี้ เห็นว่า ทุกฝ่ายเสียเวลาไปกับเรื่องคนๆเดียวไม่ใช่น้อยเลย เหมือนจะเอารายละเอียดอะไรมาพูดให้บ้านเมืองดีขึ้นกว่านี้ไม่ได้ เลยต้องลงกันตรงนี้ แบบนี้ ถือเป็นเรื่องประหลาดไป คำว่า “คนเราเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ” เอามาใช้ได้หรือเปล่าไม่รู้ล่ะ แต่มีทั้งคนรักและคนชัง

เหมือนอย่างที่คุณทักษิณพูดออกมาคำหนึ่งว่า ไม่ชอบผมก็ต่างคน ต่างอยู่กัน ถ้าบ้านเมืองเรามีคนที่ต้องถูกกฎหมายให้ไปอยู่ต่างประเทศ ถ้ามองดูแต่ละคนที่ไปจากในอดีตจนถึงปัจจุบัน ถ้านำกลับมาใช้งาน ทำงานให้ประเทศได้ มันน่าจะเป็นประโยชน์ไม่ใช่น้อย แต่นี่คนที่เป็นอยู่ปัจจุบันก็รู้สึกว่า จะกันอยู่อย่างนี้ พอเขาจะเป็นแล้วดีกว่า แล้วตัวเองจะเสียเปรียบบ้าง เรื่องเสียเปรียบ ได้เปรียบนี่แหละเป็นตัวต้นเหตุ

ที่จริงแล้ว ถ้าผ่านตัวนี้ไปได้จะทำให้บ้านเมืองสงบง่ายขึ้น เดี๋ยวนี้มีคนมาวัดสวนแก้วแล้วถามแปลก 2-3 ราย ถามว่า หลวงพ่อเมื่อไรบ้านเมืองเราจะสงบ จะก้าวเดินไปข้างหน้า จะไม่ย้อนอดีตที่มันขมขื่น ไม่สร้างสรรค์ได้มั้ย อาตมาก็บอกว่า มันก็ขึ้นอยู่ที่ปัจจัยหลายอย่าง ถ้าเขาพลิกผันอยากจะเดินหน้าร่วมกันมันก็ไปได้ แต่ถ้าอีกคนยังอยากจะจมเจ็บปวดแค้นในอดีตมาก และยิ่งมาเห็นปัจจุบัน เขาได้เดิน ไปโน้น ไปนี่ ไปนั่น ยิ่งไปที่พรรคด้วย ยิ่งไปกันใหญ่

เหมือนราดน้ำมันลงกล่องดวงใจของคนที่ชัง ไม่ชอบ ให้เจ็บปวดลุกโชน เปลี่ยนแปลงอาฆาตพยาบาต นี่ประเทศไทย ถ้าเอาคนที่ไม่ได้เป็นฆาตกร ประเทศชาติ เอาส่วนดีเขามาใช้ประโยชน์ ส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา เอาเรื่องส่วนดีมา เพราะส่วนเลวเขาก็ได้รับผลไปทนทุกข์ทรมานเป็นสิบๆปีอยู่แล้ว ควรจะมองเห็นว่า ความบอบช้ำในชีวิตของเขา เพราะกระทำผิด ทำไม่ดีต่อบ้านเมือง เป็นเรื่องที่ถูกขับ ถูกไล่ไปอยู่ต่างประเทศแบบไม่ได้มีความสุขเท่ากับอยู่เมืองไทย

ดังนั้น ขอให้เมืองไทยหยุดเรื่องราวขัดแย้ง เรื่องสี เรื่องอะไร วันนี้ก็มีคนพูดว่า เมื่อก่อนนี้เหลืองกับแดงขัดกัน ตอนนี้จะกลายเป็นว่า เหลืองกับส้ม แต่ว่า มันไม่น่าจะรุนแรงเป็นม็อบล้างผลาญกันข้างถนนแบบถล่มทลาย พอเปลี่ยนสี จับคู่สีที่เขาคิดแต่อยากจะชิงคะแนน ชิงไหว ชิงพริบ แต่ว่ามันไม่ร้ายแรง ไม่มีใครบาดเจ็บล้มตาย ถนนไม่ถูกปิด ถูกกั้น สถานที่ราชการไม่ถูกยึด เรียกว่า เดี๋ยวนี้ยังดีกว่าเก่าแน่นอน

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login