วันอังคารที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

ต้องมีก้างขวางคอไว้บ้าง

On July 16, 2024

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม         

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่  16 ก.ค.  67)

สิ่งที่เราเคยงดเว้นละเลิก แต่มาพลิกล็อคเอาตอนนี้ เป็นความหน้ามืดของรัฐบาลด้วยการที่จะหาเงิน เนื่องจากมันก็หายาก หาลำบาก ไม่หาก็ทำงานยาก อะไรที่พูดไว้จะทำก็ทำยาก เพราะไม่มีเงิน เพราะฉะนั้น เงินมันก็หาทางดีกับทางเสื่อม ถ้าหาด้วยอบายมุข มันเสื่อมแน่นอน เมื่อได้เงินเสื่อมมาพัฒนาเศรษฐกิจ มั่นใจได้แค่ไหนว่า มันจะคุ้มค่ากับความสูญเสียทางด้านศีลธรรม คุณงามความดี

การงดเหล้าในวันสำคัญๆ งดขาย งดดื่มกันนี่ เริ่มต้นมาจากจังหวัดนครราชสีมาก่อน เรียกว่า เป็นจังหวัดแรกของประเทศไทย ถ้าจำไม่ผิดมีพ.ต.อ.ท่านหนึ่งคิดขึ้นมาได้ว่า วัดพระ วันสำคัญทางศาสนาควรจะงดขายเหล้า ตั้งแต่นั้นมาก็เริ่มทำมาน่าจะ 30-40 ปี แต่แล้วเราก็ได้ยินข่าวว่า ให้ขายเหล้าได้ในสนามบิน แล้วยังมีแววว่า ต่อไปจะขายบนรถไฟ และจะลามปามไปบนรถทัวร์อะไรต่ออะไรอีก รถตู้อีก

ไม่รู้ล่ะ เรื่องนี้ รัฐบาลคงจะต้องกระสุนตก แต่ไม่ว่าอย่างเดียว น่าเห็นใจรัฐบาลมั้ย ช่วงนี้หาเงินทางไหนที่จะได้เงินเป็นกอบ เป็นกำ เราก็ขายน้ำเมา ซึ่งน้ำเมานี่อยากจะเรียกว่า น้ำประทุษร้ายสติ ทำให้สติขาด สติแตก เราเห็นข่าวออกบ่อยเหลือเกิน เพื่อนแตกคอกันในวงเหล้าตีกันตายหลายรายมาแล้ว ไอ้น้ำผลาญสตินี่ เราจะเอาสตางค์ไปแลกกับสติ หมดสติแล้วก็หมดทั้งสตางค์ แต่หมดที่สุด คือ หมดภาพลักษณ์ของความเป็นเมืองพุทธที่มีวันสำคัญๆ เขางดกันมา เว้นกันมา ละกันมา

ชาวพุทธเรา มีลักษณะเด่น คือ ลด ละ เลิก อะไรที่มันเสื่อม มันต้องลด ละ เลิก เมืองไทยเราตอนนี้ต้องอ่อนข้อให้กับสิ่งที่มันไม่ค่อยสร้างความเจริญ สติเป็นของสำคัญที่สุด ภาพลักษณ์ของความเป็นเมืองพุทธก็สำคัญ แต่คราวนี้เขาเรียกภาพมันจาง มันเลอะเลือนๆลาง จางไป เพราะว่า การที่อยากจะได้สตางค์จนต้องเอาสติไปแลก ภาพลักษณ์ของความเป็นชาวพุทธไปแลก

เอาล่ะ ถ้าจะเปิดขายก็ควรจะมีอะไรที่เป็นก้างขวางคอไว้บ้าง เช่น เขียนข้อความเรื่องโทษของการดื่มสุรา 5-6 อย่าง แล้วไปแปะไว้ข้างๆร้านขายเหล้าในสนามบินหรือในรถไฟก็แล้วแต่เถอะ เอาล่ะ ทำไว้หน่อยให้มันมีข้อคิดสะกิดใจไว้นิดหนึ่ง ไม่ใช่ปล่อยไหลลื่น ไม่มีติดเบรกเลย

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login