อย่าคิดทำลายชีวิต

On January 31, 2025

คอลัมน์ : สำนักข่าวพระพยอม

ผู้เขียน : พระพยอม กัลยาโณ

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 31 ม.ค. 68)

ในที่สุดคำว่า “ภัยพิบัติ” หรือ ภัยทั้งหลายที่มีในโลกนี้ อัคคีภัย วาตภัย อุทกภัย มาเยือน มาผ่าน มาเยี่ยม มาทำให้เกิดความรู้สึกเจ็บปวด ท้อแท้ บางคนก็ลาโลกนี้ไป ยังไงที่อยู่ก็ต้องอยู่ต่อไป ต้องสู้ชีวิตในยามวิกฤตให้ได้ ถ้าเราท้อแท้เราก็ยิ่งหมดโอกาสจะฟื้นขึ้นมา คนบางคนนี่จมน้ำ 2-3 ที ก็พยุงตัวขึ้นมาได้ ทำให้ไม่ขาดใจ เพราะจมูกโผล่จากน้ำหายใจได้ต่อไป แล้วก็สู้ชีวิตมาได้อย่างน่าอัศจรรย์ก็มี แต่บางคนนี่ โดนนิด โดนหน่อย หมดอารมณ์สู้ อยากจะตายลูกเดียว ไม่เป็นเรื่อง เป็นราวอะไรเลย

ถ้ายังมีชีวิตแบบไม่คิดสู้ อยู่ไป ก็น่าอเนจอนาถใจ คือ มีแต่ต้องระทมข่มขืน ไม่คำว่า ฟื้นขึ้นได้ คนจะดีได้ ฟื้นได้ เป็นได้ มันต้องให้เป็นให้ได้ในสิ่งที่ควรจะเป็น อย่างน้อยก็เป็นคนดีกับเขาสักคนหนึ่ง เพื่อให้โลกใบนี้รับรู้ว่า เราก็หนึ่งในตองอู สามารถกู้วิกฤตเศรษฐกิจหรือว่า เรื่องความตกต่ำก็ทำอยู่ได้ อย่าไปนึกคิดทำลายชีวิตแบบง่ายๆ เหมือนบางคนนี่ดูแล้วก็น่าอเนจอนาถใจ ยังพอจะอยู่ได้ สู้ได้ ก็ไม่เอาซะแล้ว เขาเรียกว่า โยนผ้าขาว โยนผ้า ยอมแพ้ เรียกว่า แพ้ไปเรื่อยๆ แล้วอยู่ไปได้ยังไง อยู่อย่างผู้แพ้

ธรรมชาติน้ำมาร้องไห้ ร้องห่ม ธรรมชาติ ลมมาฟ้าฝนก็ร้องไห้ คำว่า เจ้าน้ำตา คือ ผู้ที่ชอบร้องไห้ เจ้าน้ำตานี่มาจากคำว่า อ่อนแอนั่นแหละ ถ้าไม่อ่อนแอก็มีชีวิตดีกว่าไม่เป็นชีวิตที่อ่อนแอ คนที่อ่อนแอเนี่ย ถ้าถึงพร้อมเมื่อไหร่ ให้เขาพร้อมแล้วเขาลุกสู้ต่อไป แต่ตัวเองท้อใจเหมือนนักมวยที่ต่อยไม่กี่ที ลงไปนอนให้เขานับๆนับ 8 แล้วยังไม่กระดิกตัวอีก จะลุกขึ้นมาก็โอนเอนๆ เหมือนกับสู้ไม่ได้เลย ทุกอย่างดูเพลี่ยงพล้ำไปหมด แต่ถ้าฮึดสู้ขึ้นมาได้ บางคนโดนนับ โดนอะไรแล้ว แต่ฮึดขึ้นมาได้เล่นเอาคู่ต่อสู้สลบไป

อันนี้ เรียกกันว่า ชีวิตการต่อสู้ของนักมวย เจอกี่หมัดก็ยืนหยัดอยู่ได้ แต่บางคนนี่นิดเดียว แค่เฉี่ยวๆก็ลงไปแล้ว เรียกว่า ไม่อยากเจ็บตัว กลัวเจ็บตัว คนเป็นนักมวยเนี่ย คำว่า กลัว กลัวเจ็บตัว กลัวเจ็บเจียนตายหรืออะไรทำนองนั้นก็ไม่เอา ยอมง่ายๆ ทั้งๆที่โอกาสยังมีที่จะส่งคู่ต่อสู้ไปนอนได้ แต่ตัวเองหรือเป็นฝ่ายนอนซะก่อน คนพวกนี้ก็ต้องจับโยนลงจากเวที หรือว่า ต้องเลิก ไม่มาตามหาขึ้นเวที หาคู่ต่อสู้เทียบน้ำหนักอะไรอีกแล้ว เพราะความใจไม่หนักแน่นนี่ เลยยอมให้ฝ่ายคู่ต่อสู้ได้เปรียบ ได้ชัยชนะไป

ตัวเองก็กลายเป็นผู้แพ้ ดังนั้น การเป็นผู้แพ้นี่มันเหมือนกับหมดอาลัยทุกอย่างในชีวิต สู้สักนิดหนึ่ง ฮึดสักหน่อยหนึ่ง ปล่อยมันดีๆ ยังเป็นผู้ที่ชนะบนเวทีได้ หวังว่า คนที่กระทบอะไรแล้ว หมดอาลัยตายอยาก ลองคิด อยากอยู่ อยากสู้ ให้ดูสักทีเถอะ มันอาจจะได้เห็นอะไรแบบชนิดที่คาดไม่ถึงก็เป็นได้

เจริญพร

Featured