ศรัทธากับอาวุธ

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สันติธรรม

ผู้เขียน : บรรจง บินกาซัน

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่  26 เม.ย.  67)

ในการทำสงครามหรือการต่อสู้  มีบ่อยครั้งที่ผู้มีกำลังน้อยกว่าสามารถเอาชนะผู้มีกำลังมากกว่าได้ ดังนั้น กำลังคนและอาวุธอย่างเดียวไม่ใช่ปัจจัยตัดสินชัยชนะ  บางครั้ง  จิตใจที่ยึดมั่นในอุดมการณ์หรือความศรัทธาบางอย่างก็พลิกรูปการณ์ที่ดูว่าพ่ายแพ้แน่ๆให้กลับมาเป็นผู้ชนะ

มิใช่เพราะความศรัทธาในพระเจ้าอย่างแน่วแน่หรือที่โมเสสถือไม้เท้าธรรมดาเผชิญหน้าฟาโรห์ผู้มีแสนยานุภาพทางทหารยิ่งใหญ่ที่สุดในเวลานั้น

มิใช่เพราะความศรัทธาในพระเจ้าหรือที่หนุ่มน้อยเดวิดสังหารโกไลแอธแม่ทัพร่างยักษ์ด้วยการใช้ก้อนหินธรรมดา

เมื่อนบีมุฮัมมัดและมุสลิมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างอพยพจากมักก๊ะฮฺมายังมะดีนะฮฺในสภาพของคนสิ้นเนื้อประดาตัว  แต่หัวใจของทุกคนเปี่ยมไปด้วยความศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียวและเชื่อมั่นว่าพระเจ้าจะประทานชัยชนะให้ในที่สุด  ขณะเดียวกัน  หัวหน้าชาวเมืองมักก๊ะฮฺรู้ดีว่าพลังแห่งความศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียวจะทำให้พลังของมุสลิมเติบใหญ่ท้าทายอำนาจของพวกตนในวันข้างหน้า

ดังนั้น  ชาวมักก๊ะฮฺจึงรวบรวมไพร่พลประมาณหนี่งพันคนพร้อมอาวุธครบครันมุ่งหน้าสู่เมืองมะดีนะฮฺเพื่อกำจัดนบีมุฮัมมัดและมุสลิมให้สิ้นซาก  การยกทัพมาครั้งนั้น  ชาวมักก๊ะฮฺมีความมั่นใจว่าตัวเองต้องได้ชัยชนะจนถึงกับร่ำสุราและร้องรำทำเพลงฉลองชัยล่วงหน้ามาตลอดทางประมาณสี่ร้อยกิโลเมตร

เมื่อนบีมุฮัมมัดรู้ข่าวการยกทัพมาของชาวมักก๊ะฮฺ  ท่านระดมกำลังมุสลิมได้เพียง 313 คนในการตั้งรับการรุกราน  คนของท่านมีอาวุธเท่าที่มีอยู่และไม่มีประสบการณ์ในการรบเพราะส่วนใหญ่เป็นคนจนหรือไม่ก็เป็นทาสมาก่อน  แต่สิ่งเดียวที่ทุกคนมีเหมือนกันหมดคือความศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียวและการเชื่อฟังนบีมุฮัมมัด และนี่เป็นครั้งแรกของมุสลิมที่พระเจ้าอนุมัติให้จับอาวุธต่อสู้ผู้รุกรานตั้งแต่นบีมุฮัมมัดอพยพออกมาจากมักก๊ะฮฺ

นบีมุฮัมมัดนำมุสลิมออกไปตั้งรับผู้รุกรานที่ทุ่งบะดัรฺซึ่งเป็นทุ่งกว้างแห่งหนึ่งนอกเมืองมะดีนะฮฺโดยจัดวางกำลังบนที่เนินเพื่อเห็นข้าศึกได้ง่าย  คืนก่อนทำสงคราม ท่านละหมาดในเพิงที่พักเพื่อวิงวอนขอความช่วยเหลือต่อพระเจ้าและกล่าวว่าหากพระองค์ไม่ช่วยเหลือท่าน  ต่อไปจะไม่มีใครหลงเหลือไว้เคารพสักการะพระองค์อีก

วันรุ่งขึ้น  เมื่อทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน  ตามประเพณีการรบของชาวอาหรับ  ฝ่ายหนึ่งจะท้าอีกฝ่ายหนึ่งให้ส่งตัวแทนที่เป็นนักรบฝีมือดีออกมาต่อสู้กันแบบตัวต่อตัวเพื่อเป็นการวัดใจและแสดงฝีมือให้นักรบของตนได้เห็นเป็นกำลังใจและข่มขวัญฝ่ายตรงข้าม

ฝ่ายผู้รุกรานเริ่มต้นร้องท้าฝ่ายมุสลิมก่อนและส่งนักรบฝีมือดีออกไปสามคน  เมื่อเห็นเช่นนั้น นบีมุฮัมมัดจึงส่งคนของท่านออกไปรับคำท้าในการดวลแบบตัวต่อตัว  ผลลงเอยด้วย นักรบฝีมือดีของฝ่ายรุกรานจากมักก๊ะฮฺถูกสังหารทั้งหมด  ส่วนฝ่ายมุสลิมบาดเจ็บหนึ่งคน

อย่างไรก็ตาม  ด้วยความเชื่อมั่นว่าตัวเองมีกำลังมากกว่า  ฝ่ายรุกรานจากมักก๊ะฮฺได้เริ่มเปิดฉากสงครามเต็มรูปแบบ

ตามรูปการณ์แล้ว  กองกำลังผู้รุกรานจากมักก๊ะฮฺที่มีกำลังคนมากกว่าสามต่อหนึ่งและมีอาวุธครบครันน่าเป็นฝ่ายชนะ  แต่กำลังคนและอาวุธที่เหนือกว่ามิได้เป็นตัวชี้ขาดชัยชนะเสมอไป ในระหว่างการปะทะกัน  คัมภีร์กุรอานได้กล่าวว่าพระเจ้าได้ส่งทูตสวรรค์มาช่วยโดยที่ฝ่ายมุสลิมไม่เห็น แต่ฝ่ายผู้รุกรานเห็นกองทัพของทูตสวรรค์บนก้อนเมฆในท้องฟ้า  นักรบจากมักก๊ะฮฺจึงตกใจกลัวและหันหลังวิ่งหนีพ่ายแพ้กลับไป

สงครามบะดัรฺจบลงด้วยความพ่ายแพ้ของฝ่ายผู้รุกรานและต้องถอยทัพกลับไปพร้อมกับความต้องการที่จะแก้แค้น  แม้ฝ่ายมุสลิมจะบาดเจ็บเสียชีวิตไปบ้าง แต่ก็น้อยกว่าฝ่ายผู้รุกราน  แต่ที่แน่ๆก็คือชัยชนะครั้งนั้นได้ทำให้มุสลิมมีความเชื่อมั่นศรัทธาในพระเจ้าและเชื่อฟังนบีมุฮัมมัดมากขึ้น  ส่งผลให้ประชาคมมุสลิมเติบใหญ่เข้มแข็งเป็นกำลังหลักของเมืองมะดีนะฮฺในเวลาต่อมา

You must be logged in to post a comment Login