กาซา ไม่ใช่มาซาดา

• Tweet
• 

คอลัมน์ : สันติธรรม

ผู้เขียน : บรรจง บินกาซัน

(โลกวันนี้รายวัน ประจำวันที่ 7 ก.พ. 68)

มาซาดา(Masada)เป็นชื่อป้อมปราการแห่งหนึ่งซึ่งถูกสร้างขึ้นในดินแดนปาเลสไตน์ทางตอนใต้ของประเทศอิสราเอลในปัจจุบัน  ป้อมปราการแห่งนี้สร้างโดยเฮโรดกษัตริย์ชาวยิวที่ปกครองเยรูซาเล็มก่อนหน้าคริสตกาลประมาณสามสิบปี

เดิมที  ชาวยิวก็คือพวกลูกหลานอิสราเอลที่ศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียว แต่หลังจากสมัยของโมเสส คนกลุ่มนี้ได้หันไปนับถือศาสนายูดายที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่  เมื่ออาณาจักรโรมันที่ผู้คนกราบไหว้บูชาเทพเจ้าต่างๆแผ่ขยายอำนาจมายังดินแดนแถบนี้   มีการกดขี่ข่มเหงเกิดขึ้นและด้วยความเชื่อที่แตกต่างกัน  ความขัดแย้งและการต่อต้านจึงเกิดขึ้นและกลายเป็นการทำสงครามกันในที่สุด

ในเวลานั้น  อาณาจักรโรมันเป็นมหาอำนาจของโลกและมีแสนยานุภาพทางทหารที่เกรียงไกร ส่วนชาวยิวเป็นชนกลุ่มน้อย  จึงพ่ายแพ้ในที่สุด   การพ่ายแพ้ต่ออาณาจักรโรมันทำให้ชาวยิวต้องหนีกระจัดกระจายกันไปหลบภัยในส่วนต่างๆ  ยิวส่วนหนึ่งหนีไปหลบภัยอยู่ในป้อมมาซาดาบนภูเขาเล็กๆที่ทางขึ้นชัน มากจนไม่มีสัตว์พาหนะใดๆสามารถขึ้นไปได้

โยเซฟัส นักประวัติศาสตร์ชาวยิว-โรมันและเป็นผู้นำทางทหารได้บันทึกไว้ว่ามาซาดาเป็นป้อมปราการสุดท้ายของชาวยิวในการต่อต้านกองทัพโรมัน  มีชาวยิวทั้งผู้ชายและผู้หญิงรวมทั้งเด็กประมาณ 960 คนขึ้นไปหลบอยู่ที่นั่น

ประมาณ ค.ศ.72 หลังทำลายกรุงเยรูซาเล็มและวิหารหลังที่สองแล้ว  กองทัพโรมันได้เข้ามาปิดล้อมป้อมปราการมาซาดาทุกด้าน  แต่ทหารโรมันไม่สามารถขึ้นไปได้ จึงต้องใช้ทหารจำนวนนับหมื่นคนนำหินมาสร้างทางลาดขึ้นไป

แต่เมื่อเข้าไปในป้อมปราการได้  ทหารโรมันได้พบว่าชาวยิวที่หลบภัยอยู่ในป้อมปราการมาซาดาทั้งหมดได้ฆ่าตัวตายเพื่อแสดงถึงการไม่ยอมจำนนต่ออาณาจักรโรมัน  เหตุการณ์นี้เป็นตำนานที่ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ปลุกใจชาวยิวและนำมาฉายในวันชาติอิสราเอล

เมื่อรัฐอิสราเอลถูกก่อตั้งขึ้นมาในปาเลสไตน์ในปี ค.ศ.1948 โดยการสนับสนุนจากชาติมหาอำนาจสหรัฐอเมริกาและยุโรป  อิสราเอลและชาติมหาอำนาจผู้หนุนหลังกลับมีพฤติกรรมเหมือนอาณาจักรโรมันที่กระทำกับพวกตนในอดีต  นับตั้งแต่ขึ้นมาบนแผ่นดินปาเลสไตน์  หน่วยปฏิบัติการรุนแรงได้ขับไล่  ทำลายบ้านเรือน  ยึดดินแดนและเข่นฆ่าชาวปาเลสไตน์ผู้เป็นเจ้าของดินแดนเพื่อหวังใช้ปาเลสไตน์เป็นบันไดขั้นแรกในการยึดดินแดนตะวันออกกลางตามแผนการที่มหาอำนาจได้วางไว้

การรุกราน การเข่นฆ่าและยึดครองแผ่นดินปาเลสไตน์ดังกล่าวเกิดขึ้นต่อเนื่องกันมาเป็นเวลา 70 กว่าปีจนชาวปาเลสไตน์เหลือดินแดนของตัวเองอยู่ในฉนวนกาซาเป็นที่มั่นสุดท้าย

เมื่อรู้ว่าตัวเองถูกลิดรอนสิทธิอย่างไม่เป็นธรรมและชาติเพื่อนบ้านนิ่งเฉย  ชาวปาเลสไตน์รู้ดีว่าถ้าปล่อยให้ผู้รุกรานกระทำฝ่ายเดียว  อนาคตคงมืดมน  ไม่สู้ก็ตายหรือไม่ก็ไร้แผ่นดิน   ดังนั้น  การตัดสินใจสู้เพื่อให้โลกรู้และฝ่ายรุกรานล้มตายบ้างจึงเริ่มขึ้นในวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ2566

แม้จะเสียเปรียบทุกด้านในการต่อต้านผู้รุกราน  แต่นักรบปาเลสไตน์ไม่มีวันฆ่าตัวตายเหมือนชาวยิวในป้อมปราการมาซาดา  เพราะการฆ่าตัวตายกับการตายในการต่อสู้เพื่อปกป้องแผ่นดินและความศรัทธานั้น อนาคตหลังความตายต่างกันแบบฟ้ากับเหว

You must be logged in to post a comment Login