วันพุธที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2567

เกิดเป็นคนต้องสู้

On December 16, 2024

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม         

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 16  ธ.ค. 67)

เราจะอยู่อย่างไร ชีวิตถึงจะปลอดภัย และดำรงชีวิตอยู่ได้ในช่วงภาวะวิกฤตเศรษฐกิจ จะเป็นอะไรต่ออะไรที่เราไม่เคยได้ยินเสียบ่นจากพ่อค้า แม่ค้า บอกว่า ช่วงนี้การค้าขายมันเงียบ คนมาก็ไม่ซื้อ ได้เดินดูๆแล้วก็กลับไป ทำให้คนค้า คนขาย ค่อนข้างจะถึงขั้นหยุดเลิกดีกว่า ขายไปก็ขาดทุน เสียเวลาค่าแรงตัวเองไปอีกอย่างไร้ประโยชน์ เลยเกิดความรู้สึกขึ้นมาว่า ไม่เคยพบเคยเห็นว่า วิกฤตเศรษฐกิจมันจะทำให้คนเราคิดอะไรต่ออะไรที่ทำให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ

เพราะว่า รายได้ไม่มี เมื่อไม่มีรายได้ แต่มีรายจ่าย เพราะทุกคนต้องกิน ต้องใช้ ต้องจ่าย แต่รายได้ที่เคยหาได้ เคยขายได้ มันกลับไม่จ่าย แล้วของที่จ่ายก็แพง ทำให้ทุกอย่าง ชีวิตเลยเกิดคำว่า ฝืดเคือง ขัดสน ข้นแค้น จนในที่สุดเลิกค้า เลิกขาย บอกว่า ขายไปก็เข้าตัว ซึ่งต้นทุนก็หาย รายได้ก็หด ต้องเรียกกันว่า ช่วงนี้ใครมาเป็นรัฐบาลก็เชื่อว่า น้ำยาในการที่จะทำให้เศรษฐกิจฟื้น บางคนไปนั่งคิด นั่งนึกถึงอดีตนายกรัฐมนตรีคนเก่าๆที่เคยว่า แย่ๆ ก็ยังไม่แย่ถึงขนาดนี้

เพราะว่า ตอนนั้น มันยังมีโครงการคนละครึ่ง คนละนิด คนละหน่อยก็ว่ากันไป มาช่วยทำให้ได้ประโยชน์ ถ้ายังมีชีวิตอยู่ มันก็ต้องสู้กันต่อไป ยังไงช่วงนี้ขออย่าคิดสั้น อย่าคิดมาก และก็อย่าทำลายชีวิตตัวเอง เพราะพิษเศรษฐกิจ คนมั่งมีก็ช่วยคนยากจน คนฉลาดก็ช่วยคนโง่ คนเข้มแข็งก็ช่วยคนอ่อนแอ อย่าปล่อยให้คนขาดแคลน ขัดสน ลำบาก ลำบนกันเลย ในที่สุดเวลาก็คิดดูแล้วแปลก ทีแรกตั้งโครงการวัดช่วยคนก็ช่วยแต่คนเปราะบาง ยากจน

แต่ตอนนี้กลับมาต้องช่วยคนเคยรวย มีนักธุรกิจร้อยล้าน หลายร้อนล้าน พอตอนหลังธุรกิจพัง ล่ม หมดเนื้อ หมดตัว ทุนไม่มี จะเดินต่อก็ไม่ได้ คิดไม่ตก เลยมาที่วัดสวนแก้ว มาขออยู่ ขออาศัย ซึ่งเมื่อก่อนเราไม่เคยเจอนักธุรกิจจะมาพึ่งวัด จะขออาศัยอยู่ ขอกิน ขออยู่วัดไปสักพักหนึ่งเผื่อจะมองเห็นทาง ยังถือว่า คิดดี ขอให้คิดว่า มีทาง อย่าไปนึกว่า หมดหนทาง แล้วก็คิดไม่รู้จะสู้อะไรแล้ว ก็สู้ทำร้ายตัวเองไปดีกว่าให้มันจบเรื่อง จบราว อย่าทำอย่างนั้นเลย มันไม่มีประโยชน์ ยังไงเกิดเป็นคนต้องทน ต้องสู้ต่อไปแน่นอน

เจริญพร


You must be logged in to post a comment Login